Φθιώτιδος Νικόλαος: Η Παναγία να πρεσβεύει για το Έθνος μας, που τσαλακώνεται στην αξιοπρέπεια και την ιστορία του

Με τη συμμετοχή πλήθους πιστών τελέσθηκε η ακολουθία των Α΄ Χαιρετισμών εις την Υπεραγία Θεοτόκο, στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Λαμίας την Παρασκευή 7 Μαρτίου το απόγευμα.

Στην ιερά ακολουθία χοροστάτησε και ωμίλησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Νικόλαος, ο οποίος στην  ομιλία του αναφέρθηκε στις προτυπώσεις της Θεοτόκου στην Παλαιά Διαθήκη και κυρίως στο χωρίο της Εξόδου « ὁ δὲ Θεὸς ἡγεῖτο αὐτῶν, ἡμέρας μὲν ἐν στύλῳ νεφέλης, δεῖξαι αὐτοῖς τὴν ὁδόν, τὴν δὲ νύκτα ἐν στύλῳ πυρός·  οὐκ ἐξέλιπε δὲ ὁ στῦλος τῆς νεφέλης ἡμέρας καὶ ὁ στῦλος τοῦ πυρὸς νυκτὸς ἐναντίον τοῦ λαοῦ παντός. (Εξ. 13, 21-22).

Στύλος νεφέλης και στύλος πυρός είναι η Θεοτόκος, η οποία και σήμερα μας οδηγεί προς γνώσιν θεϊκή και εμείς είμαστε ο λαός που κινούμαστε σε μια έρημη χώρα, από πλευράς πνευματικής. Έχει επέλθει ερήμωση από την απομάκρυνσή μας από τον Θεό και την κυριαρχία του σκότους, αλλά μέσα στο σκοτάδι αυτό υπάρχει ένα φως που οδηγεί τους πιστούς, όχι στο δρόμο της κενοδοξίας και των απολαύσεων αλλά στην γη της επαγγελίας, που είναι ο Παράδεισος.
Ζούμε σε μια ξερή εποχή που καλλιεργείται η απαξίωση του καλού, η εξάπλωση της διαφθοράς και της αμαρτίας αλλά μέσα σ’ αυτήν την ταλαιπωρία υπάρχει η Θεοτόκος, υπάρχει το φως, που είναι η πίστη μας στο Θεό. Μέσα από αυτή την πίστη θα μπορέσουμε να δούμε τα θετικά της κρίσεως, που είναι η αφύπνιση, η αδελφοσύνη και η επιστροφή προς την Εκκλησία, διότι η αφθονία των υλικών αγαθών οδηγεί τον άνθρωπο στην ύβρη κατά του Θεού, ενώ η στέρηση ταπεινώνει τον άνθρωπο και τον οδηγεί σε εκζήτηση βοήθειας από το Θεό.

Τέλος ευχήθηκε η Παναγία να πρεσβεύει για το Έθνος μας, που τσαλακώνεται στην αξιοπρέπεια και την ιστορία του, για την Εκκλησία μας, που πολεμείται υπούλως από τους οργανωμένους εχθρούς της ανά τον κόσμο και για κάθε ψυχή, διότι το πνευματικό περιβάλλον δέχεται πολύ ψυχρές μάζες, οι οποίες παγώνουν το οξυγόνο της ψυχής και αν δεν προσέξουμε θα κυριαρχήσει η κατάψυξη της πνευματικής μας υποστάσεως, που θα σημάνει την καταστροφή μας.  Η μόνη παρηγοριά το φως του Χριστού, που θερμαίνει και ζωογονεί την ύπαρξή μας.