Εορτασμός του Αγίου Αλεξάνδρου στη Μητρόπολη Βεροίας (ΦΩΤΟ)

Την Πέμπτη 30 Αυγούστου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Αλεξάνδρου Αλεξανδρείας.

Οπως αναφέρει ανακοίνωση της Μητρόπολης, στο τέλος ο Σεβασμιώτατος τέλεσε μνημόσυνο εις μνήμη του κατά σάρκα αδελφού του μακαριστού Μητροπολίτου Σταυροπηγίου κυρού Αλεξάνδρου Καλπακίδη.

Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας στον αύλειο χώρο του Ιερού Ναού ακολούθησε παραδοσιακό «Χοροστάσι».

Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου…

«Τοις πίστει και νυν επιτελούσι την μνήμην σου, Αλέξανδρε πα­τερ, θαυματουργέ, μη ελλίπης υπε­ρεύχεσθαι».

Μεταξύ των τριών αγίων αρχι­ε­πισκόπων Κωνσταντινουπόλεως, τη μνήμη των οποίων εορτάζει ση­μερα η αγία μας Εκκλησία, η Αλεξάνδρεια τιμά ιδιαιτέρως τον παλαιότερο από αυτούς, τον άγιο Αλέξανδρο, στον ο­ποίο είναι αφι­ε­ρωμένος και ο πε­ρι­καλλής και πα­νη­γυρίζων σήμερα ιερός αυτός να­ος, προιόν της αγάπης και του σεβασμού σας προς τον άγιο Αλέξανδρο.

Tον τιμά ως έναν από τους πα­τε­ρες της πρώτης Οικουμενικής Συ­νο­­δου, που υπερασπίσθηκε το ορ­θο­­δοξο δόγμα έναντι των κακο­δο­ξιών του Αρείου.

Τον τιμά ως έναν σοφό και συνε­το ιεράρχη και αρχιεπίσκοπο που εποίμανε την Εκκλησία και τον λαό της Κωνσταντι­νου­πόλεως με στοργή και αγάπη σε εποχές ταρα­χώδεις και δύσκο­λες επί εικοσι­τρία χρόνια.

Τον τιμά για το ορθόδοξο ήθος του και τον άμεμπτο βίο, χάρη στα οποία όχι μόνο ανήλθε στον αρ­χι­ε­πισκοπικό θρόνο της βασιλί­δος των πόλεων, αλλά και ενθρονί­σθη­κε στις ψυχές του λαού του Βυζα­ντίου, που τον σεβόταν και τον τι­μούσε ως άγιο και πριν ακό­μη από την κοίμησή του.

Αυτό όμως που έκανε τον εορτα­ζόμενο άγιο Αλέξανδρο να ξεχω­ρι­ζει και να διακρίνεται, αλλά και να φθάσει στην αγιότητα, και αυ­το που μπορούμε και εμείς να προ­σπαθήσουμε να μιμηθούμε από τη ζωή του είναι η πίστη και η προ­σευ­­χη του.

Άνθρωπος της πίστεως ο τιμώ­με­νος αρχιεπίσκοπος Κωνσταντι­νου­πόλεως στήριξε στην ακράδα­ντη πίστη του στον Θεό τόσο την προσπάθειά του να αποκρούσει τα επιχειρήματα του αιρεσιάρχου Αρείου κατά την πρώτη Οικου­με­νική Σύνοδο, όσο και να αποκα­τα­στήσει την ειρήνη και την κανο­νι­κη τάξη στην Εκκλησία της Κων­σταντινουπόλεως που είχε διατα­ραχθεί από τις ενέργειες των οπα­δων του Αρείου.

Ήταν όμως και άνθρωπος της προ­σευ­χης που γνώριζε ότι η δυ­να­μη του ανθρώπου είναι ασή­μα­ντη μπρο­στα στη δύναμη του Θεού, ο οποί­ος τη δίδει σε όσους ζητούν την ενίσχυσή του στον αγώ­να και τις πνευματικές τους προσπάθειες. Γι᾽ αυτό και καθ᾽ όλη τη διάρκεια των αγώνων του κατά του Αρείου αλλά και στα επόμενα χρόνια, κα­τα τα οποία η αίρεση ταλαι­πωρού­σε την Εκκλησία, πα­ρο­τι οι διδα­σκα­λίες της είχαν κα­τα­δικασθεί από την πρώτη Οικου­μενική Συ­νοδο, ο άγιος Αλέξαν­δρος προσευ­χόταν και παρακα­λού­­σε με πίστη τον Θεό να απαλ­λάξει την Εκκλη­σία και τον λαό του από τις αιρε­τικές διδασκαλίες, λέγοντας συμ­φω­να με τον βιογρά­φο του: «Αν η πίστη της Εκκλη­σίας είναι ορθή, τότε ο Θεός ας απο­δώσει το δίκαιο και ας μην επι­τρέψει η αίρεση να νομισθεί ως ευσέβεια».

Και ο Θεός άκουσε την προσευχή του και σύμφωνα με την υπόσχεσή του, «πάντα όσα εάν αιτήσητε εν τη προσευχή πιστεύοντες, λήψε­σθε», δηλαδή όλα όσα ζητήσετε με πίστη στην προσευχή σας, θα τα λάβετε, εξεπλήρωσε και το αίτημα του εκλεκτού του δούλου, του α­γίου Αλεξάνδρου, και απάλλαξε την Εκκλησία και τον λαό από τις κακοδοξίες της αιρέσεως.

Τιμώντας, λοιπόν, και εμείς ση­με­ρα, αδελ­­­φοί μου, τον άγιο αυτόν αρ­χιεπίσκοπο Κωνσταντινουπό­λεως, τον άγιο Αλέξανδρο, ας προσπα­θη­σουμε να μιμηθούμε αυ­τα τα δύο χαρακτηριστικά γνωρί­σμα­τα της ζωής του, την πίστη και την προσευχή του. Διότι μπορεί εμείς να μην έχουμε να αντιμετω­πι­σου­με τις δυσκολίες και τις αντι­­ξο­ότητες που αντιμετώπισε ο άγι­ος Αλέξανδρος με τον Άρειο και τη διδασκαλία του, αλλά ο καθένας από εμάς καλείται στη ζωή του να αντιμετωπίσει διάφο­ρες δυσκο­λι­ες, είτε προσωπικές είτε επαγ­γελ­ματικές είτε οικογε­νεια­κες είτε και πνευματικές. Και πολλές φο­ρες προσπαθούμε να τις αντιμε­τωπίσουμε με τις δικές μας αν­θρω­­πινες και πεπερασμένες δυ­να­­μεις, και αποτυγχάνουμε και απο­­γοητευόμεθα. Ξεχνούμε όμως ότι ο Θεός θέτει στη διάθεσή μας και τη δική του δύναμη, αρκεί να την ζη­τούμε με πίστη, αρκεί να την ζητούμε απευθυνόμενοι στην αγά­πη του με θερμή προσευχή και όχι βιαστική και επιπόλαιη.

Και αν ζητούμε τη δύναμη του Θεού στην προσευχή μας, πιστεύ­ο­ντας ότι είναι ισχυρή και ακατα­νι­κητη και τίποτε δεν μπορεί να αντι­σταθεί σε αυτή, τότε, αδελφοί μου, ο Θεός θα μας την δώσει, ώστε να αντιμετωπίσουμε με τη χα­ρη του και να νικήσουμε όλα τα εμπόδια και τις δυσκολίες που συ­ναντούμε στη ζωή μας, κατά την υπόσχεση του Χριστού: «ο πιστεύ­ων εις εμέ τα έργα α εγώ ποιώ κα­κείνος ποιήσει και μείζονα τούτων ποιήσει».

Ας προσευχόμεθα, λοιπόν, με πι­στη στον Θεό και ας επικα­λούμεθα και τις πρεσβείες του αγίου Αλε­ξάνδρου, ώστε με τη δύναμη του Θεού να νικούμε και τις δυσκολίες της ζωής και τα πάθη μας και τους πειρασμούς που συναντούμε, ώστε να αξιωθούμε να κληρονομή­σου­με και εμείς την αιώνια ζωή την οποία απολαμβάνει ήδη και ο τι­μω­­μενος σήμερα προστάτης της ενορίας σας, ο άγιος Αλέξανδρος, αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπό­λεως.

Δείτε φωτογραφίες της Μητρόπολης εδώ