“Εάν θέλουμε να δούμε καλύτερες ημέρες, ομορφότερα χρόνια για εμάς και τα παιδιά μας, πρέπει να επαναβαπτισθούμε στα ιδανικά και την πίστη των πατέρων μας. Έτσι θα αναγεννηθούμε, θάπτοντας μια για πάντα το φθοροποιό «εγώ» χάριν του αγιάζοντος «εμείς». Έτσι θα ζήσουμε το μυστήριο της Εκκλησίας και θα χαιρόμαστε καθημερινώς και όχι συμβατικά κάθε Πρωτοχρονιά το μυστήριο της αληθινής ζωής” αναφέρει μεταξύ άλλων στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του ο Μητρ. Μαρωνείας και Κομοτηνής Παντελεήμων . Αναλυτικά η εγκύκλιος:
Αγαπητοί μου Χριστιανοί,
Εορτάζοντας σήμερα τη μνήμη ενός κορυφαίου Ιεράρχου, προς τον οποίον η Εκκλησία μας απέδωσε τον επιθετικό προσδιορισμό «Μέγας», του αγίου Βασιλείου, ενός των τριών Οικουμενικών Διδασκάλων και προστατών της Παιδείας και των Γραμμάτων, εισήλθαμε ήδη στην πρώτη ημέρα του νέου πολιτικού μας έτους 2016.
Με συμβολικό και ταυτόχρονα συμβατικό για κάθε ιστορική κοινωνία τρόπο σε σχέση με τη φιλοσοφική έννοια του «χρόνου», ως παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος διεκδικούμε διά της εξόδου μας από το παλαιό, που ζήσαμε, την είσοδό μας στο νέο, που θα ζήσουμε, μάλιστα οραματιζόμαστε και ευχόμαστε πάντοτε «τα καλύτερα» προς «εαυτούς και αλλήλους».
Όμως στον αντίποδα αυτής της αισιόδοξης οπτικής του καινούριου διατυπώνεται η έκφραση της συσσωρευμένης εμπειρίας του σοφού λαού μας «κάθε πέρυσι και καλύτερα» που καταδεικνύει τόσο την αγωνία για το άγνωστο, αλλά και την βεβαιότητα ότι, εάν η ανθρώπινη διάνοια δεν σπεύσει να επαναβαπτισθεί στις αρχές και τις αξίες που αποδεδειγμένα διασφαλίζουν ένα καλύτερο αύριο, μάλλον θα εκφράζουμε κάθε Πρωτοχρονιά κούφιες ευχές χωρίς αντίκρισμα.
Γι’ αυτό σήμερα σας παρακαλώ πατρικώς, να αναστοχαστούμε στον βίο των πατέρων μας, οι οποίοι υπέμειναν εξίσου δύσκολες, αν όχι δυσκολότερες, καταστάσεις από εμάς: πείνα, διωγμούς, ξενιτειά, πολέμους, ασθένειες και πολυετείς στερήσεις. Εντούτοις τους θυμόμαστε να τραγουδούν τους πόνους τους συλλογικά, να μοιράζονται το φαγητό τους με τον γείτονα, να συντρέχουν στη θλίψη και να χαίρονται με την χαρά του διπλανού. Τούς θυμόμαστε με υπομονή να λένε χαμογελαστοί «έχει ο Θεός» και ο,τι τελικά είχε γι’ αυτούς ο Θεός, να μας το εγχειρίζουν πλουσιοπάροχα ως πολύτιμη περιουσία.
Αλήθεια, διέθεταν κάτι περισσότερο από εμάς για να αντέχουν στα δύσκολα;
Ναί, αδελφοί μου! Διέθεταν βαθιά ριζωμένο τον Χριστό και την Εκκλησία Του στην καρδιά τους. Είχαν την Παναγιά μας παρηγορήτρα στις νυχθημερόν προσευχές τους. Τούς Αγίους μας πρότυπα ασκητικής μιμήσεως με τον σταυρό του μαρτυρίου τους προανάκρουσμα και επιβεβαίωση της δικής τους ανάστασης, ως προσώπων, Γένους και Έθνους.
Εάν θέλουμε να δούμε καλύτερες ημέρες, ομορφότερα χρόνια για εμάς και τα παιδιά μας, πρέπει να επαναβαπτισθούμε στα ιδανικά και την πίστη των πατέρων μας. Έτσι θα αναγεννηθούμε, θάπτοντας μια για πάντα το φθοροποιό «εγώ» χάριν του αγιάζοντος «εμείς». Έτσι θα ζήσουμε το μυστήριο της Εκκλησίας και θα χαιρόμαστε καθημερινώς και όχι συμβατικά κάθε Πρωτοχρονιά το μυστήριο της αληθινής ζωής.
Εύχομαι εγκάρδια αυτή η αρχή να σηματοδοτηθεί για τον καθένα σήμερα «την ευλογημένη πρώτη του 2016»!
Με πατρική αγάπη
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
¶ Ο ΜΑΡΩΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ
Π Α Ν Τ Ε Λ Ε Η Μ Ω Ν
