Εορτάστηκε η Οσία Ματρώνα στην Ιερά Μονή Αγίων Πάντων στη Βεργίνα

Βεργίνα: Τη Δευτέρα 1 Μαΐου ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στην πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή των Αγίων Πάντων Βεργίνης…

επί τη εορτή της Οσίας Ματρώνης εκ Ρωσίας, της οποίας η μνήμη τιμάται ιδιαιτέρως στην Ιερά Μονή καθώς θησαυρίζεται τεμάχιο του Ιερού της Λειψάνου.

ο Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ευχήθηκε στον εορτάζοντα Αρχιμ. Ιερεμία Γεωργαλή, Αρχιερατικό Επίτροπο Βεργίνης και στην αδελφή Ματρώνα, που άγουν τα ονομαστήρια τους, αναφέροντας μεταξύ άλλων : χθες η Αγία μας Εκκλησία εόρ­τασε τις Μυροφόρες γυναίκες, τις ευγενείς εκείνες υπάρξεις, που αφι­έ­ρωσαν τη ζωή τους στον Χρι­στό και τον ακολούθησαν με πίστη και αφοσίωση όχι μόνο στη Γαλι­λαία, εκεί όπου θαυματουργούσε, αλλά και στον Γολγοθά, την ώρα της σταυρικής θυσίας και του θα­νά­­του του, και ακόμη μέχρι τον κήπο, όπου ενεταφίασε το άχραντο σώμα του ο Ιωσήφ ο από Αριμα­θαίας, για να του προσφέρουν «εις αγάπης αντέ­κτισιν» τα μύρα της αφοσιώ­σεώς τους.

και σήμερα εορτάζουμε και πανη­γυρίζουμε στην Ιερά Μονή των Αγίων Πάντων μία άλλη ευγενή και αφοσιωμένη στην αγάπη του Κυρίου μας ψυχή, την αγία Ματρώ­να την αόμματη μαζί με τον προφήτη Ιερεμία.

αν συγκρίνουμε τα εξωτερικά στοιχεία της ζωής της αγίας Μα­τρώ­νης με αυτά των αγίων Μυρο­φόρων γυναικών, δεν θα βρούμε πολλές ομοιότητες.

η αγία Ματρώνα δεν έζησε την εποχή του Χριστού ούτε στους τό­πους όπου βάδισε Εκείνος. Γεν­νή­θηκε πριν από 140 περίπου χρόνια, χιλιόμετρα μακριά από εκεί όπου έζησε και έδρασε ο Κύριός μας. Ήταν μία ταπεινή και αδύναμη κόρη, που δεν είχε την άνεση που είχαν οι Μυροφόρες, να αγορά­σουν, δηλαδή, και να προσφέρουν στον Χριστό το πολύτιμο μύρο που του προσέφεραν εκείνες.

Εάν όμως σε αυτά τα εξωτερικά διέ­φερε από τις πιστές μαθήτριες του Κυρίου, στα εσωτερικά στοιχεία της ζωής της θα μπορούσε να δια­κρίνει κανείς πολλές ομοιότητες.

Κοινό τους χαρακτηριστικό ήταν η πίστη στον Χριστό. Πίστη ακρά­δαντη και βαθειά που δεν υποχω­ρούσε ούτε στον φόβο των Ιουδαί­ων ούτε στον φόβο των αθέων της εποχής της αγίας. Πίστη ειλικρινής και απόλυτη, όπως την περιγράφει ο πρωτο­κο­ρυ­φαίος απόστολος Παύλος στην προς Εβραίους επιστολή του : «Πί­στις εστιν ελπιζομένων υπόστασις, πραγμάτων έλεγχος ου βλεπομέ­νων».

Έβλεπαν οι Μυροφόρες γυναίκες στο πρόσωπο του Διδασκάλου τους τον Σωτήρα και Λυτρωτή των αν­θρώπων. Έβλεπε και η αγία Μα­τρώνα, αν και στερείτο της φυσι­κής οράσεως, όχι μόνο όσα συνέ­βαιναν αλλά και όσα επρόκειτο να συμβούν.

και αυτή η πίστη, που τους έδινε τη δύναμη να ακολουθούν τον Χριστό κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, αύξανε και την αγάπη τους προς Αυτόν, ώστε όχι μόνο να μην θέλουν να απομακρυνθούν από κοντά του, αλλά να προσπα­θούν με όλη τη δύναμη της ψυχής τους να ζουν σύμφωνα με το θέ­λημά του και να εφαρμόζουν τις εντολές του.

η υπακοή αυτή στο θέλημα του Χριστού είναι «οσμή ευωδίας πνευ­­­ματικής», πιο ευώδης και πιο ευπρόσδεκτη από τον Χριστό ακό­μη και από το πιο βαρύτιμο μύρο. Αυτήν προσέφεραν οι αγίες Μυρο­φό­ρες γυναίκες, αυτήν προ­σέ­φερε και η αγία Ματρώνα. και έλαβαν τη χάρη και την ευλογία του Χρι­στού. οι Μυροφόρες γυναί­κες αξι­ώ­θηκαν να τον δουν με τα σω­μα­­τικά τους μάτια αναστημένο και να τον προσκυνήσουν ως θρι­αμ­βευτή κατά του θανάτου και της αμαρ­τίας. και η αγία Ματρώνα αξιώθη­κε να τον δει με τα μάτια της ψυχής της, μια και τα χοϊκά της μάτια ήταν κλειστά, και ακόμη έλαβε και το χάρισμα να προβλέπει και να προλέγει όσα επρόκειτο να συμ­βούν, στηρίζοντας και με τον τρό­πο αυτό τους ανθρώπους στην πί­στη.

το παράδειγμα της ζωής της εορ­ταζομένης αγίας Ματρώνας της τυφλής, της οποίας η Ιερά αυτή Μονή έχει τη μεγάλη ευλογία να κατέχει ένα μικρό τμήμα του ιερού της λειψάνου αλλά με μεγάλη χάρη, ας παρακινήσει και εμάς να αγωνισθούμε περισσότερο, για να αποκτήσουμε πίστη βαθειά και ειλικρινή, η οποία δεν θα επη­ρεάζεται από τις εξωτερικές συν­θήκες και δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίζουμε όλοι μας. ας αγωνιζό­με­θα για να μετατρέπουμε αυτή την πίστη σε ακλόνητη και ουσιαστική αφοσίωση στον Χριστό.

και ας αποδείξουμε την αφοσίω­σή μας στον Κύριό μας με την υπα­κοή μας στις εντολές του, με την κάθαρση της ψυχής μας, με τη μελέτη και την προσευχή. και τότε ίσως ο Χριστός δώσει και σε εμάς την ευλογία να τον δούμε και να τον συναντήσουμε όχι στον κήπο του Ιωσήφ, όπως οι αγίες Μυρο­φόρες γυναίκες, αλλά στον κήπο της ψυχής μας, εκεί όπου δεν υπάρχει το κενό μνημείο, αλλά τα εύοσμα άνθη των αρετών και των καλών μας έργων, όπως υπήρχαν και στην ψυχή της αγίας Ματρώ­νης της τυφλής, και αξιώθηκε να δει από αυτή τη ζωή τα μεγαλεία του ουρανού.