Η εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου και η Δοξολογία για την ημέρα των Ενόπλων Δυνάμεων στη Βέροια(ΦΩΤΟ)

Κατά την εορτή των Εισοδίων της Υπεραγίας Θεοτόκου ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας τέλεσε αρχιερατική θεία λειτουργία και κήρυξε το θείο λόγο στον ιερό Ναό οσίου Αντωνίου του Νέου, Πολιούχου Βεροίας.

Μετά το τέλος της θείας λειτουργίας τέλεσε Δοξολογία, με την παρουσία των τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών, με την ευκαιρία εορτασμού της ημέρας των Ενόπλων Δυνάμεων. Ακολούθησε τρισάγιο πεσόντων και κατέθεση στεφάνων στο ηρώο της πόλης.

Η ομιλία του σεβασμιωτάτου.

«Ως εμψύχω Θεού κιβωτώ ψαυ­ε­τω μηδαμώς χείρ αμυήτων», ψαλ­λει πανηγυρικά σήμερα η Εκ­κλη­σία μας εορτάζοντας την είσοδο της Παναγίας Παρθένου στα Άγια των Αγίων, εκεί όπου μόνο ο αρ­χι­ερεύς «άπαξ του ενιαυτού» ει­σηρ­­­χετο για να προσφέρει θυσία στον Θεό.

Εισέρχεται η Παναγία τριετί­ζου­σα μόλις στο ιερότερο σημείο του ναού των Ιεροσολύμων, εκεί όπου εφυλάσσετο η κιβωτός με τις πλα­κες της Δια­θη­κης και η ράβδος Αα­­ρων η βλαστήσασα και το μαν­να με το οποίο είχε θρέψει ο Θεός τους Ιουδαίους κατά τη διάρκεια της τεσσαρακονταετούς πορείας τους προς τη γη της επαγγελίας.

Καί βέβαια η επιλογή του τόπου όπου επρόκειτο να διαμείνει η νεαρή Μαριάμ δεν ήταν τυχαία. Ήταν θεία επιλογή γι᾽ αυτήν που προόριζε ο Θεός μέσα στην άπειρη αγάπη του για τον άνθρωπο να δια­κονήσει το έργο της θείας οι­κονομίας. Ήταν θεία επιλογή γι᾽ αυτήν που επρόκειτο να αναδει­χθεί νοητή κιβωτός μέσα στην ο­ποία θα εφυλάσσονται όχι οι πλα­κες της Διαθήκης που παρέ­δωσε ο Θεός στον Μωϋσή επί του ο­ρους Σινά αλλά ο ίδιος ο νομο­θε­της, ο ίδιος ο Υιός και Λόγος του Θεού, που με την εντολή της αγά­πης την οποία θα διδάξει με τον λόγο και τη θυσία του, θα συμ­πληρώσει τον νόμο και θα ανοίξει τον δρόμο για την επιστροφή του ανθρώπου στον Θεό.

Ήταν θεία επιλογή γι᾽ αυτήν που θα γινόταν Μητέρα του Θεού χω­ρις να παύσει να είναι Παρ­θε­νος και θα προσέφερε στους αν­θρω­πους με τη γέννηση του Υιού του Θεού αντί του μάννα τον ίδιο τον άρτο της Ζωής, ο οποίος τρέφει όχι μόνο το σώμα αλλά και την ψυ­­χη των ανθρώπων που πιστεύ­ουν σ᾽ αυτόν.

Έμψυχος κιβωτός, λοιπόν, η Πα­να­γία μας και γι᾽ αυτό ο ιερός υ­μνο­­γράφος καλεί όσους δεν ανα­γνω­ρίζουν το μεγαλείο τους, ο­σους δεν πιστεύουν και δεν ευ­λα­βούνται την ιερή μορφή της να μεί­νουν μακριά και να μην επιχει­ρη­­­σουν να την προσεγγίσουν για να μην βεβηλώσουν το Πα­να­γνο πρόσωπό της με τα ρυπαρά χεί­­λη τους και τα ακάθαρτα χέρια τους. Διότι μόνο σεβασμός και τιμή και αγάπη οφείλεται στην Παναγία Μη­­τέρα του Κυρίου μας και μη­τε­ρα όλων των πιστών. Διότι μόνο με συστολή και συναίσθηση της συντριπτικής διαφοράς που υπάρ­χει ανάμεσα στη δική μας αν­θρω­πι­νη αδυναμία και στη δική της θαυμαστή καθαρότητα και αγιό­τη­τα μπορεί να αναφερθεί κανείς και να εγκωμιάσει τη χάρη της. Όχι γιατί η Παναγία δεν δέχεται τους αμαρτωλούς και ταπεινούς, αλλά γιατί όσοι ιστορικά επεχεί­ρη­σαν να προσβάλλουν είτε με τον λόγο είτε με τις πράξεις τους την πα­νακή­ρατη μορφή της και τις ιε­ρες εικόνες της απέτυχαν και απομα­κρυν­θηκαν κατησχυμμένοι, για να διδάσκουν με το τραγικό παρά­δειγ­μα τους και τις επερ­χόμενες γενεές ότι δεν είναι δυνατόν να αναφέρεται κανείς στην ιερή προ­σωπικότητα της Υπε­ραγίας Θεο­το­κου και στην πα­ναγνη ζωή χω­ρις τον απαιτούμενο σεβα­σμο και την οφειλόμενη τιμή.

Για­τι η Παναγία είναι για όλους μας η αιτία της σωτη­ρι­ας μας. Ει­ναι η κλι­μαξ που μας οδηγεί στον Θεό. Είναι η διαρκής μεσί­τρια με­τα­ξυ Θεού και ανθρώπων, και αυ­τη που πρεσβεύει διηνεκώς στον θρόνο της χάριτος υπέρ ημών. Είναι η σκέπη και η βοήθεια παν­των των χριστια­νων. Είναι η Υπέρ­μαχος Στρατη­γος του ευσε­βούς Έθνους μας και η προστάτις του φιλοχρίστου στρατού μας που πάντοτε την ευλαβείται και την τιμά και εορτάζει την πανευκλεή ημέρα της εορτής των Εισοδίων της ως ημέρα ευγνωμοσύνης προς την Παναγία Μητέρα του Θεού, η οποία αποτελεί τη διαρκή και μο­νι­μη στρατηγό του που τον συνο­δεύει προστατευτικά και ηγείται των δράσεών του και σε καιρούς πολέμου και σε και­ρούς ειρήνης.

Έτσι τιμώντας σήμερα την Ει­σο­δο της Παναγίας μας εις τα Άγια των Αγίων τιμούμε και τις Ένο­πλες Δυνάμεις του Έθνους μας. Τιμούμε όλους εκείνους που αγω­νίσθηκαν και αγω­νι­ζο­νται κάτω από την κραταιά της σκέπη για την ελευθερία και τα δίκαια της πα­τρίδος μας. Τιμούμε όλους εκείνους που με την επί­κληση του ιερού ονόματός της αγωνίζονται και νικούν.

Καί ακολουθώντας την προτροπή του ιερού υμνογράφου, ο οποίος, αφού συστήσει στους αμυήτους να μην τολμήσουν να εγγίσουν την εμ­ψυ­χο κιβωτό του Θεού, καλεί τους πιστούς να υμνούν ασιγήτως την Θεοτόκο, ας ενώ­σου­με και εμείς, αδελφοί μου τη φωνή μας, φωνή ευγνωμοσύνης αλλά και δεήσεως προς την Πανα­γία Παρ­θένο, και ας την παρα­καλέσουμε να μην παύσει ποτέ να προ­στατεύει και να ενι­σχύει τις Ένο­πλες Δυνάμεις της πατρίδος μας, να σκέπει και να προ­στατεύει παν­τοτε τον λαό μας, ιδιαίτερως στις δύσκολες αυτές στιγμές που διέρχεται η πατρίδα μας αλλά και ο κόσμος ολόκληρος, και ας της υποσχεθούμε ότι θα αγωνιζόμαστε κάτω από τη μη­τρι­κη της αγάπη για να ζούμε συμ­φωνα με τις εντολές και το θέλη­μα του Υιού της, για να ευαρε­στού­με και εμείς ενώπιόν του, όπως και Εκείνη, και να έχουμε πάντοτε τη χάρη και την ευλογία στη ζωή μας.