Η προσκύνηση του Τιμίου Ξύλου εξ Ιεροσολύμων τις ημέρες του Μεγ. Κανόνος (και των σημαινομένων του), του Ακαθίστου Ύμνου (Παρασκευή και Σάββατο) και της μνήμης της Αγ. Μαρίας της Αιγυπτίας (Κυριακή) και του Οσ. Ιωάννου του Σιναΐτη (30/3), στη συνοριακή Μητρόπολη Γουμενίσσης, Αξιουπόλεως & Πολυκάστρου ήταν μια σπάνια ευκαιρία προσκυνηματικού συνεκκλησιασμού για πλήθος πιστών.
Εκτός από τις ενορίες της Μητροπόλεως, και άλλων Μητροπόλεων ενορίες, σύλλογοι πολιτιστικών φορέων (όπως ο Πανελλήνιος Σύλλογος Σαρακατσαναίων με την ευκαιρία του πανελλήνιου ανταμώματος στο Κιλκίς) προσήλθαν ευλαβικά στο ιερό αυτό σέβασμα της πίστης, στον Ζωηφόρο Σταυρό-Τίμιο Ξύλο της σταυρώσεως του Κυρίου μας, που σηματοδοτεί αιώνες λειτουργικής αναφοράς και προσευχητικής επίκλησης («…δυνάμει του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού…»), μαζί με το σωστικό σταυροκόπημα της ομολογίας και όσα κομίζει ως μαρτυρική ιστορία μαζί του (άγιοι μάρτυρες και νεομάρτυρες και ομολογητές της Εκκλησίας, σύγχρονοι μάρτυρες της Χριστιανοσύνης).
Με στιγμές άφατης συγκίνησης, σύγκλιση της κοινής ευλάβειας και της κοινής προσευχητικής αναφοράς προς τον Σωτήρα, οικογένειες με τα μικρά παιδιά τους, νέοι και νέες, ώριμοι και γέροντες, αλλά και εφημέριοι με το ενοριακό τους πλήρωμα, αψήφησαν τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες των περισσοτέρων ημερών (βροχή, κρύο, ομίχλη) και συμπροσέφεραν στο Σωτήρα την καταφυγή της ολοτελούς αναφοράς, την κατάνυξη της καρδιάς, τα αιτήματα της ψυχής, αλλά και τον κόπο της ταλαιπωρίας ωσάν κόπο κατανυκτικής προετοιμασίας στα άχραντα Πάθη του Σωτήρος Χριστού.
Το παγχαριτωμένο Τίμιο Ξύλο από τα Ιεροσόλυμα (κεντρική Πατριαρχική Μονή Αγίων Κωνσταντίνου & Ελένης, πανομοιότυπο με την αντίστοιχη εικόνα του Ναού της Αναστάσεως), εγκιβωτισμένο για την απαραίτητη ασφάλεια σε ειδική φορητή εικόνα εν μέσω των Αγίων Κωνσταντίνου & Ελένης των Μεγάλων Ισαποστόλων, ουσιαστικά εκόμιζε ωσάν προσκύνημα την ευλογία των Αγίων Τόπων σε τόσους και τόσους ανθρώπους που με λαχτάρα ευλαβική το προσκυνούσαν και το ασπάζονταν. Ειδικά συσκευασμένα αναρίθμητα μικρά εικονίδια του ιερού σεβάσματος και βαμβακάκι, αλλά και πλήθος μικρού σχήματος βιβλιαρίων με τους Χαιρετισμούς του Τιμίου Σταυρού διανεμήθηκαν ως ευλογία στους προσκυνητές.
Η τελετή της επίσημης υποδοχής μαγνητοσκοπήθηκε και μεταδόθηκε επανειλημμένα από το θρησκευτικό-εκκλησιαστικό τηλεοπτικό κανάλι 4Ε. Την Παρασκευή του Ακαθίστου τελέστηκε κατανυκτική Αγρυπνία στην οποία συνέψαλαν μαζί με τους Αδελφούς της Μονής και μαθητευόμενα μικρά παιδιά.
Σε όλες σχεδόν τις Ακολουθίες, τις πρωινές και τις εσπερινές, παρών ο Μητροπολίτης, ο Γουμενίσσης Δημήτριος που επιδοτούσε την ευλάβεια των προσκυνητών με τον μεστό ποιμαντορικό του λόγο για τη θεολογία του μυστηρίου του Σταυρού, για το Σταυρό του Κυρίου ως μείζον θαύμα (άγ. Ιωάννης ο Δαμασκηνός) και την σταυρική οδό της χριστομιμησίας.
Ενώπιον πάντων περιστοιχισμένος από τους Αδελφούς της Μονής και άλλους κληρικούς, όπως και από τον εκπρόσωπο-συνοδό της Α.Θ.Μακαριότητος του Πατριάρχου, τέλεσε επανειλημμένως τον Αγιασμό με Τίμιο Ξύλο, με οφθαλμοφανή την ζωοποιό και χαριτόδωρη ενέργεια του Σωτήρος Χριστού στις κινήσεις του Τιμίου Ξύλου.
Με την άγια συγκαταβατική παρουσία Του και την ευεργετική Του πρόνοια και χάρη, μας πρόσφερε αφειδώλευτα και ανερμήνευτα πολλές ευκαιρίες “της εποπτείας της μεγαλειότητός Του” (Β΄ Πετρ. 10,6). Μετάγγισε την εμπειρική θεολογία, αυτό που θα ανέλυε ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ως αποδεικτική παρουσία της ζωηρρύτου χάριτος του Κυρίου.
Ενώπιον πάντων στη θέα της δυναμικής του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, αυτής της μυστηριώδους αλλά αισθητής ενέργειας του αθεάτου Θεού, αποθαύμασαν και συγκλονίστηκαν όλοι οι αυτόπτες παριστάμενοι, για το μεγαλείο της εμπειρικής πίστης μας.
Ήταν μια δυνατή τροφοδοσία της εκκλησιαστικότητος των ημερών μας και αναζωπύρωση της όλης κατηχήσεως, ομολογημένα από όλους τους κληρικούς (καί ἀλλων Μητροπόλεων), από όλες τις ομάδες των θεατών, των αστυνομικών φρουρών, των παραγόντων της τοπικής αυτοδιοίκησης, που τα έβλεπαν ιδίοις όμμασι και έτσι δοξολογούσαν τον όντως Όντα («Τις Θεός μέγας ως ο Θεός ημών»).
Ήταν ἀλλη μια ευκαιρία εποικοδόμησης στην αγιογραφική και αγιοπατερική και συναξαριακή και εορτολογική ζώσα παράδοση της Εκκλησίας . Ο θεολογικός και ποιμαντορικός κόπος του Σεβασμιωτάτου, πραγματικά εξαντλητικός για τον ίδιο, ήταν μια συνάντηση ενθέου ενθουσιασμού για τόσες και τόσες καρδιές, επιστημόνων και απλών ανθρώπων.
Η πνευματική αγαλλίαση του Μητροπολίτη ήταν έκδηλη όταν του προσφέρθηκε από τον π. Χρήστο Γραμματικό, εφημέριο του Μητροπολιτικού ναού, τμήμα κορμού από πεύκο στο οποίο είχε σχηματισθεί ένας αχειροποίητος σταυρός. Είχε σχηματισθεί κατά θαυμαστό τρόπο από τους ετήσιους κύκλους του κορμού ενός πεύκου, ενώ η συμμετρία του και η λεπτοτεχνουργημένη επιζωγράφισή του απεκάλυπτε της θείας πρόνοιας την χαριτοδωρία. Από όλα τα δένδρα που κόπηκαν στο ναό του Αγίου Δημητρίου στο Πολύπετρο μόνο αυτός ο σταυρός υπήρχε.
Συγκινητική ήταν και η προπομπή του ιερού σεβάσματος, υπό τους ήχους των κωδώνων. Μετά την πρωινή Ακολουθία στην Ιερά Μονή Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου & Ειρήνης Γουμενίσσης-Γρίβας, με συνοδεία αστυνομικού οχήματος, μεταφέρθηκε στην Ιερά Μονή Παναγίας Γουμενίσσης-Επισκοπείο, όπου ανέμεναν τα παιδιά των Δημοτικών Σχολείων της πόλεως με υποδειγματική τάξη, εθισμένα στο μυστήριο της πίστεως από τη συνεχή ποιμαντορική φροντίδα του Μητροπολίτου προς διδασκάλους, διδασκομένους και γονείς.
Μεταφέρθηκε στον αναστηλούμενο Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Γεωργίου, για να το ξαναπροσκυνήσουν πλήθος Γουμενισσιωτών και στο Α.Τ. Γουμένισσας (ως ξέχωρη ευλογία για την υποδειγματική οργάνωση της συνεχούς καθημερινής φύλαξης της Μονής από αστυνομικούς, ακόμη και συνοριοφύλακες Ειδομένης και Ευζώνων).
Ακολούθως, πάντοτε με συνοδεία μοτοσικλετιστών, μεταφέρθηκε στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Πολυκάστρου όπου ο π. Δωρόθεος με τους ιερείς του ναού π. Δανιήλ και Εμμανουήλ ανέμεναν με πιστούς την έλευσή του.
Στη συνέχεια η αστυνομική διοικητής με τον εφημέριο-αστυνομικό π. Αθανάσιο και τους αστυνομικούς του Α.Τ. Πολυκάστρου υποδέχθηκαν μετά από υπομονετική προσκαρτέρηση την υψίστη ευλογία του Τιμίου Σταυρού. Χαρακτηριστικό δείγμα ευλαβείας ήταν και το γεγονός ότι κατά τις διελεύσεις της χαριτοβρύτου εικόνος διά των ενδιαμέσων χωριών-ενοριών και της πόλεως του Πολυκάστρου στον ήχο και μόνο της αστυνομικής σειρήνας ο λαός όρθιος σταυροκοπιόταν!
Το συντεθέν Απολυτίκιο του Τιμίου Σταυρού επί τη ελεύση Του στην επαρχία , εκτός των ήδη καθιερωμένων, έχει ως εξής:
«Ω προφητόφθεγκτε Σταυρέ Χριστού τρισόλβιε
Σε προσκυνούμεν ευλαβώς και μεγαλύνομεν
ευφραινόμενοι τη δόξη του εν σοί Παγέντος.
Διά σου ώσπερ νηός της Αναστάσεως
προς ζωήν θεογνωσίας αναγόμεθα•
ίνα μέλπωμεν: Χαίρε ξύλον πανσθενές το σωτήριον».
Ένας ευλαβικός συλλογικός προσευχητικός και λειτουργικός υπό τον Επίσκοπο (και κατά τούτο εκκλησιαστικός) συναγερμός πίστεως, ευλάβειας, κατάνυξης, μετάνοιας, ολοτελούς καταφυγής στον μόνο Θεό και Λυτρωτή και Σωτήρα μας Κύριο Ιησού Χριστό, που τον ενέπνεε μυστικά το Πνεύμα το Άγιο μέσα από αυτήν την σπάνια ευκαιρία και ευλογία της ελεύσεως και προσκυνήσεως του Τιμίου Ξύλου προερχόμενο από τον ζωοποιό Σταυρό του Κυρίου της Δόξης.
Ο συνοδός εκπρόσωπος της Α.Θ.Μακαριότητος του Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, ιερολογιότατος π. Χαραλάμπης Βαρβαγιάννης, στις συζητήσεις, παρουσίασε πολλές φορές την εικόνα της πιστότητος και της αθλήσεως της Αγιοταφικής Αδελφότητος του Ελληνορθοδόξου Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, αλλά και των θαυμαστών αισθητών σημείων της ακτίστου προνοίας του Θεού, κάτι που επίσης επιδοτούσε τον θαυμασμό των ακροωμένων και την αίσθηση ότι η πίστη δεν σημαίνει εξασφάλιση ανέσεων, αλλά αφοσιώσεως στο μυστήριο του Σταυρού και της Αναστάσεως.
Οι πάντες συμμετείχαν από κοινού ως εκκλησιαστικό σώμα στην δαψίλεια των ιερών αυτών ευλογιών, ως προοδοιπορία για την ερχόμενη Μεγάλη Εβδομάδα και το Άγιο Πάσχα.
){kind=link}