ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥΜΕΛΑ: Το απόγευμα της Παρασκευής, 28ης Μαρτίου, ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στην Δ΄ Στάση των Χαιρετισμών της Υπεραγίας Θεοτόκου και κήρυξε τον θείο λόγο στο Πανελλήνιο Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας Σουμελά Βερμίου.
Στην Ιερά Ακολουθία παρευρέθηκε ο Στρατηγός Θεόδωρος Κοσμίδης Γενικός Επιθεωρητής Πυροσβεστικού Σώματος Β. Ελλάδος, ο πρόεδρος του Σωματείου «Παναγία Σουμελά» κ. Γεώργιος Τανιμανίδης, μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου και πλήθος πιστών από την ευρύτερη περιοχή που ανηφόρισαν στο φιλόξενο όρος του Βερμίου για να προσκυνήσουν την θαυματουργό Ιερά Εικόνα της «Κυράς» του Πόντου, της Παναγίας της Σουμελιώτισσας.
Ομιλία Σεβασμιωτάτου
«Ιδού σοι Χαίρε κραυγάζομεν, λιμήν ημίν γενού θαλαττεύουσι και ορμητήριον».
Στα Χαίρε που απευθύνει ο ιερός ποιητής του Ακαθίστου Ύμνου και ψάλλουμε κάθε Παρασκευή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής προστίθενται και τα Χαίρε του ιερού υμνογράφου του Κανόνος που τον συνοδεύει και ψάλαμε και απόψε, εδώ στον περικαλλή ναό του Πανελληνίου Ιερού Προσκυνήματος «Παναγία Σουμελά», ενώπιον της ομωνύμου ιστορικής και θαυματουργού εικόνος της Σουμελιώτισσας Παναγίας.
Πέλαγος είναι η περίοδος αυτή την οποία διανύουμε, το πέλαγος της νηστείας, το οποίο μας κάλεσε να διαπλεύσουμε η Αγία μας Εκκλησία, προετοιμαζόμενοι για να εορτάσουμε τα Πάθη και την Ανάσταση του Κυρίου μας.
Πέλαγος όμως είναι και η ζωή μας, πέλαγος προβλημάτων, δυσχερειών, κινδύνων και θλίψεων. Πέλαγος, στο οποίο μας ταλαιπωρεί ο κλύδωνας των πειρασμών και των παθών, αλλά και όσων συμβαίνουν στην κοινωνία και στον κόσμο που ζούμε. Πέλαγος, στο οποίο συχνά κινδυνεύουμε να χάσουμε τον προορισμό μας αλλά και να βυθισθούμε και να καταποντισθούμε. Πέλαγος, στο οποίο έχουμε ανάγκη από ανάπαυση και από ανεφοδιασμό, προκειμένου να συνεχίσουμε το ταξίδι μας.
Πέλαγος είναι η ζωή μας και η φυσική και η πνευματική, και εμείς «θαλαττεύοντες», σύμφωνα με τον ιερό υμνογράφο, που αναζητούμε ένα λιμάνι που θα μας προστατεύσει από τις καταιγίδες και τις τρικυμίες και θα μας παράσχει τα απαραίτητα εφόδια, ώστε να αντέξουμε την ταλαιπωρία και να φθάσουμε στον προορισμό μας.
Και ένα τέτοιο λιμάνι ζητήσαμε απόψε, επαναλαμβάνοντας την παράκληση του ιερού υμνογράφου, να γίνει για εμάς η Υπεραγία Θεοτόκος. Και της το ζητήσαμε και την παρακαλέσαμε γι᾽ αυτό, επειδή η Παναγία μας, η Κυρία Θεοτόκος, έχει όλες τις προϋποθέσεις που έχουμε ανάγκη.
Είναι η Υπεραγία Θεοτόκος η στοργική μητέρα, η γεμάτη αγάπη για όλα τα τέκνα του Υιού της, και θέλει να μας προστατεύσει, ώστε να ολοκληρώσουμε με ασφάλεια και το ταξίδι της Μεγάλης Τεσσαρακοστής αλλά ακόμη και αυτό το ταξίδι της ζωής μας. Επομένως παρέχει σε όσους καταφεύγουν σ᾽ αυτήν την ασφάλεια που παρέχει στους «θαλαττεύοντες» ένα λιμάνι.
Η αγάπη της μπορεί να αναπαύσει την ταλαιπωρημένη από τους πειρασμούς και τις δοκιμασίες ψυχή μας, μπορεί να θεραπεύσει την κουρασμένη από τις θλίψεις και τα προβλήματα ψυχή μας, μπορεί να ηρεμήσει την ταραγμένη από τις ποικίλες τρικυμίες ζωή μας.
Η χάρη της μπορεί να τροφοδοτήσει την ψυχή μας, ώστε να συνεχίσει το διάπλου του πελάγους και να την προφυλάξει από τις αντιξοότητες που μπορεί να συναντήσει.
Οι πρεσβείες της μπορούν να μας προφυλάξουν από υφάλους και ξέρες αλλά και να λειτουργήσουν ως πυξίδα που θα μας βοηθά να διατηρούμε σταθερή την πορεία μας προς τον προορισμό μας.
Και είναι πραγματικότητα όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που αποδίδουμε στην Υπεραγία Θεοτόκο. Μας τα επιβεβαιώνει και ο ποιητής του Ακαθίστου ύμνου στην τρίτη Στάση των Χαιρετισμών λέγοντάς της: «Χαίρε λιμήν των του βίου πλωτήρων».
Μας τα επιβεβαιώνει και η ιστορία του Γένους μας, η ιστορία του Ποντιακού Ελληνισμού.
Λιμάνι απάνεμο από τις καταιγίδες και τις συμφορές ήταν η χάρη της για τους πατέρες μας στα δύσκολα χρόνια, που η ζωή τους προσπαθούσε να περάσει, χωρίς να συνθλιβεί, από τις Συμπληγάδες των ποικίλων εχθρών και πολεμίων.
Λιμάνι ήταν οι ιερές της εικόνες, με πρώτη την ιστορική και θαυματουργό εικόνα της Μονής της στο όρος Μελά, σε όλες τις συμφορές που αντιμετώπισαν οι προπάτορές μας, αλλά και πυξίδα η ευλογία τους για να πορευθούν κατά το δυνατόν ασφαλείς τον πικρό δρόμο του ξεριζωμού από τις πατρογονικές εστίες και της προσφυγιάς.
Λιμάνι είναι και το Ιερό αυτό Προσκύνημα και ο μεγαλοπρεπής ναός που ανίδρυσαν οι ευλαβείς Πόντιοι προς τιμήν της μητέρας τους, της Παναγίας Σουμελά, και στο οποίο καταφεύγουν για να βρούν την ανάπαυση που αναζητούν οι ψυχές τους, για να της εμπιστευθούν τα προβλήματά τους και για να ζητήσουν τη βοήθεια και τη χάρη της για τη ζωή τους.
Αυτή την ασφάλεια, την ανάπαυση και την παρηγορία που προσφέρει σε κάθε «θαλαττεύοντα» ο νοητός μας λιμένας, η Υπεραγία Θεοτόκος, ζήσαμε, πιστεύω, όλοι όσοι ήλθαμε απόψε εδώ, για να προσκυνήσουμε τη χαριτόβρυτη εικόνα της, για να της εκφράσουμε, ψάλλοντας την Δ´ Στάση του Ακαθίστου Ύμνου, τον σεβασμό και την αγάπη μας, αλλά και για να την παρακαλέσουμε να γίνει πλοηγός μας στο υπόλοιπο ταξίδι μας.
Και είναι βέβαιο ότι η Παναγία μας άκουσε τα αιτήματα των καρδιών μας και θα τα εκπληρώσει, εάν και εμείς καταφεύγουμε σ᾽ αυτήν με ειλικρινή αγάπη και με τη διάθεση να δεχθούμε τη χάρη της στην ψυχή μας και να ακολουθήσουμε το παράδειγμα της αγίας ζωής της, παράδειγμα αφοσιώσεως και υπακοής στον Υιό της, παράδειγμα ψυχικής καθαρότητος και παράδειγμα προσευχής.
Και εύχομαι ταπεινά η αποψινή στάση στον λιμένα της, εδώ στο Ιερό Προσκύνημά της, να ανανέωσε τις δυνάμεις μας, ώστε με τις πρεσβείες της να συνεχίσουμε τον αγώνα μας στη θάλασσα του βίου μας αλλά και της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής και να φθάσουμε στη χαρά της λαμπράς Αναστάσεως του Υιού της.
-120x86.jpg)
){kind=link}