Τα σεπτά ονομαστήρια του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σισανίου και Σιατίστης εόρτασε μετά πάσης επισημότητος η τοπική Εκκλησία την Δευτέρα 29 Ιουνίου 2015, εορτή των Αγίων πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου.
Επίκεντρο του εορτασμού ήταν ο Ιερός Μητροπολιτικός Ναός του Αγίου Δημητρίου Σιάτιστας, όπου την κυριώνυμο ημέρα τελέσθηκε λαμπρό αρχιερατικό συλλείτουργο προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σισανίου και Σιατίστης κ. κ. Παύλου, του Επισκόπου Βρεσθένης Θεόκλητου και πλαισιουμένων από τον ιερό κλήρο, ενώ έψαλαν κατανυκτικά Ιεροψάλτες του Μητροπολιτικού Ναού.
Τον θείο λόγο κήρυξε ο Επίσκοπος Βρεσθένης Θεόκλητος, ο οποίος αναφέρθηκε και στον εορτάζοντα Μητροπολίτη Σιατίστης και στο πνευματικό έργο που επιτελεί.
Κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος χειροθέτησε σε Αναγνώστη τον κ. Νικόλαο Ράμμο ο οποίος στη συνέχεια ανέγνωσε και το Αποστολικό Ανάγνωσμα.
Το Σύμβολο της Πίστεως απήγγειλε ο φέρων το οφίκιο του Άρχοντος Μαΐστορος, και μεγάλος ευεργέτης κ. Κωνσταντίνος Παπανικολάου.
Στο τέλος της Θείας Ευχαριστίας διαβάστηκε το κόλλυβο προς τιμήν των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου.
Παρέστησαν ο Δήμαρχος Βοΐου κ. Δημήτριος Λαμπρόπουλος, ο Πρόεδρος της ΔΗΚΕΒΟ κ. Ελευθέριος Τζιλίνης, ο Πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας κ. Στέλιος Δίκος ο Διοικητής του αστυνομικού τμήματος Σιάτιστας και πλήθος κόσμου.
Ο εορτάζων ποιμενάρχης αφού ευχαρίστησε, για την παρουσία αλλά και για τα λόγια αγάπης, τον Επίσκοπο Βρεσθένης Θεόκλητο, στο σύντομο κήρυγμά του μεταξύ άλλων ανέφερε ότι «…ο Απόστολος Παύλος είναι ο Απόστολος των Ελλήνων, γιατί ήρθε στην Ελλάδα και πέρασε σε μας για να μας φωτίσει. Όμως τώρα αγαπητοί αδερφοί η πατρίδα μας περπατάει στο σκοτάδι και το ξέρετε όλοι σας, ότι ζούμε δύσκολες ημέρες. Σας το είχα πει από παλαιότερα ότι θα ‘ρθουν χειρότερες ημέρες και ίσως το θεωρήσατε υπερβολή. Να, λοιπόν, που είναι μπροστά μας και δεν ξέρουμε ακόμα τι είναι εκείνο το οποίο έρχεται.
Η Εκκλησία έχει τη δική της ματιά την πνευματική της ματιά. Η Εκκλησία τότε που έπεσε η Κωνσταντινούπολη είπε: «Οι αμαρτίες μας φταίνε. Ο Θεός μας αποδοκιμάζει». Και θα τολμούσα να σας πω, ότι και σήμερα για τις αμαρτίες μας πληρώνουμε σαν λαός. Όλοι μας και οι άρχοντες και ο λαός, γιατί ουσιαστικά αποστατήσαμε από το λόγο του Θεού.
Μη σας φανεί τυχαίο. Ζούμε τούτη την ώρα, αυτή τη δυνατή κρίση, παράλληλα με τις μέρες εκείνες, που κάποιοι ανεγκέφαλοι αποφάσισαν να εισαγάγουν το Νομοσχέδιο για τη νομιμοποίηση του συμφώνου συμβιώσεως για τους ομοφυλόφιλους.
Το να αμαρτήσει ένας άνθρωπος είναι θέμα δικό του, αλλά το να έρχεται μία πολιτεία να νομιμοποιεί την ανατροπή της φυσικής τάξεως και να επιχειρεί να καταργήσει τη φυσική τάξη των πραγμάτων, αυτό συνιστά με την αρχαιοελληνική έννοια της λέξης «ύβρη» απέναντι στη Φύση, απέναντι στη Δημιουργία και απέναντι στο Δημιουργό.
Είναι άλλο πράγμα να αμαρτάνω εγώ προσωπικά και άλλο πράγμα να θελήσω να νομιμοποιήσω την αμαρτία. Δύο τελείως διαφορετικά πράγματα. Ο Απόστολος Παύλος μας λέει ότι «ο Θεός μας παρέδωσε στις επιθυμίες της καρδιάς μας, γιατί δεν θελήσαμε να έχουμε τον Θεό εν επιγνώσει». Και ο Θεός μας άφησε. Θέλετε λέει το δικό σας θέλημα. Κάντε το. Αυτό το θέλημά μας μάς οδήγησε εδώ που βρισκόμαστε σήμερα και χωρίς τη μετάνοιά μας θα πληρώσουμε πολύ ακριβά ακόμα, γιατί εμείς γνωρίσαμε την αγάπη του Θεού και είδαμε την παρουσία του στο λαό μας και στο Έθνος μας.
Εκεί στηρίχτηκαν οι πρόγονοί μας για να αποκτήσουν την ελευθερία τους. Με την Παναγιά του μετώπου οι πατέρες μας το ‘40 αγωνίστηκαν και έκαναν το θαύμα. Αυτοί οι λίγοι, οι άοπλοι, συνέτριψαν ένα πανίσχυρο άξονα. Και αφού δεχθήκαμε το δώρο του Θεού μετά βλαστημήσαμε αυτόν που μας το χάρισε, με τη ζωή μας με τη συμπεριφορά μας με τον τρόπο μας.
Κινδυνεύουμε τα αφύσικα να τα θεωρούμε φυσικά και τα ανώμαλα να τα θεωρούμε ομαλά.
Τη λύση μας την δίνουν οι δύο μεγάλοι Απόστολοι. Να αποδεχθούμε το Χριστό στη ζωή μας. Να γίνουμε μάρτυρες της παρουσίας του. Πρώτα στην καρδιά μας, μετά στο σπίτι μας και μέσα ο καθένας μας.
Τα παιδιά μας τα περισσότερα είναι μπερδεμένα παιδιά. Παίρνουν λάθος δρόμους. Πληρώνουν πανάκριβα τα λάθη τους. Κάποτε και με τη ζωή τους. Και σεις οι γονείς κοιτάτε αφ’ υψηλού ή απλά κλαίτε για τ’ αποτελέσματα.
Η λύση, λοιπόν, είναι η επιστροφή μας στο Χριστό. Η επιστροφή μας στην Εκκλησία.
……Η Εκκλησία είναι του Χριστού. Αυτή μόνον σας ενώνει. Όλα τ’ άλλα έξω σας χωρίζουνε. Μείνετε, λοιπόν, στο ήθος της. Μείνετε στη ζωή της με υπομονή στις δύσκολες ώρες, με αγάπη, χωρίς κακίες και μίση. Ζούμε στη εποχή, που από δω και πέρα το μίσος που ο καθένας έχει στην καρδιά του, θα αρχίζει τον ίδιο να τον τρώει.
Έτσι λοιπόν, αυτήν την όμορφη και μεγάλη μέρα νοιώθω την ευθύνη, ως πνευματικός σας ποιμένας να καταλάβετε καλά δύο λέξεις που ακούστηκαν προηγουμένως: «Στώμεν καλώς». Στώμεν στου Θεού το θέλημα, όπως το δίδαξαν οι Απόστολοι, γιατί μόνον τότε, παρ΄ όλο που περνάμε δύσκολα, όντως θα γιορτάζουμε.
Τελειώνοντας το λόγο του ο Σεβασμιώτατος, ζήτησε από ο Εκκλησίασμα να εύχεται ο επίσκοπός του να είναι επίσκοπος της Εκκλησίας του Χριστού και να δίνει τη μαρτυρία του Χριστού και κανενός άλλου, όσο και αν αυτή η μαρτυρία φωτίζει αλλά και ελέγχει.
Αυτό κάνει το Φως, είπε. Το φως φωτίζει αλλά και αποκαλύπτει. Και γι’ αυτό λέει ο Χριστός: «Να πια είναι η αληθινή κρίση. Το φως ήρθε στον κόσμο αλλά οι άνθρωποι αγάπησαν το σκοτάδι πιο πολύ από το Φως, γιατί ήταν πονηρά τα έργα τους. Ήταν πονηρή η ζωή τους και κρύφτηκαν. Προτίμησαν το σκοτάδι, που φέρνει το θάνατο, αντί για το φως που ζωογονεί».
Αυτό να εύχεσθε, να παραμένει σημείο της παρουσίας του Θεού ανάμεσά σας, ώστε όλοι μαζί να είναι ενωμένοι στο Σώμα του Χριστού και στη Εκκλησία του. Γιατί η Εκκλησία, όπως πάντα, σ’ όλες τις δύσκολες ώρες, στάθηκε μέσα στο λαό και μαζί με το λαό. Πόνεσε μαζί του. Αγωνίστηκε να τον θρέψει και στην ψυχή και στο σώμα του και χάρις σ’ αυτήν διατηρείτε ο συνεκτικός δεσμός αυτού του τόπου.
Τι άλλο μας δένει, αν όχι η πίστη μας; Και από πότε έρχεται ο χωρισμός; Από την απιστία μας, από τον εγωισμό μας και από την αλαζονεία μας.
Να παρακαλέσουμε τους δύο μεγάλους Αποστόλους, να μας επανατοποθετήσουν στην πέτρα της πίστεως, στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού και την ίδια στιγμή να φωτίζουν το δρόμο της ζωής μας, για να περπατάμε κατά το θέλημα του Θεού και να είμαστε πάντοτε πολίτες της Βασιλείας του».
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας ο εορτάζων Μητροπολίτης δέχθηκε τις ευχές του ποιμνίου του μέχρι αργά το βράδυ της Δευτέρας, με μία μικρή διακοπή το μεσημέρι της ίδιας μέρας.
Πλήθος πιστών τίμησε τον εορτάζοντα Μητροπολίτη Σισανίου και Σιατίστης κ.κ. Παύλο, ο οποίος, βαδίζοντας στα χνάρια του Αποστόλου Παύλου, έχει κερδίσει την αγάπη και τον σεβασμό του ποιμνίου του, αποδεικνύοντας ότι είναι και θεοπρόβλητος, αλλά και λαοπρόβλητος!
Ευχηθείτε, Σεβασμιώτατε, να είμαστε κι εμείς μαζί σας στην μακάρια Βασιλεία του Θεού. «Χρόνια πολλά και ευλογημένα.»
