Τον κώδωνα του κινδύνου κρούει το γραφείο αιρέσεων της Μητρόπολης Πειραιώς για τη δράση που ετοιμάζει αυριο το λεγόμενο Κέντρο «Ιλαρίων» και περιλαμβάνει μεταξύ άλλων και….«Διαλογισμός στον Χριστό»!
Αναλυτικά η ανακοίνωση:
Πληροφορούμαστε ότι την Κυριακή 20 Δεκεμβρίου θα πραγματοποιηθεί στην Κηφισιά «Χριστουγεννιάτικο Παζάρι» από το Κέντρο «Ιλαρίων» όπου, μεταξύ άλλων, θα γίνει και «Διαλογισμός στον Χριστό» για μικρά παιδιά και ενήλικες. Πρόκειται για ιδιότυπο θρησκευτικό κέντρο (στα κείμενά τους αναφέρεται και ως ‘άσραμ’ τ.ε. ινδουιστική μονή), που εφαρμόζει διδασκαλίες από ρεύματα της Νέας Εποχής, του αποκρυφισμού και ανατολικών θρησκευμάτων, εντελώς ασυμβίβαστες με την ορθόδοξη πίστη (αστρολογία, μετεμψύχωση-μετενσάρκωση, κάρμα, νεογνωστικές θεωρίες κλπ). Εφαρμόζεται επίσης πληθώρα «εναλλακτικών» θεραπειών που άπτονται του αποκρυφιστικού χώρου (ρέικι, σιάτσου, κρυσταλλοθεραπείες, φυλαχτά κλπ) ενώ διατηρούνται σχέσεις και με τον θιβετιανό μοναχισμό. Απορίας άξιον πως ανάμεσα σ’αυτά μπορεί να ταιριάξει και «χριστουγεννιάτικο παζάρι»…
Ο Χριστός της Νέας Εποχής ουδεμία σχέση έχει με τον θεάνθρωπο Ιησού Χριστό, δεύτερο πρόσωπο της Υπερουσίου Τριάδος, τον σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Αγίου Θεό Λόγο του Πατρός. Τού οποίου την άρρητη Γέννηση λειτουργικώς βιώνουμε κατά την Εορτή των Χριστουγέννων.
Επειδή στην εν λόγω εκδήλωση θα λάβει χώρα και «διαλογισμός στον Χριστό», το Γραφείο επί των Αιρέσεων συνιστά στους χριστιανούς να απέχουν από την εκδήλωση στον εν λόγω χώρο, η οποία δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση ορθόδοξο, εκκλησιαστικό η μη, γεγονός και υπενθυμίζει ότι Ο ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗ. Θεμελιώνεται σε αντιχριστιανική κοσμοθεωρία και ανθρωπολογία και η άσκησή του είναι ασυμβίβαστη με την ιδιότητα του χριστιανού1.Είναι μία νοητική τεχνική εωσφορικής έμπνεύσεως που προκαλεί σύγχυση αφήνοντας τον νού έκθετο σε κάθε μεθοδεία του διαβόλου, ο οποίος ξεγελά μετασχηματιζόμενος ακόμη και σε άγγελο φωτός2. Γιά τους ασκούντες αυτόν, μικρή σημασία έχει το αντικείμενο του διαλογισμού. Ακόμα λοιπόν κι αν γίνεται «στον Χριστό», ο διαλογισμός όχι μόνο δεν θα έχει το ποθούμενο αποτέλεσμα της μετοχής στην άκτιστη Χάρη του Τριαδικού Θεού μας, αλλά γίνεται εργαλείο του πονηρού αφού ο διαλογιζόμενος προσπαθεί από μόνος του και εκ των έσω να έρθει σε μία «κατάσταση»….
Ουδέποτε και από κανέναν εκ των προφητών και δικαίων της Παλαιάς Διαθήκης η των Αποστόλων και Αγίων της Εκκλησίας διδάχθηκε η υπονοήθηκε να γίνεται η Αγία Τριάς αντικείμενο διαλογισμού και τούτο επειδή ο Θεός μας είναι ακατάληπτος, απερινόητος και απρόσιτος σε κάθε προσπάθεια προσέγγισής του -τούτο συνιστά ασέβεια.
Ως έμπονη προσπάθεια συνάντησης του ανθρώπου με τον έξωθεν ερχόμενο Θεό, η ορθόδοξη προσευχή είτε ως δοξολογία, είτε ως ευχαριστία είτε ως δέηση δεν έχει ανάγκη από τεχνικές και πρακτικές. Είναι λόγος απλός και ειλικρινής και δεν χρειάζεται παρά φιλότιμο, όπως συχνά τονίζει ο σύγχρονός μας Άγιος Παίσιος και βέβαια φόβο Θεού.
