Αρχιμ. Πολύκαρπος Μπόγρης: Η Παναγία γίνεται η αιτία της χαράς μας(ΒΙΝΤΕΟ)

Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου

Στην 2η ακολουθία της Δ΄ Στάσεως των Χαιρετισμών προς την Υπεραγία Θεοτόκο, που τελέσθηκε στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, την Παρασκευή 20 Μαρτίου, προεξήρχε και μίλησε ανάλογα ο Αρχιμανδρίτης π. Πολύκαρπος Μπόγρης, Γραμματέας της Συνοδικής Επιτροπής Νεότητος.

Η συμμετοχή του π. Πολυκάρπου στην Ιερά Ακολουθία, εντάσσεται στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων «Ευαγγελίστρια 2015» που βρίσκονται σε εξέλιξη και θα ολοκληρωθούν στις 29 Μαρτίου.

Η ομιλία του είχε ως αφορμή και επίκεντρο τον στίχο των Χαιρετισμών «Χαίρε λουτήρ εκπλύνων συνείδησιν…». Όλοι οι χριστιανοί, τόνισε, που αγαπούν και τιμούν την Παναγία, στέκονται σαν παιδιά μπροστά στα πόδια Της, ανοίγοντας την καρδιά τους. Και βλέποντας την εικόνα Της, την υμνούν και την δοξολογούν. Είμαστε εδώ, συνέχισε, ως πιστοί, για να τιμήσουμε Εκείνην η οποία έγινε αιτία της σωτηρίας μας. Και στα «χαίρε» που της απευθύναμε σήμερα και κάθε φορά που χαιρετίζουμε την Παναγία, λέει η Παράδοση, μας χαιρετίζει κι Αυτή.

Η Παναγία λοιπόν έγινε λουτρό μέσα στο οποίο ξεπλύθηκε η ανθρώπινη συνείδηση. Και επίσης έγινε η αιτία για να μπορούμε να έχουμε μια αιώνια αγαλλίαση.

Ένα από τα ιδιαίτερα συστατικά του ανθρώπου, σημείωσε ο π. Πολύκαρπος, είναι αυτό το οποίο όλοι μας ξέρουμε, ότι δηλαδή πλαστήκαμε κατ’ εικόνα του Θεού και τείνουμε στο καθ’ ομοίωση. Και ο Θεός έβαλε μέσα στον καθένα μας, αυτόν τον άγραφο Του νόμο, την συνείδηση. Η οποία συνείδηση αποτελεί ένα από τα κυριότερα δώρα, που ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο.

Και συνέχισε:

«Γιατί με τον τρόπο αυτό, αντιλαμβάνεται ο καθένας από εμάς, ποιος είναι. Ότι έχει μια προσωπική ύπαρξη, είναι διαφορετικός και ξεχωριστός από όλους τους άλλους. Κι αυτή η συνείδηση που ο Θεός έβαλε μέσα μας, μας δίνει την δυνατότητα, κάθε φορά, να μιλάμε μαζί της, να ευθυγραμμιζόμαστε μαζί της, αν και εκείνη ευθυγραμμίζεται μ’ Εκείνον ο οποίος είναι ο Κτίστης και Δημιουργός.

Ανάλογα με το τι ο καθένας βάζει μέσα της, το τι αξίες έχει, το τι πραγματικά χτίζει πάνω σ’ αυτή τη συνείδηση του, τότε μπορεί από τη μία να χαίρεται, διότι κατά Θεόν βαδίζει αυτήν την πνευματική του πορεία, ή να ελέγχεται για ότι δεν πράττει αληθινό και σωστό. Κι όντως, η συνείδηση μας είναι ένα στίγμα επιδοκιμασίας των έργων μας ή αποδοκιμασίας των πράξεων μας.»

Αλλά για να μπορεί να είναι πάντα ενεργή η συνείδηση, θα πρέπει να είναι πάντοτε ζωντανή. Κι όμως πολλές φορές, σε πάρα πολλούς από εμάς, η πορεία της συνείδησης κάποια στιγμή, οδηγεί στο να νεκρωθεί μέσα μας. Και πως νεκρώνεται, λένε οι Πατέρες; Όταν ο άνθρωπος συνηθίζει σε μια στάση ζωής, που άλλα μας υπαγορεύει και άλλα πράττουμε.

Δηλαδή, εξήγησε ο π. Πολύκαρπος, ενώ ξέρουμε τι είναι αληθινό, τι πρέπει να κάνουμε και όχι απλά το τι είναι σωστό , αλλά το τι είναι αυτό που μας δίνει ζωή, επιλέγουμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό, ξέχωρο από αυτό που η συνείδηση μας λέει και φωνάζει, πολλές φορές δυνατά.

Κι όμως αυτή θα συνεχίζει να φωνάζει, να οδηγεί, να προτρέπει να αλλάξουμε τρόπο ζωής και να ελέγχει ταυτόχρονα. Έναν έλεγχο όμως που θέλει να οδηγήσει τους ανθρώπους στο να αλλάξουν, να μεταμορφωθούν, να ξαναγεννηθούν.

Η συνείδηση λοιπόν για να μη νεκρωθεί, χρειάζεται ένα λουτρό να τη ζωογονήσει, να την ανακαινίσει και να την ξαναγεννήσει. Να ξαναγεννηθεί έχοντας κριτήριο και πρότυπο έναν άνθρωπο του Θεού, μια χαριτωμένη καρδιά που χτυπά στους ρυθμούς της αλήθειας των λόγων του Θεού.

Στη ζωή της Εκκλησίας, συνέχισε ο ομιλητής, δεσπόζει ένα κυρίαρχο πρόσωπο, το πρόσωπο της Παναγίας. Που η Εκκλησία, όχι τυχαία, το έχει βάλει ανάμεσα μας. Όχι μόνο αυτήν την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής με την ακολουθία των Χαιρετισμών, αλλά μέσα στην όλη μας πνευματική ζωή, μέσα στην δοκιμασία του πνευματικού μας αγώνα. Να μας θυμίζει ότι η δική Της παρουσία είναι ένα πιστό αντίγραφο για τη δική μας ζωή.

«Τι έκανε η Παναγία; Λένε οι Πατέρες πως η Παναγία ήταν το δημιούργημα εκείνο του Θεού, το οποίο κατάφερε να φθάσει και να ολοκληρώσει τον σκοπό της ύπαρξης Της. Γι’ αυτό και είναι Παναγία. Ο σκοπός της ζωής Της επετεύχθη. Γι’ αυτό και ο Υιός Της, την παίρνει, δεν την αφήνει στην φθορά, στον θάνατο και την έχει δίπλα Του.

Αυτή λοιπόν μας δείχνει το δρόμο. Γίνεται λουτήρ που ξεπλένει τη συνείδηση μας, μέσα από τον τρόπο της ζωής Της, της παρουσίας Της εδώ στη γη. Γίνεται πρότυπο καθαρής συνειδήσεως. Μακριά από κάθε απιστία και πονηρό έργο. Βλέπουμε το πρόσωπο Της, ξέρουμε τη ζωή Της, μιλάμε για την ταπείνωση και την υπακοή Της.»

Γίνεται λουτήρ, σημείωσε ο π. Πολύκαρπος, γιατί υπουργεί το μυστήριο της σωτηρίας του ανθρώπου. Είναι ότι πιο εκλεκτό είχε να δώσει το ανθρώπινο γένος, σ’ αυτήν την αγωνία που είχε για να μπορέσει να λυτρωθεί. Γεννά Εκείνον που πάνω στον Σταυρό νέκρωσε κάθε πάθος και κάθε αμαρτία, καταργώντας την αίσθηση της φθοράς και την έννοια του θανάτου.

Ο Χριστός απάλλαξε τον άνθρωπο απ’ ότι νεκρώνει την ζωή του και μας έδωσε τη δυνατότητα μέσα στο σώμα Του, να παραμένουμε πάντοτε συνδεδεμένοι μαζί Του, να είμαστε ένα μαζί Του. Μας έδωσε το βάπτισμα στην αρχή και στη συνέχεια το μυστήριο της μετανοίας – εξομολογήσεως που είναι το δεύτερο βάπτισμα για να μπορούν οι άνθρωποι να ελευθερώνονται.

Η όλη παρουσία της Παναγίας, είπε ολοκληρώνοντας τον λόγο του, η όλη Της ζωή, είναι ένα υπόδειγμα τρόπου ζωής για μας. Να μάθουμε να ζούμε με πιστότητα, με ταπείνωση, με υπακοή στον Θεό, για να έχουμε την πραγματική χαρά.

Και κατέληξε ο π. Πολύκαρπος:

«Η Παναγία γίνεται η αιτία της χαράς μας, η αιτία ο άνθρωπος να συνεχίζει να ζει με τον Θεό και πάνω απ’ όλα να μετέχει του μυστηρίου της θ. Ευχαριστίας.

Έτσι στεκόμαστε απέναντι Της, ανακαλύπτοντας την ανάγκη μιας φωτεινής συνειδήσεως, μιας φωτεινής ζωής, μιας φωτεινής περπατησιάς πνευματικής. Με γενναιότητα, με λεβεντιά, με ενθουσιασμό.»

Καθ’ όλη τη διάρκεια της ακολουθίας, οι πιστοί που συμμετείχαν, είχαν την μεγάλη ευλογία να προσκυνήσουν την θαυματουργή ιερά Εικόνα της Παναγίας της Αρμενιώτισσας, από το χωριό Αρμένιο της Λάρισας και το ιερό λείψανο του Αγίου Ιωάννου του Ελεήμονος, που μεταφέρθηκε από την Ιερά Μονή Προφήτου Ηλιού Θήρας, που φιλοξενούνται και θα παραμείνουν στον Ναό μέχρι την ολοκλήρωση των εορταστικών εκδηλώσεων.