Ι.Μ.Βεροίας: Την Κυριακή 7 Ιουλίου πανηγύρισε η Ιερά Μονή Αγίας Κυριακής στο Λουτρό Ημαθίας.
Το πρωί ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο Λόγο, ενώ στο τέλος της Λειτουργίας ευλόγησε το κόλυβο της Αγίας και τέλεσε τρισάγιο για τη μακαριστή Γερόντισσα Φιλοθέης.
Ομιλία Σεβασμιωτάτου
«Οι δε ευθέως αφέντες το πλοίον και τον πατέρα αυτών ηκολούθησαν αυτώ».
Την περασμένη Κυριακή εορτάσαμε τους αγίους αποστόλους και μαθητές του Κυρίου μας, και τιμήσαμε αυτούς τους απλούς και ταπεινούς ανθρώπους, οι οποίοι με τη χάρη του Θεού ανεδείχθησαν διδάσκαλοι της οικουμένης και θεοφόροι κήρυκες του Ευαγγελίου. Ίσως βέβαια μας κάνει εντύπωση γιατί ο Χριστός επέλεξε αυτούς τους ανθρώπους ως μαθητές του και όχι κάποιους επιφανείς και μορφωμένους της εποχής εκείνης.
Μία απάντηση στο ερώτημα αυτό μας δίδει το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα, το οποίο μας παρουσίασε την πρώτη συνάντησή τους με τον Χριστό και την πρόσκληση που τους απηύθυνε.
Ο Χριστός συνάντησε πρώτα δύο αδελφούς, τον Σίμωνα και τον Ανδρέα, στη θάλασσα της Γαλιλαίας, όπου ψάρευαν, και τους κάλεσε να τον ακολουθήσουν. Και παρότι τους έδωσε μία παράξενη, θα λέγαμε, υπόσχεση, ότι θα τους κάνει δηλαδή αλιείς ανθρώπων, εκείνοι άφησαν αμέσως τα δίχτυα τους και τον ακολούθησαν.
Στη συνέχεια συνάντησε άλλους δύο αδελφούς, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, αλιείς και αυτούς, που μαζί με τον πατέρα τους ψάρευαν, και τους κάλεσε και εκείνους να τον ακολουθήσουν. Και αν ο Σίμων και ο Ανδρέας άφησαν τα δίχτυα τους για τον Χριστό, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης εγκατέλειψαν και το πλοίο και τον ίδιο τους τον πατέρα για να τον ακολουθήσουν, χωρίς να σκεφθούν και να υπολογίσουν τις συνέπειες που θα είχε αυτή η απόφασή τους.
«Οι δε ευθέως αφέντες το πλοίον και τον πατέρα αυτών ηκολούθησαν αυτώ», γράφει ο ιερός ευαγγελιστής Ματθαίος.
Αυτή η αμεσότητα της υπακοής των μαθητών του Χριστού είναι αξιοθαύμαστη και αξιέπαινη και είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους ο παντογνώστης Κύριος τους επέλεξε και τους έδωσε τόση ευλογία και χάρη.
Δεν ήξεραν οι μαθητές του Χριστού ποιος ακριβώς ήταν αυτός που τους καλούσε και τι θα έκαναν μαζί του. Και όμως έδειξαν απόλυτη εμπιστοσύνη από την πρώτη στιγμή. Έδειξαν με την υπακοή τους ότι ο Χριστός και η πρόσκλησή του ήταν η πρώτη προτεραιότητά τους, ήταν ανώτερη από το επάγγελμά τους, από την περιουσία τους, από τον πατέρα τους αλλά ακόμη και από τον ίδιο τον εαυτό τους. Εγκατέλειψαν τα πάντα για χάρη του Χριστού, αναγνωρίζοντας τη σημασία και την αξία που έχει να είναι ο άνθρωπος μαζί με τον Χριστό.
Και το ίδιο ακριβώς έκανε και η αγία μεγαλομάρτυς Κυριακή, την οποία τιμούμε σήμερα, η προστάτις και έφορος του Ιερού αυτού Κοινοβίου. Αφιερώθηκε στον Χριστό από τους ευσεβείς γονείς της, οι οποίοι της έδωσαν το όνομα Κυριακή, από την ημέρα του Κυρίου, την Κυριακή, κατά την οποία γεννήθηκε. Και έκτοτε ο Χριστός ήταν η πρώτη προτεραιότητα της ζωής της. Το δικό του θέλημα ακολουθούσε στη ζωή της και για τη δική του αγάπη αποφάσισε να θυσιάσει και τη ζωή της ακόμη, αδιαφορώντας για τις υποσχέσεις και τις απειλές του ειδωλολάτρου ηγεμόνος. Και το έκανε, γιατί, αν και νέα στην ηλικία η αγία μεγαλομάρτυς Κυριακή, θεωρούσε μεγαλύτερο πλούτο «τον ονειδισμόν του Χριστού» και το μαρτύριο για χάρη του, παρά όλους τους θησαυρούς του κόσμου. Θεωρούσε μεγαλύτερη ευτυχία να ζήσει αιωνίως με τον Χριστό, παρά να χωρισθεί από αυτόν για τα λίγα χρόνια της επίγειας ζωής της.
Και όπως οι μαθητές του Χριστού δεν χρειάσθηκαν χρόνο για να αποφασίσουν να ακολουθήσουν την κλήση του, έτσι και η αγία μεγαλομάρτυς Κυριακή δεν χρειάσθηκε να σκεφθεί για να αποφασίσει να ομολογήσει την πίστη της και να θυσιάσει τη ζωή της για τον Χριστό τον οποίο πίστευε και αγαπούσε.
Η θαρραλέα και αποφασιστική επιλογή της αγίας μεγαλομάρτυρος Κυριακής, που τιμούμε σήμερα εδώ, στον ιερό οίκο της, θα πρέπει να αποτελεί πρότυπο και για μας, πρότυπο υπακοής στο θέλημα του Θεού αλλά και ομολογίας της πίστεώς μας. Και αν εμείς δεν χρειάζεται να θυσιάσουμε τη ζωή μας για τον Χριστό, αν δεν χρειάζεται να εγκαταλείψουμε τα πάντα για να τον ακολουθήσουμε, δεν θα πρέπει να αφήνουμε τα υλικά πράγματα, οι φροντίδες της καθημερινότητος, οι πειρασμοί του κόσμου, τα πάθη και οι αδυναμίες μας, να μας παρασύρουν μακριά του. Θα πρέπει ο Χριστός και το θέλημά του να έχει την πρώτη θέση στην ψυχή μας και στις επιλογές της ζωής μας. Θα πρέπει η ζωή μαζί του να είναι το πρώτο ζητούμενο, αυτό για το οποίο θα πρέπει να μεριμνούμε και να ενδιαφερόμεθα διαρκώς.
Και αν κάνουμε αυτή την επιλογή και ακολουθούμε τον Χριστό και αν είναι η υπακοή μας στο θέλημά του προτεραιότητα στη ζωή μας, όπως ήταν για την αγία μεγαλομάρτυρα Κυριακή, τότε ο Χριστός θα χαρίσει και σε μας διά πρεσβειών της αγίας την αιώνιο ζωή κοντά του, την οποία απολαμβάνει και εκείνη στον ουρανό.
