Μετά βαθυτάτης κατ’ άνθρωπον θλίψεως, αναγγέλλομεν από την εκκλησιαστική κοινότητα Αγίας Μαρίνης Ηλιουπόλεως την προς Κύριον εκδημία του πολυσεβάστου Πρωτοπρεσβυτέρου Εμμανουήλ Βασιλάκη, την πρωία της 17ης Μαΐου 2019.
Οπως αναφέρει ανακοίνωση της Ιερού Ναού: “Άμα το αγγέλματι της κοιμήσεως του, το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο κήρυξε την κοινότητα πενθούσα επί επταήμερον και απεφάσισε όπως καταστήσει τις σημαίες του ναού μεσίστιες, ορίσει με μέλανες ταινίες το πένθος της εκκλησιαστικής κοινότητας εξωτερικά του ναού και έως της ημέρας ταφής κρούει δις της ημέρας πένθιμα τους κώδωνες.
Η εξόδιος ακολουθία θα τελεσθεί την Δευτέρα 20 Μαΐου 2019 και ώρα 11:00 από τον Ιερό Ναό Αγίας Μαρίνης Ηλιουπόλεως. Προηγουμένως από τις 8:00 θα εκτεθεί η σορός σε λαϊκό προσκύνημα και θα τελεστεί Θεία Λειτουργία.
Ο μακαριστός π. Εμμανουήλ γεννήθηκε στο Κεντρί Λασιθίου το 1928. Επεράτωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στην Ιεράπετρα της Κρήτης και φοίτησε στην Εκκλησιαστική Ακαδημία στην Μονής Γωνίας στο Κολυμπάρι Χανίων. Υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία και το 1956 νυμφεύθηκε την Αικατερίνη Σπανάκη. Απέκτησαν δύο θυγατέρες και ηυμήρησε να βαπτίσει και δισέγγονα του.
Χειροτονήθηκε κληρικός από τον μακαριστό Μητροπολίτη Πέτρας Δημήτριο. Διορίστηκε εφημέριος Άνω Βιάννου από όπου αναχώρησε για την Αθήνα εισαχθείς εις την Θεολογική Σχολή Αθηνών. Κατά την διάρκεια των σπουδών του υπηρέτησε στο ναό Αγίας Τριάδος Λιούμη στο Αιγάλεω, όπου και συνετέλεσε στην έναρξη εργασιών ανοικοδόμησης του νέου σημερινού κτίσματος του ναού. Μετά την λήψη του πτυχίου του, διορίσθηκε καθηγητής και εφημέριος στην Νεάπολη Λασιθίου. Φοίτησε στην Σχολή Εκπαιδευτικών Λειτουργών Επαγγελματικής & Τεχνικής Εκπαίδευσης (ΣΕΛΕΤΕ) και μετετέθη στην Αττική, ως εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Γλυφάδας και ως Λυκειάρχης στο Λύκειο Αλίμου, από το οποίο και αφυπηρέτησε. Το 1994 μετατέθηκε ως εφημέριος στον Ναό της Αγίας Μαρίνης Ηλιουπόλεως από τον οποίο και συνταξιοδοτήθηκε το 2000, συνεχίζοντας να προσφέρει τις υπηρεσίες του έως και προ πενταετίας, όπου και τραυματίστηκε από πτώση κατά την επιστροφή του στο Ναό μετά από φιλανθρωπική του εξόρμηση. Έκτοτε και μετά την αποκατάσταση της υγείας του εκκλησιαζόταν συχνά στο ναό όπου εκήρυττε ως δεινός ιεροκήρυξ και έψαλλε με την στεντόρεια φωνή του.
Η εκκλησιαστική κοινότητα μας τίμησε το χρυσό Ιωβηλαίο γάμου και ιερωσύνης του μακαριστού πρωθιερέως, με διπλή εκδήλωση λόγου και μουσικοχορευτική.
Αιωνία αυτού η μνήμη”.
