Σύναξη Κατηχητών Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας στην Αλεξάνδρεια
Την Κυριακή 4 Ιανουαρίου στον ιερό ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Αλεξανδρείας μετά το τέλος της θείας Λειτουργίας πραγματοποιήθηκε σύναξη των κατηχητών της Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας, κατά την οποία μίλησε ο υπεύθυνος του Γραφείου Νεότητας αρχιμ. Διονύσιος Ανθόπουλος και ο σεβασμιώτατος. Μετά το τέλος της συνάξεως παρετέθη γεύμα και ακολούθησε κοπή βασιλόπιτας στο πνευματικό κέντρο του ναού.
Στην ομιλία του ο Μητροπολίτης Παντελεήμων σημείωσε πως “Ο Θεός μας έκανε την τιμή να μας συμπεριλάβει στους συνεργάτες του. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η επιλογή μας αυτή μας επιτρέπει να εφησυχάζουμε ή να θεωρούμε τον εαυτό μας προνομιούχο και ανώτερο από τους άλλους ανθρώπους”.
ΜΙλωντας προς τους κατηχητές ο Σεβασμιώτατος επισήμανε πως “Όταν προσπαθούμε να πούμε κάτι που εμείς δεν πιστεύουμε απόλυτα, όταν προσπαθούμε να παρακινήσουμε κάποιους να ζήσουν με ένα τρόπο διαφορετικό από αυτόν με τον οποίο ζούμε εμείς, τότε δεν μπορούμε να πείσουμε· τότε φαίνεται αυτό που προσπαθούμε να πούμε ψεύτικο, πλαστό, και το μόνο που κατορθώνουμε είναι να απογοητεύουμε και να αποθαρρύνουμε τους ανθρώπους”
Συνέστησε δε και τα εξής: “Οι άνθρωποι δεν έρχονται στον κύκλο ή στο κατηχητικό ή στην Εκκλησία για εμάς, έρχονται για τον Χριστό. Έρχονται, γιατί αυτόν αναζητούν και αυτόν επιδιώκουν να συναντήσουν. Έρχονται γιατί ο Χριστός τους ελκύει και αυτός είναι τον οποίο χρειάζονται. Δεν έρχονται για μας. Δεν έρχονται γιατί εμείς μιλούμε ευχάριστα γιατί τους ελκύουν τα χαρίσματά μας, τους ελκύουν οι αρετές μας. Καί ακόμη και εάν συμβαίνει αυτό, εμείς δεν θα πρέπει να υπερηφανευόμαστε γι᾽ αυτό, γιατί και αυτά τα χαρίσματα είναι δώρα του Θεού τα οποία θα πρέπει να τα αξιοποιούμε για να οδηγούμε τους ανθρώπους στον Χριστό. Όχι για να τους κρατούμε κοντά μας. Όχι για να συσκιάζουμε με την παρουσία μας την ιερή μορφή του. Εμείς πρέπει να σβύνουμε, όπως έλεγε και ο άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, για να αυξάνει ο Χριστός. Εμείς θα πρέπει να παραμερίζουμε, για να μπορούν τα παιδιά και οι νέοι μας να δούν τον Χριστό, να τον πλησιάσουν, να τον γνωρίσουν και να μείνουν κοντά του για όλη τους τη ζωή. Γιατί αυτόν έχουν ανάγκη στη ζωή τους. Αυτός είναι που θα μείνει στη ζωή τους. Σ᾽ αυτόν θα μπορούν να ακουμπήσουν την ψυχή τους και τη ζωή τους και μόνο αυτός μπορεί να τους χαρίσει τη σωτηρία.
Συχνά βεβαίως οι άνθρωποι, και ιδίως τα παιδιά και οι νέοι, ελκύονται από την προσωπικότητα του κατηχητού ή της κατηχήτριας. Τον θεωρούν ως πρότυπο της ζωής τους, τον θαυμάζουν ή την θαυμάζουν και μερικές φορές προσκολλώνται σ᾽ αυτούς.
Στις περιπτώσεις αυτές θα πρέπει να είστε πολύ προσεκτικοί. Δεν χρειάζονται βίαιες ενέργειες, δεν χρειάζεται να απογοητεύσουμε τα παιδιά, αλλά δεν θα πρέπει να αφήνουμε και τον εγωισμό να μας καταλάβει και να αρεσκόμεθα δημιουργώντας γύρω μας κύκλο ανθρώπων αφοσιωμένων, ανθρώπων που μας θαυμάζουν, ανθρώπων που κάνουν ο,τι τους λέμε, γιατί αυτό βλάπτει και εμάς και βλάπτει και εκείνους”.
Τέλος ζήτησε “Να γινόμαστε, με την προσωπική μας άσκηση, με την προσωπική μας καλλιέργεια, με τον αγώνα και την προσπάθειά μας, πιο δυνατά και καθαρά φώτα που θα δείχνουμε στους ανθρώπους τον δρόμο που οδηγεί στον Χριστό.Να γινόμαστε εκείνοι που θα βοηθούν τους ανθρώπους, θα βοηθούν τους νέους και τα παιδιά μας να γνωρίσουν και να συναντήσουν τον Χριστό”.
){kind=link}