“Να αντισταθούμε στη λογική που θέλει συχνά να βλέπει τον άνθρωπο ως οικονομική μονάδα, τους ξένους και αλλοδαπούς ως απειλή, όσους διαφωνούν με εμάς ως εχθρούς” αναφέρει μεταξύ άλλων στο χριστουγεννιάτικο μηνυμά του ο Μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτιος…
Ολόκληρο το μήνυμα έχει ως εξής:
Αγαπητοί μου πατέρες και αδελφοί, Παιδιά μου εν Κυρίω αγαπημένα
Χριστούγεννα εορτάζουμε για άλλη μία χρονιά. Συνηγμένοι τούτη την ημέρα εδώ, βιώνουμε και πάλι, διαμέσου της Θείας Λατρείας, το γεγονός που χώρισε την ιστορία των ανθρώπων σε προ Χριστού και μετά Χριστόν εποχή: την Γέννηση του Ιησού Χριστού. Το γεγονός, όμως, αυτό της Σαρκώσεως του Υιού και Λόγου του Θεού, δεν σημάδεψε απλώς και μόνο την πανανθρώπινη ιστορία, αλλά κυρίως τον ίδιο τον άνθρωπο. Στοχαζόμενος πάνω στην εορτή των Χριστουγέννων ο Μέγας Βασίλειος μας λέγει κάτι το παράδοξο. Ονομάζει τα Χριστούγεννα «γενέθλιον ημέραν της ανθρωπότητος» (ΒΕΠΕΣ 54, 233). Μας λέγει δηλ., ότι σήμερα δεν εορτάζουμε μόνο τη Γέννηση του Χριστού, αλλά και τη γέννηση του ανθρώπου. Τί σημαίνουν, όμως, αυτά τα διπλά γενέθλια; Πώς η γέννηση μίας συγκεκριμένης ανθρώπινης υπόστασης, δηλ. του Ιησού, μπορεί να ταυτιστεί με τη γέννηση του προϋπάρχοντος ανθρώπινου γένους; Και αν αυτό το γεγονός της Γέννησης του Θεανθρώπου αφορά τον άνθρωπο κάθε εποχής και κάθε προέλευσης, άρα έχει κάποιο νόημα και σημασία και για εμάς τους ανθρώπους του σήμερα;
«Γενέθλιον ημέραν της ανθρωπότητος» θέλει η Εκκλησία μας τα Χριστούγεννα. Βέβαια, γνωρίζουμε καλά ότι η ύπαρξη των ανθρώπων δεν ξεκινά με τη Γέννηση του Χριστού. Αν θελήσουμε να προσδιορίσουμε τη γέννηση του ανθρώπου, σύμφωνα με την Αγία Γραφή, θα την εντοπίσουμε στο βιβλίο της Γένεσης. Εκεί περιγράφεται η δημιουργία από τον Θεό του κόσμου και του πρώτου ανθρώπου, του Αδάμ. Ο Αδάμ πλάστηκε κατ’ εικόνα και ομοίωση του Θεού, δηλ. πλάστηκε ελεύθερος, αγαθός, αθάνατος, σοφός, ειρηνικός, χαρούμενος, με μία φράση ό,τι είναι ο ίδιος ο Θεός. Γνωρίζουμε, ωστόσο, ακόμη ότι ο κοινός μας πρόγονος, ο Αδάμ, ελεύθερα διάλεξε να μην εκπληρώσει τον σκοπό της δημιουργίας του, δηλ. τη φιλία, την τέλεια ομοίωση και ενότητά του με τον δημιουργό του Θεό.
Εξαιτίας της παρακοής τους, ο Αδάμ και η Εύα εξέπεσαν από αυτή την κατάσταση της κοινωνίας με τον Θεό. Απέτυχαν ουσιαστικά να γίνουν αυτό που τους έπλασε ο Θεός να γίνουν δηλ., με μία λέξη, αγάπη, αφού ο Θεός είναι αγάπη. Το νόημα της πτώσης των πρωτοπλάστων είναι τελικά αυτό: η αποτυχία να αγαπήσουν τον Θεό όπως τους αγάπησε πρώτα Εκείνος. Παρά ταύτα, η αγάπη του Θεού δεν άφησε να μείνει παντοτινή αυτή η αποτυχία, δηλ. το κακό και η αμαρτία. Προχωρά ο Θεός σε μία νέα δημιουργία, σε μία αναδημιουργία, σε μία ανάπλαση.
Η νέα αυτή δημιουργία συντελείται στο πρόσωπο του Χριστού με την Ενανθρώπισή Του. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Απόστολος Παύλος ονομάζει τον Χριστό δεύτερο και έσχατο Αδάμ. Με την Σάρκωση του δευτέρου προσώπου της Αγίας Τριάδος, ο Θεός θέλει να αποκαταστήσει την εικόνα και την ομοίωση του Θεού σε όλους τους ανθρώπους. Έτσι, όπως εξαιτίας της συγγένειάς μας με τον Αδάμ όλοι γεννιόμαστε θνητοί, έτσι και χάρη στη σχέση μας με το πρόσωπο του Χριστού, του νέου Αδάμ, όλοι μπορούμε να ζήσουμε αληθινά (Α΄ Κορ. 15, 22). Αυτό ακριβώς είναι το μήνυμα των Χριστουγέννων. Υπάρχει, πλέον, ένας νέος Αδάμ ο οποίος, όντας ταυτόχρονα Θεός και άνθρωπος, δίνει τη δυνατότητα σε κάθε άνθρωπο να γίνει αυτό που τον δημιούργησε ο Θεός, δηλ. αληθινός άνθρωπος, μία ύπαρξη σε σχέση και κοινωνία με τον Θεό. Η αξία, επομένως, του ανθρωπίνου προσώπου θεμελιώνεται για εμάς τους χριστιανούς στη Γέννηση του Χριστού, που δίνει διατάσεις και δυνατότητες θεϊκές στο ανθρώπινο γένος.
Την «γενέθλιον ημέραν της ανθρωπότητος» καλούμαστε να γιορτάσουμε, λοιπόν, σήμερα, αγαπητοί μου αδελφοί. Ωστόσο, για άλλη μία χρονιά η εορτή βρίσκει την παγκόσμια ανθρωπότητα λιγότερο ανθρώπινη, βυθισμένη σε πολέμους, σε διενέξεις και αλληλοσπαραγμούς, σε μία ανθρωπολογική και όχι μόνο οικονομική κρίση, σ’ έναν αυξανόμενο και ποικιλόμορφο φονταμενταλισμό, σε φαινόμενα μισαλλοδοξίας και ξενοφοβίας. Ενώπιον μιας κοινωνίας που αναρωτιέται τί είναι ο άνθρωπος και δεν έχει κάποιο μέτρο για να μετρήσει την αξία του προσώπου, οφείλουμε συλλογικά ως Εκκλησία και προσωπικά να δούμε τον εαυτό μας και τους γύρω μας, υπό το φως της Γέννησης του Χριστού.
Από εμάς εξαρτάται να γίνουν τα Χριστούγεννα η γενέθλιος ημέρα του ανθρώπου. Αν η φυσική βιολογική μας γέννηση ήταν ανεξάρτητη από τη θέλησή μας, η εν Χριστώ γέννησή μας εξαρτάται από την ελεύθερη βούλησή μας. Η συνειδητοποίηση της ασύλληπτης αξίας και προοπτικής που δωρίζει ο Χριστός με τη Γέννηση Του στον κάθε ένα από εμάς προσωπικά θα μας οδηγήσει σε αλλαγή πλεύσης, σε πορεία μετανοίας. Παράλληλα, αυτή η επίγνωση θα μας βοηθήσει να αντισταθούμε στη λογική που θέλει συχνά να βλέπει τον άνθρωπο ως οικονομική μονάδα, τους ξένους και αλλοδαπούς ως απειλή, όσους διαφωνούν με εμάς ως εχθρούς. Οφείλουμε να σεβαστούμε την αξιοπρέπεια του κάθε προσώπου, των πιο ταπεινών και κατατρεγμένων συνανθρώπων μας, όλων των παιδιών.
Διότι όλοι, όπως και εμείς, μετέχουν στην ανθρώπινη φύση την οποία προσέλαβε και αγίασε μία φορά και για πάντα με την ενσάρκωσή Του ο Χριστός. Με αυτό το πνεύμα σας καλώ να εορτάσουμε και φέτος τα Χριστούγεννα, με σεβασμό στη θεϊκή αξία του κάθε ανθρωπίνου προσώπου, με έμπρακτη αλληλεγγύη, με ενότητα, συμβάλλοντας στην οικοδόμηση μιας κοινωνίας αληθινά και κατά Χριστόν ανθρώπινης.
Χρόνια πολλά και ευλογημένα !
Με όλη την πατρική μου αγάπη,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
† Ο ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ
-120x86.jpg)
