Πραγματοποιήθηκε σήμερα (21/4), στο Συνεδριακό Κέντρο Θεσσαλίας, η Ζ΄ Γενική Ιερατική Σύναξη της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος, για το τρέχον Ιεραποστολικό έτος.
Στο πλαίσιο της γενικής θεματολογίας των Συνάξεων, που αφορά στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού, το επιμέρους θέμα της Συνάξεως ήταν «Γνώσεσθε την αλήθειαν».
Πρώτος ομιλητής ήταν ο Σεβ. Μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλης & Αλμωπίας κ. Ιωήλ, ο οποίος θα ανέπτυξε το θέμα «Η κοινωνία με τον Χριστό, διά της μετοχής στα Μυστήρια της Εκκλησίας και διά της τηρήσεως των εντολών Του».
Ο Σεβασμιώτατος τόνισε ότι, κατά τους Αγίους Πατέρες, ο Χριστός είναι η ζωή των ανθρώπων. Οι άνθρωποι, με την πίστη, τη συμμετοχή στα Ιερά Μυστήρια και την τήρηση των εντολών συλλαμβάνουν μέσα τους τον Χριστό, ουσιωδώς, με τις άκτιστες ενέργειες του Θεού.
Αναφερόμενος στις εντολές του Χριστού, ανέφερε ότι είναι σπουδαία η εφαρμογή τους, σπουδαιότερη, όμως και ωφελιμότερη για την ψυχή η με χαρά και ολόθυμη διάθεση εφαρμογή τους.
Ως προς τα Ιερά Μυστήρια, παρατήρησε ότι είναι άπειρα και επικεντρώθηκε σε τρία απ’ αυτά: Διά του Βαπτίσματος ο Χριστιανός φέρει πάνω του την ιδέα – το πρόσωπο του Χριστού, γι’ αυτό στο υπόλοιπο της ζωής του οφείλει να εργάζεται για να διατηρήσει ζωντανή μέσα του αυτή την ιδέα.
Η Θεία Ευχαριστία ενώνει τον άνθρωπο με τον Χριστό, τον καθιστά Χριστοειδή και αποκαλύπτει τον Χριστό μέσα του. Οι δωρεές της Θείας Ευχαριστίας είναι κοινές και για τους ζώντες και για τους κεκοιμημένους. Στους μεν ζώντες δίδει ψυχική ανάπαυση και χαρίζει την Βασιλεία των ουρανών, στους δε κεκοιμημένους, που γεύονται των αγαθών της Βασιλείας, είναι διαρκής και ατελεύτητη, καθώς η Βασιλεία του Θεού είναι μία διαρκής Θεία Ευχαριστία.
Ο κ. Ιωήλ αναφέρθηκε στο Μυστήριο της Ιερωσύνης, επισημαίνοντας ότι ο Ιερεύς δεν είναι εκπρόσωπος του Θεού στους ανθρώπους, όπως λανθασμένα συχνά εννοείται, αλλά εκπρόσωπος των ανθρώπων στον Θεό, εκείνος που αποκαλύπτει τον Χριστό στους ανθρώπους.
Τέλος, ευχήθηκε να αγωνιζόμαστε στην εφαρμογή των εντολών και στην βίωση των Μυστηρίων, για να αποκαλύπτεται διαρκώς ο Χριστός μέσα μας.
Δεύτερος ομιλητής ήταν ο κ. Συμεών Πασχαλίδης, Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ., με θέμα «Οι Άγιοι ως εικόνες του Χριστού: πρότυπα για το ποιμαντικό έργο της Εκκλησίας και τη λειτουργική ζωή των πιστών».
Ο κ. Καθηγητής επεσήμανε ότι «από τους πρώτους χρόνους μετά την ίδρυση της Εκκλησίας, ο όρος «άγιος» χρησιμοποιήθηκε για να προσδιορίσει, πέραν μιας κύριας, οντολογικής ιδιότητας του Θεού, και τα μέλη της Εκκλησίας, που ενστερνίζονταν τη νέα πίστη του Ιησού… Η Εκκλησία, ως το σώμα του ζώντος Χριστού, διασώζει διαχρονικά εν εαυτή το στοιχείο της αγιότητος… Η αγιότητα των μελών της εκκλησιαστικής κοινότητας λαμβάνεται από τον Θεό και επιστρέφει σε Αυτόν· επιστρέφει, πλέον, ως η δόξα, ο δοξασμός του Θεού από τον άνθρωπο»
Ο κ. Πασχαλίδης τόνισε ότι η μνήμη των Αγίων της Εκκλησίας και κυρίως των Μαρτύρων εντάσσεται στην ποιμαντική στόχευσή Της για την εξάλειψη των εορτών των ειδώλων, αλλά «και στην καλλιέργεια του ενθουσιαστικού φρονήματος των χριστιανών, μέσω του πρωτίστως παιδαγωγικού και αλειπτικού χαρακτήρα των σχετικών μαρτυρολογικών και λοιπών αγιολογικών κειμένων…». Παρατήρησε δε ότι «τόσο οι μεγάλες δεσποτικές και θεομητορικές εορτές όσο και οι μνήμες των αγίων, καθιερώθηκαν για να υπηρετήσουν μία βαθύτερη, εσωτερική λειτουργία στο εκκλησιαστικό φρόνημα και βίωμα των πιστών, αλλά και για τον εγκλιματισμό των πιστών στη λειτουργική αποτύπωση των γεγονότων της Σωτηρίας και της ένθεης ζωής της Θεοτόκου και των αγίων…»
Ο ομιλητής, περαίνοντας τον λόγο του, επεσήμανε ότι «οι Άγιοι της Εκκλησίας και οι εορτές τους λειτούργησαν και οφείλουν να λειτουργούν ως μέσα πνευματικής διεγέρσεως και αγώνος, ως «ταμεία της νήψεως», όπως σημειώνει ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, όχι μόνο για τους προθύμους προς τους πνευματικούς αγώνες, αλλά και για τους ραθύμους…».
Τέλος, επισήμανε την υποβάθμιση της χρήσεως και αναγνώσεως των Ιερών Συναξαρίων, σημειώνοντας ότι «στην εποχή μας η προβολή των προσώπων και της ζωής των αγίων ως «προτύπων» έχει ευρύτερα ατονήσει… Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι στο πλαίσιο της κατασκευής ενός παγκοσμιοποιημένου πολιτιστικού περιβάλλοντος, με τις δικές του συνιστώσες, οι οποίες έχουν την τάση να εξαλείψουν τις θρησκευτικές η πολιτιστικές ιδιοπροσωπείες, το εκκλησιαστικό εορτολόγιο «απειλείται» από τη δημιουργία και την παντοειδή διάχυση ενός κοσμικού εορτολογίου, ενώ και οι ίδιες οι μορφές των αγίων ως προτύπων ζωής τείνουν στον δυτικό κόσμο να αντικατασταθούν από τα σύγχρονα πολιτιστικά υποκατάστατα κάποιων, όχι σπάνια προκλητικών, μουσικών η ηθοποιών που λειτουργούν ως «είδωλα», τουλάχιστον στο δυτικό κόσμο – αλλά, γιατί όχι, και στη νεοελληνική κοινωνία, που λειτουργεί, πλέον, σε μεγάλο βαθμό, με την άκοπη πρόσληψη των νέων, αλλοτριωτικών σε μεγάλο βαθμό, τάσεων που διακρίνουν τις δυτικές κοινωνίες και κυρίως τους νεανικούς πληθυσμούς αυτών των κοινωνιών. Γι᾽ αυτό το λόγο πρωτοβουλίες στην κατεύθυνση προβολής των Αγίων της Εκκλησίας μας και επικαιροποίησης του εορτολογίου μας στο πλαίσιο της οικουμενικής Ορθοδοξίας είναι αναγκαίες και ευπρόσδεκτες στην εποχή μας…».
Ακολούθησε συζήτηση επί των εισηγήσεων και η σύνοψη των συμπερασμάτων από τον Σεβ. Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ιγνάτιο.