Ι.Μ. ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ: «Επειδή στον Κεντρικό και Βόρειο Έβρο ο χειμώνας είναι δριμύς, με πολύ κρύο και ακραία φαινόμενα, οι ενορίες της Ιεράς Μητρόπολης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου, δυστυχώς, δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στα έξοδα θέρμανσης των ναών και εκ των πραγμάτων συχνά οι καθημερινές ακολουθίες τελούνται σε Παρεκκλήσια για μειωμένες δαπάνες», εξηγεί η Μητρόπολη σε Δελτίο Τύπου που εξέδωσε.
Γι’ αυτό, λοιπόν, το απόγευμα της 25ης Φεβρουαρίου καθιερώθηκε από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη κ. Δαμασκηνό, εντός τού Ιερού Ενοριακού Ναού Αγίου Δημητρίου Λαβάρων, Παρεκκλήσιο, τιμώμενο επ’ ονόματι της Αγίας Φωτεινής της Σαμαρείτιδος, στο οποίο θα τελούνται στο εξής οι καθημερινές ακολουθίες και λειτουργίες εν καιρώ χειμώνος.
Μετά τα Θυρανοίξια του Παρεκκλησίου εψάλη ο Πανηγυρικός Εσπερινός, επί τη μνήμη της Αγίας Φωτεινής, και ο χοροστατών Επίσκοπος αφού ευλόγησε τους άρτους, μίλησε στους πιστούς αναφερθείς εκτενώς στη συνάντηση της Σαμαρείτιδος με τον Χριστό «παρά τῷ φρέαρ τοῦ Ἰακώβ», για την αποκάλυψη της θεότητός Του σε μία ξένη και περιθωριακή γυναίκα, αλλά και για το ιεραποστολικό έργο της αγίας στην Καρχηδόνα και το μαρτυρικό της τέλος στη Ρώμη από τον Νέρωνα.
Και κατέληξε λέγoντας:
«Καθιερώσαμε το παρόν θυσιαστήριο επ’ ονόματι της Αγίας Φωτεινής για να μας υπενθυμίζει πρώτον· ότι η Εκκλησία είναι το ακένωτο φρέαρ του Ιακώβ από το οποίο οι πιστοί αντλούμε το ύδωρ της ζωής, τον Χριστό, γιατί χωρίς Αυτόν δεν υπάρχει αληθινή ζωή, δεύτερον· ότι η Εκκλησία είναι ο χώρος συνάντησης του κάθε ανθρώπου με το Χριστό, τρίτον· ότι ο Κύριος στη συνάντησή Του, δεν απορρίπτει κανένα και δεν κάνει διακρίσεις, ανάλογα με το φύλο, με τη φυλή ή με την ηθική κατάσταση του προσερχομένου.
Ο Χριστός δεν απορρίπτει τους αμαρτωλούς αλλά τους αμετανόητους και δέχθηκε την μετάνοια της Σαμαρείτιδος, την οποία μετάνοια επιβεβαίωσε αυτή με την δύναμη της πίστεώς της καταλιπούσα ένα σημαντικό ιεραποστολικό έργο στη Βόρεια Αφρική, με επίκεντρο την Καρχηδόνα, αλλά και με την εις Χριστόν ομολογία της στη Ρώμη ενώπιον του αυτοκράτορος».
Ευχήθηκε τέλος, ο Σεβασμιώτατος, όπως η Σαμαρείτις εφωτίσθη από τη Χάρη του Θεού -και ως ισαπόστολος εφώτισε πολλούς- έτσι και εμείς να φωτισθούμε από την πίστη της, το αποστολικό της έργο και το μαρτύριό της και να γίνει φωτεινή η ζωή μας και φωτεινή η πορεία όλης της ανθρωπότητος.
