“Τρία στοιχεία, κατά τον αρχαίο ελληνικό κόσμο, αποτελούν τα χαρακτη-ριστικά ενός λαού: το «όμαιμον», το «ομόγλωσσον» και το «ομόθρησκον»”, ανέφερε μεταξύ άλλων ο Μητροπολίτης Χίου κ. Μάρκος στην έναρξη των εργασιών του Συνεδρίου για τα 75 έτη δράσεως των Χιακών Σωματείων Αμερικής και Καναδά.
Ακολουθεί ολόκληρος ο χαιρετισμός:
Αγαπητά μου παιδιά,
Αισθήματα πατρικής αγάπης, χαράς αλλά και συγκινήσεως κατακλύζουν την καρδιά μου αυτήν την ιδιαίτερη στιγμή, κατά την οποία ατενίζω τα πρόσωπα των αγαπημένων πνευματικών μου τέκνων, των Χίων της Αμερικής και του Καναδά.
Πάντοτε ο πατέρας μεριμνά και αγωνιά για την πορεία και την προκοπή των παιδιών του, μη φειδόμενος κόπων και μόχθων, θυσιών και αγρυπνιών γι’ αυτά, αλλά και αγάλλεται και καυχάται όταν παρατηρεί την επιτυχή και καλλίκαρπη ανέλιξη και πρόοδό τους.
Χαίρομαι λοιπόν διότι λόγος σημαντικός και χρέος πατρικό οδήγησε τα βήματά μου κοντά σας. Ευρίσκομαι εδώ για να συνεορτάσουμε τα 75 έτη δράσεως των Χιακών Σωματείων σας και να γευθούμε πνευματικά μαζί τους εύχυμους καρπούς της ανωφερικής διαδρομής του χιακού ελληνισμού στην αμερικανική ήπειρο, η οποία υπήρξε οπωσδήποτε κοπιώδης μέσα από τους νοητούς Λαιστρυγόνες και τις αλλότριες Σειρήνες της ξενιτιάς.
Παρακολουθώντας την αγωνιώδη πορεία των μεταναστών αδελφών μας στην ιστορική τους διαδρομή, παρατηρούμε τον βαθμό αντιστάσεώς τους και τις αντοχές των πνευματικών αντισωμάτων τους στις ξένες επιρροές, η ακόμη και τον βαθμό της αφομοιώσεως η του είδους του συμβιβασμού τους, εν ολίγοις προσεγγίζουμε την ψυχοσύνθεση και την πορεία τους μέσα στην οικουμενικότητα του χώρου και του χρόνου, πάντοτε υπό το πρίσμα των αρχών και των αξιών του Γένους μας .
Τρία στοιχεία, κατά τον αρχαίο ελληνικό κόσμο, αποτελούν τα χαρακτη-ριστικά ενός λαού: το «όμαιμον», το «ομόγλωσσον» και το «ομόθρησκον».
Το όμαιμον αναφέρεται στην κοινή καταγωγή, στο κοινό αίμα, αυτό που για εμάς τους Έλληνες αποτελεί το καύχημά μας, το διάδημα της δόξας του έθνους μας. Αυτό το κοινό αίμα ο λαός μας δεν δίστασε ακόμη και να το χύσει στους ηρωικούς, ανά τους αιώνες, αγώνες του, προκειμένου να υπερασπισθή τα αθάνατα ιδανικά του. Καί αυτό το κοινό αίμα αποτελεί το συνεκτικό κρίκο του ελληνισμού, οπουδήποτε και αν έφτασε και εμεγαλούργησε, όπως συνέβη και συνεχίζει να συμβαίνει και εδώ με εσάς, στην Αμερική και τον Καναδά.
Το ομόγλωσσον είναι ο τρόπος της επικοινωνίας μας, η κοινή μας γλώσσα. Η περιάκουστη και αδάμαστη ελληνική γλώσσα, η πλουσιότερη του κόσμου στην έκφραση των συναισθημάτων, στην έκφραση της δύναμης του αθανάτου ελληνικού πνεύματος, ακόμη και στην φανέρωση των ουράνιων αληθειών αυτού του Ευαγγελικού λόγου. Αυτή η γλώσσα, που στην πολυετή σας παρουσία και εσείς εδώ κρατήσατε αλώβητη, έγινε το μέσο του εκπολιτισμού άλλων λαών και η ολκάδα, που μετέφερε τα σωτηριώδη μηνύματα του Θεανθρώπου Ιησού στα πέρατα της οικουμένης.
Καί το τρίτο στοιχείο είναι το ομόθρησκον, η κοινή πίστη στον ένα αληθινό Θεό. Αυτή η πίστη προσφέρει την δύναμη για αγώνες, καθίσταται αστείρευτη πηγή ελπίδος, καθίσταται λουτήρας αναγεννήσεως, χάριτος και προσδοκίας. Τις ρίζες του δέντρου της πίστεώς μας στον Τριαδικό Θεό η Εκκλησία μας πότισε με το αίμα των παιδιών της, ώστε να μείνει ακλόνητη, ισχυρή, αγνή και ανόθευτη. Την πίστη του ο Έλληνας την μετέφερε παντού, όπου κι αν έφτασε, οπουδήποτε κι αν πήγε. Από αυτήν άντλησε δύναμη, γύρω από αυτήν συσπειρώθηκε και σε αυτήν κατέφυγε, μέσα στην τύρβη των αλλοτρίων πολιτισμών, των διαφορετικών φυλών και των θρησκειών.
Έτσι μικροί η μεγαλύτεροι ορθόδοξοι ιεροί ναοί ανηγέρθησαν στα πέρατα της οικουμένης. Η φλόγα της κανδήλας ενώπιόν της εικόνας του Χριστού και της Μητέρας Παναγίας δεν έσβησε, και το λιβανωτό, μαζί με την ελληνική λαλιά του Ευαγγελίου, κατέστη η παρηγοριά του απόδημου, το κλέος και το καύχημά του.
Αγαπητά μου παιδιά, είσθε άξιοι κάθε επαίνου, διότι σήμερα, τόσα χρόνια μετά από τα πρώτα οργανωμένα βήματα των πατέρων σας σε αυτήν την ευλογημένη ήπειρο, κρατάτε τη σκυτάλη της ιστορίας ακλόνητη και συνεχίζετε την παρακαταθήκη τους ανόθευτη.
Καυχάται η Χίος μας για εσάς. Καυχάται και ο πνευματικός σας Πατέρας για τα τέκνα του, διότι ως άξιοι συνεχιστές των προγόνων σας όχι μόνον δεν μειοδοτήσατε, αλλά προχωρήσατε ακόμη περισσότερο, προοδεύσατε, μεγαλουρ-γήσατε και συνεχίζετε να μεγαλουργείτε χωρίς να απεμπολήσετε το πατρώο εθνικό φρόνημα και την ζωηφόρο πίστη μας.
Εμπιστευθείτε την ασφάλεια που εγγυώνται η εμπνευσμένη οιακοστροφία της Εκκλησίας της Αμερικής από τον Σεβασμιώτατο Αρχιεπισκοπο Αμερικής κ. Δημήτριο και η αγάπη, η αδιάλειπτη μέριμνα και η επιστασία του Οικουμενικού μας Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου.
Εμείς σας καμαρώνουμε και παρακαλούμε τον Θεό να σας σκέπει, να σας ευλογεί, να σας στηρίζει και να κατευθύνει τα βήματά σας «εις παν έργον αγαθόν». Η Αγία Μαρκέλλα και όλοι οι Άγιοι της Χίου να πρεσβεύουν στον Κύριο Ιησού Χριστό να σας δυναμώνει και να σας βοηθεί.
Αδελφοί μου,
Να θυμάσθε πάντοτε ότι η ζωή και η πορεία όλων μας, ατομική και συλλογική, εξαρτάται και κατευθύνεται από τον Θεό. Εκείνος είναι ο διέπων τα πάντα. Εσείς καλείσθε να παραμείνετε αγωνιστές και φρυκτωροί των ελληνορθοδόξων αρχών και αξιών της φυλής μας στον παρόντα αιώνα, στην σύγχρονη και διαρκώς μεταβαλλόμενη παγκόσμια κοινωνία, ως τίμια μέλη της ομογένειας, αγωνιζόμενοι με σύνεση, με αδελφοσύνη, με πνεύμα αλληλοεξυπηρετήσεως και αυτοθυσίας, τίμιοι με τον εαυτό σας, τίμιοι με την ιστορία, τίμιοι με την Ορθοδοξία. Αυτή θα είναι η καλύτερη απόδοση του χρέους προς τους πρώτους πατέρες σας που κατέφθασαν εδώ, αλλά και ο έπαινος των επιγόνων προς εσάς.
«Ο δε πατήρ των οικτιρμών και Θεός πάσης παρακλήσεως» να είναι πάντοτε μαζί σας.
