Την Τετάρτη 1η Ιουνίου στο πλαίσιο των ΚΒ΄Παυλείων διοργανώθηκε από την Ιερά Μητρόπολη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας εσπερίδα στο Παύλειο Πολιτιστικό Κέντρο Βεροίας αφιερωμένη στον Γέροντα Ιωσήφ τον Ησυχαστή στη σειρά των Σ’υγχρονων μορφών της Εκκλησίας.
Στην αρχή εψάλησαν βυζαντινοί ύμνοι από χορό ιεροψαλτών υπό τη διεύθυνση τουπρωτοψάλτη Ιωάννη Χασανίδη και στη συνέχεια απηύθυνε χαιρετισμό ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων.
Ακολούθησαν οι εισηγήσεις α) «Οἱ βασικές ἀρχές τῆς μοναχικῆς ἀσκήσεως κατά τή διδασκαλία τοῦ Γέροντος Ἰωσήφ βάσει τῶν προφορικῶν παραδόσεων τῶν μαθητῶν του», από τον Σεβ. Μητροπολίτη Λεμεσοῦ κ. Ἀθανάσιο, β)
«Ὁ Γερών Ἰωσήφ ὁ Βατοπαιδινός ὡς ὑποτακτικός τοῦ Γέροντος Ἰωσήφ τοῦ Ἡσυχαστοῦ»,από τον Ἀρχιμ. Ἐφραίμ Καθηγούμενο Ι.Μ. Βατοπαιδίου, γ) «Κοινά στοιχεῖα τοῦ Γέροντος Ἰωσήφ Ἡσυχαστού καί Γέροντος Αἰμιλιανού γιά τή νοερά προσευχή», από τον Ἀρχιμ. Ἐλισσαίο Καθηγούμενς Ι. Μ. Σίμωνος Πέτρας και δ)«Τό αὐστηρό καί τό φιλόστοργο τοῦ Γέροντος Ἰωσήφ τοῦ Ἡσυχαστοῦ», από τον Ἀρχιμανδρίτη τοῦ Οἰκ. Θρόνου Χρυσόστομο Παπαδάκη, – Ἱεροκήρυκα Ι.Μ. Βεροίας. Στο διάλλειμα προβλήθηκε ένα απόσπασμα από τον Γέροντα Εφραίμ – υποτακτικό του Γέροντος Ιωσήφ, ο οποίος περιγράφει πως έζησε την κοίμηση του Γέροντος.
Η μαγνητοσκόπηση έγινε στην Ιερά Μονή Αγίου Αντωνίου Αριζόνας κατά τη διάρκεια επίσκεψης του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας κ. Παντελεήμονος και συνεργατών του στις ΗΠΑ. Έχουν καταγραφεί σπάνιες περιγραφές από τους πνευματικούς αγώνες του Γέροντος Εφραίμ που θα δημοσιοποιηθούν εν καιρώ ευθέτω.
Την εκδήλωση παρουσίασε με επιτυχία ο αρχιμ. Ιερεμίας Γεωργαλής
Ο χαιρετισμός του Σεβασμιωτάτου
Έχουν περάσει ήδη αρκετά χρόνια από τότε που η Ιερά Μητρόπολη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας αποφάσισε να προβάλλει στο πλαίσιο των Παυλείων, των καθιερωμένων ετησίων εορταστικών εκδηλώσεων προς τιμήν του αποστόλου των Εθνών και ιδρυτού της τοπικής μας Εκκλησίας πρωτοκορυφαίου αποστόλου Παύλου, σύγχρονες μορφές της Εκκλησίας μας, πατέρες πνευματοφόρους που με τη ζωή, με τον λόγο και με τη σιωπή τους αποδεικνύουν ότι ο σπόρος που έσπειρε ο απόστολος Παύλος στην Ελλάδα και πότισαν με το αίμα τους, με τους ασκητικούς τους πόνους, με τα δάκρυα και τους ιδρώτες τους χιλιάδες μαρτύρων, αγίων, ιεραρχών, πατέρων και ασκητών, συνεχίζει και στις ημέρες μας να αποδίδει με τη χάρη του Θεού καρπούς πνευματικούς και να αναδεικνύει αγίους οι οποίοι με την προσευχή τους και με την παρουσία τους στηρίζουν τον κόσμο και παρηγορούν τις ψυχές μας.
Στην ιερή αυτή χορεία των φίλων του Θεού στους οποίους αφιερώσαμε τις οκτώ Ημερίδες που διοργάνωσε και πραγματοποίησε η Ιερά Μητρόπολή μας, θελήσαμε να προσθέσουμε ένα ακόμη επίλεκτο μέλος. Επίλεκτο όχι κατά τη δική μας ταπεινή κρίση, αλλά κατά τη συνείδηση της Εκκλησίας, κατά τη συνείδηση των πιο ασκητικών πατέρων της Αθωνικής ερήμου οι οποίοι μαρτυρούν για τον υψιπέτη αετό που φώλιαζε στους απόκρημνους βράχους της Μικρής Αγίας Άννης, για τον ένσαρκο άγγελο που φτερούγιζε ανάμεσα στις καλύβες της Νέας Σκήτης, για τον ακαταπόνητο εργάτη της ησυχίας και της νοεράς προσευχής.
Και αυτό δεν είναι άλλο από τον μακαριστό Γέροντα Ιωσήφ τον Ησυχαστή, την αγιασμένη αυτή μορφή που έζησε μεταξύ ουρανού και γης χάρη στην υπακοή και την υπομονή του και κατέστη απλανής οδηγός πολλών ψυχών προς τον ουρανό με την πλούσια χάρη που έλαβε από τον Θεό.
«Τελειωθείς εν ολίγω επλήρωσεν χρόνους μακρούς, αρεστή γαρ ην Κυρίω η ψυχή αυτού», θα μπορούσε να επαναλάβει κανείς τους λόγους του σοφού Σειράχ για τον μακαριστό Γέροντα Ιωσήφ τον Ησυχαστή, που ο Θεός κάλεσε το 1959, σε ηλικία μόλις 61 ετών στον ουρανό.
Τον κάλεσε για να απολαύσει την πληρότητα της ηδονής των καθορώντων το άρρητο κάλλος του προσώπου του Κυρίου, το οποίο τόσο αγάπησε από της νεότητός του και στο φως του οποίου αξιώθηκε να ζήσει και εν σώματι στην ησυχία και την ένθεη σιωπή της Αγιορειτικής ερήμου.
Εάν ο μοναχισμός ονομάζεται και είναι φιλόσοφος βίος, η πνευματική ησυχία την οποία έζησε ο μακαριστός Γέρων Ιωσήφ είναι ο κατ᾽ εξοχήν φιλόσοφος βίος. Διότι ο ησυχαστής ζεί «μόνος μόνω Θεώ» και εντρυφά νυχθημερόν «εις το μυστήριον του Θεού και πατρός και του Χριστού, εν ω εισιν πάντες οι θησαυροί της σοφίας και της γνώσεως απόκρυφοι». Εντρυφά, δηλαδή, εις την όντως Σοφία, την αληθή και υπέρτατη Σοφία, εις τον ίδιο τον Θεό, και κοινωνεί αυτής της θείας Σοφίας και τέρπεται εξ αυτής, ώστε να θεωρεί σκύβαλα τους θησαυρούς του παρόντος κόσμου εν συγκρίσει με το «βάθος του πλούτου και της γνώσεως του Θεού».
Και δεν γίνεται με τον τρόπο αυτό μόνο φιλόσοφος αλλά και φίλος του Θεού, καθώς δεν αγαπά μόνον εκείνος τον Θεό αλλά και αγαπάται υπό του Θεού ως τηρών τις εντολές του κατά την διαβεβαίωση του Κυρίου: «ο έχων τας εντολάς μου και τηρών αυτάς εκείνος εστιν ο αγαπών με· ο δε αγαπών με αγαπηθήσεται υπό του πατρός μου, καγώ αγαπήσω αυτόν και εμφανίσω αυτώ εμαυτόν».
Αυτή την αγάπη του Θεού δέχθηκε και ο μακαριστός Γέρων Ιωσήφ, ο οποίος τόσο αγαπήθηκε από τον Θεό, ώστε ενεφάνισε αυτώ εαυτόν για να τον καλέσει στην στενή και τεθλιμμένη αλλ᾽ απάγουσα εις την ζωή οδό της μοναχικής και ισαγγέλου πολιτείας.
Αφηγείται ο ίδιος ο μακαριστός Γέροντας: «Ένα βράδυ είδα εις τον ύπνο μου ότι περνούσα έξω από τα ανάκτορα και αμέσως με επήραν δύο αξιωματικοί της ανακτορικής φρουράς και με ανέβασαν εις το παλάτι. Δεν εκατάλαβα τον λόγον και διά τούτο διαμαρτυρήθηκα. Τότε μου αποκρίθηκαν με καλωσύνη να μη φοβούμαι, αλλά να ανέβω, διατί είναι θέλημα του Βασιλέως. Ανεβήκαμε σε ένα πολύ υπέροχον ανάκτορον, ανώτερον από κάθε επίγειον, μου εφόρεσαν μια ολόλευκη και πολύτιμη στολή και μου είπαν «από εδώ και εμπρός θα υπηρετείς εδώ». Και μετά με επήγαν να προσκυνήσω τον Βασιλέα.
Ξύπνησα αμέσως και αυτά που είδα και άκουσα χαράχθηκαν τόσο πολύ μέσα μου, ώστε δεν μπορούσα να κάνω ή να σκεφθώ τίποτε άλλο … Όλη μου η κατάσταση εσωτερικά και εξωτερικά άλλαξε». Έτσι πήρε την απόφαση και έφυγε για το Άγιο Όρος.
Σε αυτή την απόφαση, σε αυτόν τον σταθμό της ζωής του μακαριστού Γέροντος Ιωσήφ, που ήταν σταθμός στην πορεία του προς τον ουρανό, θα σταματήσω και εγώ, γιατί οι εκλεκτοί ομιλητές μας θα μας πούν πολλά και θα σκιαγραφήσουν μέσα από τις εισηγήσεις τους, με τη γνώση και την εμπειρία τους, την ιερή μορφή του και τη ζωή του στο στενό σπήλαιο της Αθωνικής πολιτείας από όπου απολάμβανε εν σώματι την ευρυχωρία του ουρανού.
Γι᾽ αυτό και θα ήθελα να τους ευχαριστήσω όλους από καρδίας για την ανταπόκρισή τους στην πρόσκληση της Ιεράς μας Μητροπόλεως και την καλωσύνη τους να υποβληθούν στον κόπο του ταξιδίου προκειμένου να είναι σήμερα μαζί μας, στην πρώτη Ημερίδα των ΚΒ´ Παυλείων, τα οποία έχουν ως θέμα τη σχέση του αποστόλου Παύλου με τους φιλοσόφους με την ευκαιρία της συμπληρώσεως 2400 ετών από τη γέννηση του Αριστοτέλη, για να μας μιλήσουν για έναν αληθινό φιλόσοφο, για μία υπέροχη σύγχρονη μορφή της Εκκλησίας μας, τον Γέροντα Ιωσήφ τον Ησυχαστή, για τους πνευματικούς αγώνες και την οσιότητα του οποίου άκουσα για πρώτη φορά προ πολλών ετών, όταν μαθητής της Αθωνιάδος Σχολής επισκέφθηκα την Αγιορειτική έρημο και συνεδέθην πνευματικά με την Ιερά Σκήτη της Μικράς Αγίας Άννης, στην οποία είχε εγκαταβιώσει για αρκετά χρόνια και ο μακαριστός Γέρων Ιωσήφ.
Καλωσορίζω, λοιπόν, και ευχαριστώ θερμά τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Λεμεσού κύριο Αθανάσιο, τον πανοσιολογιώτατο καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Βατοπεδίου, αρχιμανδρίτη π. Εφραίμ, πνευματικούς εγγόνους και τους δύο του μακαριστού Γέροντος Ιωσήφ, τον πανοσιολογιώτατο καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας, αρχιμανδρίτη π. Ελισσαίο, και τον πανοσιολογιώτατο αρχιμανδρίτη π. Χρυσόστομο Παπαδάκη, ιεροκήρυκα, και παρακαλώ τον Σεβασμιώτατο Άγιο Λεμεσού να έρθει στο βήμα και να λάβει τον λόγο.
){kind=link}