Ι.Μ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ: Αυτήν την ώρα του πιο πηκτού σκότους της νύχτας, που τόσο μοιάζει με το σκοτάδι της ανθρωπότητας, μία έκρηξη φωτός, αλήθειας και αθανασίας, καταυγάζει τα σύμπαντα.
Το καταματωμένο σώμα του γλυκύτατου Ιησού, το οποίο, πριν από λίγες ώρες, φαινόταν να υποτάσσεται στους χλευασμούς των ισχυρών του κόσμου τούτου και στην ακαταμάχητη ισχύ του θανάτου, αποκαλύπτεται ενώπιόν μας, άρτιο και ολόφωτο, επιβεβαιώνοντας τη νίκη της ζωής και την αδιάσειστη αγάπη του Δημιουργού προς το πεσμένο πλάσμα Του.
Οι πληγές, από τις οποίες έρρεε το αίμα πάνω στον Σταυρό δεν ήταν μόνον δικές του, αλλά και δικές μας. Πάνω στην αγία Του σάρκα, θέλησε ο Ίδιος να προσλάβει όλο τον πόνο και τον θάνατο του ανθρωπίνου γένους. Μας είδε ανήμπορους και υποταγμένους στις παγίδες του Πονηρού και ανέλαβε να διανύσει όλη τη διαδρομή από τον επουράνιο θρόνο Του έως τον Άδη, ώστε να μας οδηγήσει ξανά στην ουράνια Βασιλεία Του. Εν ονόματι της ακλόνητης αγάπης Του για τους ανθρώπους, επωμίστηκε εκουσίως την φοβερή συνέπεια της αμαρτίας, τον θάνατο, και τον συνέτριψε με τη δύναμη της ζωαρχικής θεότητός Του. Το βαθύ σκοτάδι των καταχθονίων της γης διελύθη από το μεγαλείο της θυσίας Του. Οι βαριές πύλες του Άδη συνετρίβησαν από την ορμή της Αναστάσεώς Του. Υπέστη την φθορά μας ώστε να διαποτιστούμε από την ζωηφόρο παρουσία Του. Η Ανάστασή Του, λοιπόν, είναι το δικό μας πέρασμα, το προσωπικό μας Πάσχα, από την απελπισία της φθοράς στην ακλόνητη ελπίδα της αιωνιότητας.
Με την Ανάσταση του Χριστού, αποκαθίσταται η σχέση μας με την ίδια τη ζωή. Ο τάφος της αιμόφυρτης και εξουθενωμένης ανθρωπότητας, δεν αποτελεί πλέον τον τόπο της αιώνιας καταδίκης της. Ο Δημιουργός της ζωής απεκύλισε τον λίθο και ο δρόμος προς την ειρήνη και τη χαρά ανοίγεται μπροστά μας. Απόψε, συγκεντρωμένοι όλοι εδώ, σε αυτήν την αναστάσιμη ευφροσύνη που τόσο επώδυνα στερηθήκαμε κατά τα τελευταία δυό χρόνια της πανδημίας, κρατάμε αναμμένες τις λαμπάδες της πίστης και της ελπίδας και διακηρύσσουμε, πως τον τελευταίο λόγο τον έχει η ζωή, η αιώνια ζωή, της οποίας ήδη απολαμβάνουμε την ευωδία.
Ο αναστημένος Ιησούς βρίσκεται ανάμεσά μας. Όλοι εμείς, ως Εκκλησία, συγκροτούμε το άφθαρτο και ζωοποιό σώμα Του. Είμαστε πλέον μέτοχοί «του θριάμβου Του» πάνω στον πόνο και τον θάνατο. Η ύπαρξή μας τρέφεται από τους χυμούς της θυσίας Του. Οι δυνάμεις μας αναπτερώνονται από το αναστάσιμο σάλπισμα της νίκης Του. Η μεταξύ μας ενότητα, ως μελών του Σώματός Του, κραταιούται από την αγάπη Του. Όσο η ενότητα αυτή παραμένει ακλόνητη και αρραγής μέσω του κοινού ποτηρίου της Θείας Ευχαριστίας, η αναστάσιμη ελπίδα για ειρήνη και συμφιλίωση θα μένει ζωντανή για ολόκληρη την Οικουμένη.
Αδελφοί μου,
Η ορμή των κυμάτων του σκότους και του θανάτου θα συνεχιστεί. Πάντα όμως θα συντρίβεται, όταν προσκρούει στο κενό μνημείο. Απόψε, η αναστάσιμη προσμονή γεμίζει την καρδιά μας με την βεβαιότητα της οριστικής αποκατάστασης της ταλαιπωρημένης μας φύσης στο αρχέγονο κάλλος της.
Καμία πληγή δεν μένει πλέον αγιάτρευτη, καμία δυσκολία δεν παραμένει πλέον ανυπέρβλητη, κανείς θάνατος δεν καθίσταται οριστικός. Όλοι αδελφοί, υιοί και θυγατέρες του κοινού Πατέρα και Κυρίου της ζωής και του Θανάτου, προσηλώνουμε το βλέμμα μας στον λίθο του μνημείου, ανυπομονώντας να ενώσουμε το προεόρτιο φως που φωταγωγεί τις λαμπάδες μας με το άκτιστο φως του Αναστημένου Θεανθρώπου και Λυτρωτή μας.
Μετά θερμών πασχαλίων ευχών και της εν Χριστώ Αναστάντι αγάπης,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
† Ο ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ
-250x180.jpg)
