Στο Καθολικό της Ιεράς Μονής Βηθλεέμ Σπάτων, στο Κοιμητήριο της οποίας αναπαύεται ο μακαριστός Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κυρός Αγαθόνικος, ιερούργησε σήμερα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος, συμπαραστατούμενος από ιερείς της Ιερὰς Μητροπόλεως, τον Πανοσιολ. Αρχιμ. Φιλόθεο της Ιεράς Μονής Γρηγορίου του Αγίου Όρους , συμπροσευχομένων στο ιερό Βήμα των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Σύρου κ. Δωροθέου και Κυθήρων κ. Σεραφείμ.
Προ του πέρατος της Θείας Λειτουργίας, ετελέσθη τεσσαρακονθήμερο Μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως του αειμνήστου Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κυρού Αγαθονίκου, του Τηνίου, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κυθήρων κ. Σεραφείμ, κατά το οποίο ο Σεβασμιώτατος κ. Δωρόθεος Β’ εξεφώνησε Επιμνημόσυνη Ομιλία, η οποία παρατίθεται κατωτέρω αυτούσια.
Επιλέγων,ο Σεβασιώτατος Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος ευχαρίστησε τους Αρχιερείς, την Ηγουμένη και τις Αδελφές της Ιεράς Μονής καθώς και όλους τους παραστάντες και ευχήθηκε το έργο, που ως παρακαταθήκη κατέλιπε ο αοίδιμος Προκάτοχός του, να είναι ένα εύφορο πνευματικό γεώργιο, από το οποίο οι ψυχές των ανθρώπων να αναδεικνύονται καρποφορούσες ως στάχυες.
Εν συνεχεία, ο Σεβασμιώτατος κ. Δωρόθεος Β’ τέλεσε τρισάγιο επί του τάφου του απελθόντος Ιεράρχου και παρετέθη από την Αδελφότητα μικρά δοχή στο Αρχονταρίκι της Ιεράς Μονής.
† Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΥΡΟΥ ΔΩΡΟΘΕΟΣ Β΄
ΕΠΙΜΝΗΜΟΣΥΝΟΣ ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ
ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ
ΑΓΑΘΟΝΙΚΟ ΦΙΛΙΠΠΟΤΗ, ΤΟΝ ΤΗΝΙΟ
(ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΒΗΘΛΕΕΜ, ΣΠΑΤΩΝ, 10.10.2015)
Ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης σας και αγαπητός αδελφός κ. Νικόλαος, ιερουργών επί της Αγίας Τραπέζης, της πηγής της όντως ζωής, κατ`επιλογήν της αδελφικής του αγάπης ανέθεσε στην ελαχιστότητά μου να ιερουργήσω δι` ολίγων το λόγο.
Τελούντες σήμερα το τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο του αοιδίμου Προκατόχου του και πολυσεβάστου σε όλους μας Γέροντος Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Αγαθονίκου, στοιχούμεν τους λόγους του Αποστόλου Παύλου, ο οποίος παραγγέλλει προς όλους μας:
«Μνημονεύετε των ηγουμένων υμών, οίτινες ελάλησαν υμίν τον λόγον του Θεού, ων αναθεωρούντες την έκβασιν της αναστροφής μιμείσθε την πίστιν» (Εβραίους 17,7).
H Αποστολική αυτή προτροπή και επιταγή μας συνήγαγε σήμερα επί το αυτό, για να αναθεωρήσουμε την έκβαση της μεθ` ημών αναστροφής του αοιδίμου Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κυρού Αγαθονίκου και να μιμηθούμε τη θερμουργό πίστη του, την έμφυτη ευγένειά του, την απροσποίητη καλωσύνη του, την ανυπόκριτη αγάπη του, το ως αληθώς Εκκλησιαστικό ήθος του, τον σεβασμό του τόσο προς τους ανωτέρους, όσο και προς τους νεωτέρους του!
Τούτη τη στιγμή, επιτρέψτε μου, να καταθέσω στην αγάπη σας μία προσωπική μου εμπειρία, που καταδεικνύει των λόγων μου το αληθές:
Όταν, με τη Χάρη του Κυρίου εξελέγην Μητροπολίτης Σύρου και ενώ ηλικιακά και πνευματικά ήμουν και με αποκαλούσε παιδί του, μετά τη χειροτονία μου έσπευσε ο λευκανθείς στην υπηρεσία της Εκκλησίας Ιεράρχης να μου φιλήσει το χέρι, το χέρι ενός νέου Επισκόπου, λέγοντας τα άκρως συγκινητικά και για όλους μας διδακτικά:
“φιλώ το χέρι του Ποιμενάρχη μου”!
Ο εν τω Ουρανίω Θυσιαστηρίω ιερουργών αοίδιμος πρώτος Μητροπολίτης της νεοπαγούς Ιεράς Μητροπόλεως Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Αγαθόνικος Φιλιππότης, ο Τήνιος, μορφή ως αληθώς Βιβλική, γόνος της οικογενείας των γνωστών Τηνίων Καλλιτεχνών, ένα από τα 8 παιδιά της παραδοσιακά ευσεβούς οικογενείας Ευστρατίου και Σοφίας Φιλιππότη, αδελφός της Ιεράς Μονής Παναχράντου Άνδρου και χειροτονία του μακαριστού Προκατόχου μας Φιλαρέτου, εκλέϊσε την Εκκλησία μας, από κάθε θέση και έπαλξη στην οποία κλήθηκε να διακονήσει, ταπεινός νεωκόρος στον Ιερό Ναό του Αγίου Βασιλείου Μετσόβου Αθηνών, Διάκονος και Πρεσβύτερος στον ίδιο Ναό, είτε Στρατιωτικός Ιερεύς, Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος, πολλάς ψυχωφελείς υπηρεσίας προσενεγκών προς αυτήν, και τέλος επί τριακονταετία Ποιμενάρχης της Ιεράς ταύτης Μητροπόλεως!
Ο αείμνηστος Αγαθόνικος, “υψηλός μεν τοις έργοις, ταπεινός δε τω φρονήματι και την μεν αρετήν απρόσιτος, την εντυχίαν δε και λίαν ευπρόσιτος, πράος, αόργητος, συμπαθής, ηδύς τον λόγον, ηδίων τον τρόπον” (Γρηγορίου του Θεολόγου, PG 35, 1081-1084) απέδωσε και πολλαπλασίονα τα τροφεία στην ιδιαιτέρα του πατρίδα, την ιερά νήσο Τήνο, το Πανελλήνιο Ιερό Ίδρυμα της οποίας και την περίπυστη Θαυματουργό Εικόνα της Ευαγγελιστρίας ιδιαιτέρως εσέβετο, όπως αποδεικνύει και η αγιογραφία του Ευαγγελισμού, στην αψίδα, που επιστέφει την κόγχη του ιερού Βήματος του ιερού αὺτού Ναού, επιγραφομένη “Δέησις Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Αγαθονίκου”.
O κεκοιμημένος Ιεράρχης, με την πολυετή και καρποβριθή διακονία του, εξεχόντως ετίμησε την γενέτειρά του νήσο Τήνο, οποία προσέφερε στην Ελληνική και Οικουμενική Ορθοδοξία 13 Αρχιερείς, μεταξύ των οποίων ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Φώτιος Περόγλου, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος Α΄ο Κοτσώνης, οι Μητροπολίτες Χαλκίδος Γρηγόριος Πλειαθός και Νικόλαος Σελέντης, Νικοπόλεως και Πρεβέζης Στυλιανός Κορνάρος και Θήρας Παντελεήμων Ρίζος, και οι επαξίως σήμερα συνεχίζοντες την ιερά αυτή σκυταλοδρομία Μητροπολίτες Φθιώτιδος κ. Νικόλαος και Μπρανζαβίλ του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας κ. Παντελέημων.
Αλλ’ η ιερά νήσος σεμνύνεται και για το Κοινωφελές «Ίδρυμα Αγαθονίκου Φιλιππότη – Αγία Θέκλα Πύργου Τήνου», το οποίο συνέστησε ο σήμερα επαινούμενος και μνημονευόμενος Ιεράρχης τον Οκτώβριο του 1994 , με πυρήνα τον οικογενειακό του Ναό της Αγίας Θέκλης και σκοπούς τη δημιουργία θρησκευτικής και πνευματικής εστίας στην κοινότητα Πύργου Τήνου και η με λόγο και έργο διακονία προς ηθικοπνευματική αρωγή και ενίσχυση των Τηνίων, πολύτιμη παρακαταθήκη προς τους συμπατριώτες του Τηνίους, αλλά και προς όλους ημάς, οι οποίοι ανέλαβομεν πλέον το χρέος και το καθήκον να το διαφυλάξουμε και προστατεύσουμε πνευματικά.
Η οικειοθελής παραίτησή του μετά από τριάντα χρόνια θεοφιλούς ποιμαντορίας στην Ιερά αυτή Μητρόπολη, την οποία εκ του μη όντως παρέλαβε, εις το “είναι” παρήγαγε και μεστήν πολλών έργων αγαθών παρέδωκε, στις 31 Μαρτίου 2004, Σάββατο του Λαζάρου, και η παράδοση του οίκακα της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσογαίας και Λαυρεωτικής στον διάδοχό του, δεύτερο κατά σειρά Μητροπολίτη της Θεοσώστου ταύτης Μητροπόλεως, αγαπητό αδελφό κ. Νικόλαο, κατά την ενθρόνισή του στις 26 Ιουνίου 2004, αλλά και η κατά πάντα υιική και πλήρης στοργής, αγάπης και σεβασμού μέριμνα του Σεβασμιωτάτου Νικολάου προς τον Γέροντα Προκάτοχό του, αποτελούν εκδηλώσεις, που τιμούν την Εκκλησία μας και το ιερό Σώμα της Ιεραρχίας.
Σεβασμιώτατοι αδελφοί, Οσιωτάτη Ηγουμένη και οσιώτατες Μοναχές της Ιεράς ταύτης Μονής, οικογενείς του αοιδίμου Ιεράρχου, όσοι Τήνιοι και ευσεβείς και φιλακόλουθοι πιστοί συμπροσεύχεσθε σήμερα μαζί μας, αξιοχρέως και μετ` εγκωμίων τιμώντες τη μνήμη του μακαριστού Αγαθονίκου, ενωτιζόμεθα τους λόγους του ιερού Χρυσοστόμου:
«…Αν εις τους φυσικούς γονείς πρέπει να δείχνουμε τόση αγάπη, πολύ περισσότερο πρέπει εις τους πνευματικούς, και μάλιστα όταν αυτούς μεν που έφυγαν ο έπαινος δεν τους κάνη καθόλου λαμπροτέρους, εμάς δε που μελετάμε τον βίο τους και ομιλούμε και ακούομε γι’ αυτούς, μας κάνει καλυτέρους. ….Δια τούτο και ένας σοφός συμβουλεύει και λέγει˙ «Μνήμη δικαίου μετ’ εγκωμίων» (Παροιμ.10,7). Διότι ωφελούνται πάρα πολύ με τον τρόπον αυτόν όχι αυτοί που έφυγαν, αλλ’ αυτοί που τους εγκωμιάζουν». (Λόγος ΣΤ’ εις Φιλογόνιον, Α’, Β’)
Αγαθονίκου του αοιδίμου πατρός, συλλειτουργού ημών και Ποιμενάρχου της Αγιωτάτης Μητροπόλεως Μεσογαίας και Λαυρεωτικής γενομένου,του εις την Ιεράν ην ηγάπησεν Μονήν ταύτην αναπαυομένου και ταις προσευχαίς των ενταύθα ασκουμένων μοναζουσών ευφραινομένου,
ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ!
){kind=link}