“Εάν η Παναγία σκεπάζει την πατρίδα μας, δεν θα καταστραφεί ποτέ και κάθε καταιγίδα Εκείνη θα διασκορπίσει” αναφέρει μεταξύ άλλων στο μήνυμά του για την μεγάλη εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ο Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Νικόλαος.
Ακολουθεί ολόκληρη η εγκύκλιος:
Αδελφοί και τέκνα μου εν Κυρίω.
Ημέρα πασχάλια και αναστάσιμη είναι η σημερινή εορτή. Αλαλάζουν χαίροντες οι Άγγελοι καθώς υποδέχονται εις τα ουράνια την Μητέρα του Θεού. Σκιρτούν και ευφραίνονται οι πιστοί με την Ζωοκοίμητη μετάστασή Της, γιατί βλέπουν στη δική Της ανάσταση και την δική τους πορεία.
Σήμερα η Θεοχαρίτωτη Κόρη «μετέστη των φθαρτών» και μετέχει των τερπνών». Δέχθηκε τον θάνατο ως απόγονος του Αδάμ, αλλά ενίκησε την φθορά ως Μητέρα του δευτέρου Αδάμ, του νικήσαντος τον θάνατο. Κατέστη «μετά θάνατον ζώσα». Ο θάνατος Της είναι «καλλίστη εκδημία», «θεία μετάστασις», «ζωτική μεταβίωσις». «Τάφον γαρ οικήσασα έδειξε Παράδεισον» ψάλλει στον Κανόνα της εορτής η Εκκλησία μας. Ενίκησε τους όρους της φύσεως και ενώθηκε με τον Υιό Της οδηγώντας την φθαρτή ανθρώπινη φύση μας στην αφθαρσία.
Τώρα ζεί στους ουρανούς μετά του Υιού Της, δηλαδή μέσα στο Σώμα της Εκκλησίας και ίσταται ως μεθόριο κτιστής και ακτίστου φύσεως, μεταξύ του κόσμου και του Θεού και ανάγει προς τον Θεό τους στεναγμούς, τα δάκρυα, τα αιτήματα όλων των ανθρώπων, που επικαλούνται την βοήθειά Της.
Η Παναγία είναι μητέρα του Θεού, αλλά συγχρόνως είναι και η Μητέρα όλων των ανθρώπων, με τους οποίους συνδέεται με την φυσική σαρκική συγγένεια. Ως Μητέρα των πιστών δέχεται τις πρεσβείες και ως Μητέρα του Θεού μεσιτεύει προς τον Υιό Της. Αυτή την πραγματικότητα εκφράζει και ο ποιητής Αχιλλέας Παράσχος με το ποίημά του «στην Παναγία Μάννα»:
Άλλοι σε κράζουν έλεος
Ελπίδα ο θλιμμένος
Βασίλισσα της Εκκλησιάς
σε κράζει η καμπάνα
Ελεημοσύνη ο πτωχός
νερό ο διψασμένος
Μα η καρδιά μου, Δέσποινα
Αυτή σε κράζει «Μάννα».
Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, που τόσο εξυμνεί την Θεοτόκο, γράφει σε μία ομιλία του, ότι η Παναγία γίνεται «τοις λυπουμένοις ευμενές Παραμύθιαν, πάσι τοις αιτούσιν ετοίμη βοήθεια». Είναι πολύ κοντά στους ανθρώπους. Αισθάνεται τον πόνο και τις θλίψεις μας. Αγκαλιάζει τους πάντες και είναι έτοιμη με την παρρησία Της προς τον Θεό να λύσει κάθε επώδυνη κατάσταση της ζωής. Επιβλέπει από ψηλά με συμπόνοια και ως φιλόστοργη Μητέρα ενδυναμώνει τις ψυχικές μας δυνάμεις, θεραπεύει τα σωματικά μας πάθη, πραύνει τους πόνους, γεμίζει τις ψυχές των αδυνάμων με πίστη και ελπίδα.
«Συ είσαι βοηθός αμαρτωλών αντίληψις και ρύστις» ψάλλει προς Αυτήν ο άγιος Νεκτάριος. Καί συνεχίζει: «Πρόσδεξαι δεήσεις αμαρτωλών και μη απορρίψης Θεοτόκε τας προσευχάς των επικαλουμένων το θείον Όνομά Σου. Πλήρωσον τας αιτήσεις Άχραντε Δέσποινα», (Μεγαλυνάριο από το Θεοτοκάριό του).
Αδελφοί μου αγαπητοί.
Η Θεοτόκος είναι η πηγή της ζωής, η πηγή των θαυμάτων. Είναι η παρηγοριά των πενθούντων. Είναι η τροφή των πεινώντων. Η αγιότητά Της είναι η νέα ζωή που μας ανακαινίζει. Οι χάριτές Της διαποτίζουν όλο τον κόσμο. Εάν έχομε την Θεοτόκο έχομε θησαυρό. Εάν στην ψυχή μας μιλάει η Παναγία, «από τίνος δειλιάσω;» Εάν η Παναγία σκεπάζει την πατρίδα μας, δεν θα καταστραφεί ποτέ και κάθε καταιγίδα Εκείνη θα διασκορπίσει.
Δράμετε λοιπόν και αντλήσατε δύναμη, υγεία, ζωή και σωτηρία από την σπλαχνική Μητέρα μας.
Όσοι σηκώνετε τον βαρύ σταυρό του πόνου, ελάτε στην Μητέρα του πόνου Θεοτόκο, να σας ανακουφίσει με την αγάπη της.
Όσοι ταλαιπωρείσθε από ασθένειες, σπεύσατε στον θησαυρό των ιαμάτων, να σας θεραπεύσει.
Όσοι διώκεσθε και συκοφαντείσθε και κινδυνεύετε, μη πτοείσθε. Ελάτε στο εύδιο λιμάνι να σωθείτε.
Όσοι υποκύπτετε στους πειρασμούς των παθών, μη απελπισθείτε. Ελάτε στην Παναγία, να κατευνάσει τον κλύδωνα της αμαρτίας.
Όσο έχουμε την Παναγία, ελπίζουμε. Όσο θέλουμε να είναι η Παναγία Μητέρα μας και εμείς παιδιά Της, δεν πτοούμεθα.
Καί όσον αφορά στον μαρτυρικό Γολγοθά της Πατρίδος μας, της ενδόξου Ελλάδος, εφ’ όσον πιστεύομε στον ελευθερώσαντα ημάς Χριστό από την δουλεία του κακίστου εχθρού διαβόλου και επικαλούμεθα την βοήθεια της Υπερμάχου Στρατηγού του Γένους μας, δεν θα χαθούμε, αλλά θα περάσωμε σύντομα στην λαμπροφόρο ημέρα της εγέρσεως.
Εορτάζοντες σήμερα την Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου μαζί με τα μύρα της αγάπης μας ας εναποθέσουμε στο Πανακήρατο σώμα της τους πόθους και τους πόνους της ψυχής μας και ας την ικετεύσουμε με αυτά τα λόγια του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Σεργίου:
«Σώζε ημάς, σωτηρίας πύλη
σκέπε ημάς αληθείας μήτερ.
Φείσαι των πιστώς σε τιμώντων, Πανάχραντε
ρύσαι των μυρίων σφαλμάτων, Πανάμωμε.
Σκέπε, φρούρει, περιφύλαττε
τους ελπίζοντας εις σε
ρύσαι πάσης περιστάσεως
τους προσφεύγοντας εις σε».
Σε όλους σας εύχομαι πατρικώς πλουσία και ακοίμητη την προστασία της Θεομήτορος.
Ευχέτης πάντων προς Κύριον.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
-120x86.jpg)
