Την 23ην Αυγούστου, κατά την οποίαν η Εκκλησία μας εορτάζει την Απόδοσι της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, πανηγυρίζει η Θεοφρούρητη, Παναγιοσκέπαστη και Βυζαντινή, αλλά και Αγιοτρόφος και Μαρτυρική Ιερά Νέα Μονή, προπύργιον της αμώμου Πίστης μας και του Ελληνικού Αρχιπελάγους.
Οπως αναφέρει ανακοίνωση της Μητρόπολης: “Η Αρχιερατική Ιερά Πανήγυρίς της ετελέσθη με βυζαντινή λαμπρότητα, κατάνυξη και ιεροπρέπεια, ιερουργούντος του Σεβ. Μητροπολίτου Χίου, Ψαρών και Οινουσσών κ. Μάρκου, πλαισιουμένου υπό πολλών Ιερέων και των Διακόνων της Ιεράς Μητροπόλεως και με την συμμετοχή ομάδας εξαιρέτων Ιεροψαλτών ως και πλήθους πιστών της Χίου αλλά και άλλων περιοχών της Πατρίδας μας, οι οποίοι είχαν κατακλύσει το Καθολικό, τον Εσωνάρθηκα και τον Εξωνάρθηκα ακόμη και τον περίβολο της Ιεράς Μονής. Ευσεβή εντύπωση έδινε και ιερή ικανοποίηση προσέθετε στη Θεία Μυσταγωγία το γεγονός ότι η προσέλευση των πιστών ήταν με την παρουσία ολόκληρης της κάθε οικογενείας, καθώς μάλιστα συμμετείχε στον εορτασμό και ο Σύλλογος Τριτέκνων Χίου “Παναγία η Νεαμονήτισσα”.
Κατά την διακονία του Θείου Λόγου, ο Σεβασμιώτατος ετόνισε ότι το χάρισμα του λόγου στον άνθρωπο εδόθη από τον Θεό στον άνθρωπο μέσα στον Παράδεισο με την ονοματοδοσία απ’ αυτόν των δημιουργημάτων και μάλιστα των ζώων. Έκτοτε με το χάρισμα αυτό ο άνθρωπος υμνεί και δοξάζει τον Θεό. Και η ωραιοτέρα, αρτιωτέρα, υψηλοτέρα και μοναδική έκφραση αυτού του χαρίσματος απεδόθη για θνητό άνθρωπο στο πρόσωπο της Παναγίας με την προσφώνησή της στον Ακάθιστο Ύμνο με την λέξη “Άμεμπτε”. Γιατί μόνη η Παναγία, εκτός από το προπατορικό αμάρτημα, παρέμεινε σε όλη τη ζωή της αναμάρτητη τηρώντας ακέραια τις εντολές του Θεού. Στη συνέχεια, ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στις δέκα εντολές του Θεού, από τις οποίες οι τέσσαρες πρώτες αναφέρονται στα καθήκοντά μας προς τον Θεό και οι άλλες έξι στα καθήκοντα και στη σχέση μας με τον συνάνθρωπο. Ανέλυσε γιατί έχουν αρνητική εκφορά (ου κλέψεις, ου φονεύσεις κλπ.), καθώς και την θεολογική σημασία αρκετών από αυτές, και κατέληξε με την ευχή: η Αυτοκράτειρα του Νησιού μας και του Αρχιπελάγους μας Παναγία να σκέπει και να περιφρουρεί την Πατρίδα μας, το Έθνος μας και να μας αξιώσει του τελικού σκοπού της ζωής μας που είναι ο Παράδεισος.
Περί το τέλος της Θ. Λειτουργίας, ο Σεβασμιώτατος εχειροθέτησε, μετά από εμπνευσμένη και γεμάτη ιερή συγκίνηση προσλαλιά, κατά την οποία εχρησιμοποίησε λογους του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου προς τον συμφοιτητή του στην Αθήνα Ουρανοφάντορα Μέγα Βασίλειο, σε Κήρυκα του Θείου Λόγου της Ιεράς Μητροπόλεως Χίου, Ψαρών και Οινουσσών τον συμφοιτητή και αδελφικό φίλο του στη Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γεώργιον π. Κ. Γκέλην, Φιλόλογον και συμψάλοντα κατά την Ιεράν Ακολουθίαν του Όρθρου και την Θ. Λειτουργίαν, προς τον οποίον, στη συνέχεια, τιμώντας και την εξαίρετη πολύτεκνη Οικογένειά του, απένειμε και το ανώτερο παράσημο της Χιακής Εκκλησίας, τον χρυσούν Σταυρόν του Αγ. Ισιδώρου.
Ακολούθησε Ιερά Λιτανεία πέριξ του Καθολικού της Ιεράς Μονής της Ιεράς Εικόνος της Παναγίας της Νεαμονήτισσας και Ιερών Λειψάνων, μεταξύ των οποίων της τ. Κάρας ενός των Οσίων Ιδρυτών της Ιεράς Νέας Μονής Νικήτα, Ιωάννου και Ιωσήφ και του Αγ. Νεκταρίου, διατελέσαντος Μοναχού και Γραμματέως της Ιεράς Νέας Μονής. Στην ανατολική όψη, όπισθεν του Ιερού Βήματος ο Σεβασμιώτατος εδεήθη “υπέρ μακαρίας μνήμης και αιωνίου αναπαύσεως Χρυσοστόμου (Γιαλούρη) Αρχιερέως, Μητροπολίτου γενομένου της Ιεράς Μητροπόλεως Χίου, Ψαρών και Οινουσσών, και Μαριάμ Μοναχής, Καθηγουμένης της Ιεράς Νέας Μονής, οι οποίοι ενεταφιάσθησαν εκεί.
Η Αρτοκλασία έγινε στην είσοδο του Καθολικού της Ιεράς Νέας Μονής και μετά την Απόλυση προσφέρθηκε σε όλο το εκκλησίασμα το παραδοσιακό ρεβυθοπίλαφο”.
-120x86.jpg)
){kind=link}