Ι.Μ. ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ: Στην συνείδηση του ελληνικού λαού, παρά το βαρύ κλίμα που δημιουργεί η πανδημία και οι περιορισμοί στις εορταστικές συνήθειες του Αγίου Δωδεκαημέρου, η εορτή των Χριστουγέννων, ο ερχομός και η παρουσία του Υιού και Λόγου του Θεού στην ανθρωπότητα, παραμένει ένα μοναδικό και ξεχωριστό γεγονός, διότι ο Χριστός δεν έρχεται στη γη σαν επισκέπτης να μας χαιρετήσει ευγενικά και αθόρυβα να φύγει αλλά έρχεται για να μείνει μαζί και να δώσει προοπτική, όραμα, παρηγοριά και ελπίδα στα αδιέξοδα του κόσμου.
«Οδεύοντες επί τά ίχνη τών εκ τής Ανατολής Μάγων καί όπως εκείνοι προσανατολισμένοι από τόν λαμπρό Αστέρα τής κατά Θεόν ελπίδος αξιωθήκαμε καί φέτος νά φθάσουμε στή Βηθλεέμ καί νά προσκυνήσουμε τόν Σαρκωθέντα δι ημάς Υιό καί Λόγο τού Θεού. Γιά πολλούς η πορεία ήταν μακρά καί επίπονη. Διά μέσου νυκτός, αμφιβολιών καί πειρασμών, δοκιμασιών καί θλίψεων, πού προκάλεσε η ενεστώσα απειλή τής βροτοκτόνου πανδημίας, η οποία ανέτρεψε από τή μία μέρα στήν άλλη τήν πορεία τών ανθρώπων καί κατακρήμνισε τόν Πύργο τής Νέας Βαβέλ, πού τόσο εγωϊστικά έκτιζε όλα αυτά τά χρόνια ο σύγχρονος άνθρωπος.
»Αλλ ιδού «υπερεπερίσσευσε» η Χάρις τού Θεού καί «ανέτειλε τώ κόσμω τό φώς τό τής γνώσεως». Υπό τό φώς δέ τούτο ανασκοπούντες τήν πορεία μας, τίς περιστάσεις καί τά γεγονότα τής ζωής μας καί τού κόσμου δέν απορούμε αλλά βρίσκουμε εξήγηση γιά όλα αυτά τά βασανιστικά ερωτήματα, πού μάς απασχολούν.
»Άν η αμαρτία, η παρακοή καί η πτώση τών πρωτοπλάστων έγινε η αιτία νά ανταλλάξει ο Θεός τήν θεία μακαριότητα καί μεγαλοσύνη πρός τήν ανθρώπινη αθλιότητα, δέν είναι απορίας άξιον, πώς η αμαρτία, υπεισερχόμενη εις τήν ζωή τού κόσμου καί ενός εκάστου από εμάς, απεργάζεται όλα εκείνα τά δεινά, από τά οποία υποφέρουμε. Καί άν, διά τήν σωτηρία μας, έπρεπε αυτός ο Άγιος Θεός νά διέλθη διά πειρασμών καί θλίψεων καί δή μέχρι θανάτου, θανάτου δέ Σταυρού, είναι συνακόλουθο, νά μετέχουμε καί ημείς τών πειρασμών Εκείνου, τού πόνου, τών θλίψεων και τού Πάθους.
»Πολύ περισσότερον όμως από τήν αποκάλυψη τών βαθύτερων αιτίων τής δικής μας ανθρωπίνης περιπετείας καί κακοδαιμονίας καί τής εξηγήσεως τών περί ημάς συμβαινόντων, η αγία Νύξ τών Χριστουγέννων φέρει πρός τόν κόσμο καί πρός ένα έκαστο από εμάς τό χαρμόσυνο τούτο άγγελμα: ότι «ο Θεός μεθ ημών».
»Όντως «ο Θεός μεθ ημών» καί τό όνομα Αυτού είναι «Εμμανουήλ», πού σημαίνει ότι ο Θεός ευρίσκεται εν μέσω ημών, ως είς εξ ημών καί πλησίον ενός εκάστου από εμάς. Πάν ό, τι εμείς σκεπτόμεθα καί αισθανόμεθα καί πράττουμε, πάν ό, τι συμβαίνει περί ημάς, τά πάντα γίνονται ενώπιον τής θείας Παρουσίας.
»Πώς είναι δυνατόν λοιπόν νά κατισχύση η αμαρτία καί νά θριαμβεύσουν όλα όσα προέρχονται από τήν αμαρτία, η αδικία, η βία, η κακία, τά δεινά, ο θάνατος; Όταν μάλιστα αναλογισθούμε, ότι ο Θεός τής Νυκτός τών Χριστογέννων, ο ερχόμενος πρός εμάς, είναι Θεός τής άκρας συμπαθείας και συγκαταβάσεως, Θεός ελέους καί οικτιρμών, ο Οποίος δέν θέλει τόν θάνατο τού αμαρτωλού, αλλά τήν επιστροφή καί τήν σωτηρία του, Θεός δεχόμενος μετανοίας δάκρυα, Θεός ευσπλαχνίας καί φιλανθρωπίας; Μηκέτι, λοιπόν, μνημονεύετε τών θλίψεων. «Μή ταρασσέσθω υμών η καρδία μηδέ δειλιάτω». Στή Φάτνη τής Βηθλεέμ υπάρχει Χάρις καί Σωτηρία γιά όλους, ότι «ο Θεός μεθ ημών».
»Έχοντες διαρκώς πρό οφθαλμών τήν παρήγορον μέν αλλά καί φλέγουσαν πραγματικότητα τής εν τώ μέσω ημών συνεχούς Παρουσίας τού Θεού, άς φροντίσουμε νά ρυθμίσουμε τίς επιλογές, τά αισθήματα καί τίς πράξεις μας, τήν ζωή μας ολόκληρη, συμφώνως πρός τόν Νόμον τού Χριστού. Υπό τό φώς τών ανεωγμένων Ουρανών τών Χριστουγέννων, άς επανεξετάσουμε τήν πορεία μας καί άς επιχειρήσουμε εκ νέου νά ευθυγραμμίσουμε αυτή πρός τό Θείο θέλημα καί νά συντονίσουμε τά βήματα μας πρός τά βήματα εκείνων, οι οποίοι αγάπησαν καί ακολούθησαν τόν Ιησού. Στήν πορεία αυτή δέν θά είμεθα μόνοι. Θά είναι «ο Θεός μεθ ημών».
»Εδραιωμένοι πάνω στήν βεβαιότητα αυτή, ότι «ο Θεός μεθ ημών», άς εορτάσουμε μέ ελπίδα τήν αγία και μεγάλη ημέρα τής Γεννήσεως τού Κυρίου μας. Άς συνεορτάσουμε, ως αδελφοί, εν αγάπη Χριστού. Άς συγχωρήσουμε αλλήλους καί αλλήλων τά βάρη άς βαστάσωμεν. Άς πρυτανεύση εν ημίν η ευδοκία, τό καλόν φρόνημα, η καλή θέληση. Άς παραμείνουμε ειλικρινείς, αγαθοί, έντιμοι εις αλλήλους καί αλληλέγγυοι, ουδέ πρός στιγμήν λησμονούντες ότι οσάκις αδικούμε τόν αδελφό μας υπονομεύουμε καί τόν Χριστό προδίδουμε. Μόνον έτσι η χαρά καί η ειρήνη τών Χριστουγέννων θά βασιλεύσουν στίς καρδιές μας καί στό κόσμο ολόκληρο.
»Η απροσδόκητη πανδημία τού κορωνοϊού γιά τόν πιστό λαό τού Θεού γίνεται ευκαιρία προβληματισμού πάνω στά τρέχοντα θέματα τής καθημερινότητας υπό τό πρίσμα τής απειλής αυτής. Ευκαιρία προβληματισμού γιά τήν αβεβαιότητα τών δεδομένων τής ζωής πού τόσο εύκολα ανατρέπονται από τήν μία μέρα στήν άλλη. Ευκαιρία προβληματισμού γιά τήν αξιολόγηση τών αγαθών πού πλουσιοπάροχα μάς προσφέρει ο Θεός, καί τά οποία συνήθως δέν εκτιμούμε, όταν τά έχουμε, αλλά συνειδητοποιούμε τήν αξία τους όταν τά στερούμεθα, όπως η υγιεία.
Ευκαιρία προβληματισμού γιά νά αναγνωρίσουμε τελικά ότι όλα καί όλοι ευρισκόμεθα στά χέρια τού Δημιουργού, τόν Οποίο Μόνον θά πρέπει νά εμπιστευόμεθα. Γι αυτό η πανδημία αυτή είναι αφορμή γιά περισσότερη προσευχή, περισσότερη μετάνοια, περισσότερη αλληλεγγύη, περισσότερη αγάπη καί περισσότερη προσφορά πρός τόν δοκιμαζόμενο συνάνθρωπό μας.
Είναι ευκαιρία μέσα από αυτή τή θλίψη νά αναζητήσουμε τόν Θεό, πού είναι ανάμεσά μας, γιά νά γεννηθή στίς καρδιές μας καί νά φωτίση μέ ελπίδα καί προσδοκία τή ζωή μας» γράφει στην Χριστουγεννιάτικη Εγκύκλιό του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός, ο οποίος επί τη εορτή των Χριστουγέννων ιερούργησε στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίων Θεοδώρων Ορεστιάδος, παρουσία των αρχών και του προβλεπομένου από τα υγειονομικά μέτρα αριθμού των πιστών.
-120x86.jpg)
){kind=link}