Ημερίδα: «Η θρησκευτική ζωή στην Ηγεμονία της Σάμου (1834-1912)»

Την Παρασκευή 21 και το Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2014, το «Κέντρο Εκκλησιαστικών Ιστορικών και Πολιτισμικών Μελετών» της Ιεράς Μητροπόλεως Σάμου και Ικαρίας πραγματοποίησε στο Καρλόβασι και την πόλη της Σάμου αντίστοιχα ημερίδες με θέμα «Η θρησκευτική ζωή στην Ηγεμονία της Σάμου (1834-1912)».

Στις ημερίδες αυτές παρουσιάστηκαν ανακοινώσεις σχετικές με τις δημόσιες θρησκευτικές τελετές της Ηγεμονίας, από τον κ. Χρ. Λάνδρο, φιλόλογο και πρ. Προϊστάμενο των ΓΑΚ – Αρχείων Σάμου, για τις θρησκευτικές εκδόσεις την περίοδο της Ηγεμονίας, από την φιλόλογο κα Ελπ. Κατσικογιάννη, για τις εκκλησιαστικές αδελφότητες της ηγεμονικής Σάμου, από τον Καθηγητή του Πανεπιστημίου Θράκης και Διευθυντή του Κέντρου κ. Μ. Γ. Βαρβούνη, για την εκκλησιαστική ζωγραφική, από τον Επίκ. Καθηγητή του ΔΠΘ κ. Γ. Χρ. Τσιγάρα, για την εκκλησιαστική αργυροχοϊα και ιδιαίτερα το εργαστήριο του Μιχ. Σταυρινού, από την δρ. Χριστίνα Τέφου και για την εκκλησιαστική μαρμαρογλυπτική και λιθοτεχνία της ηγεμονικής περιόδου, από την φιλόλογο κα Δέσποινα Καλβίνου.

Στο κλείσιμο των Ημερίδων ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σάμου κ.κ Ευσέβιος μεταξύ των άλλων τόνισε: «Η Ηγεμονία της Σάμου, από το 1834 ως το 1912, αποτελεί μια ιδιαίτερη και ξεχωριστή περίοδο στην ιστορία του νησιού μας. Παρά τον αυστηρό κρατικό έλεγχο που η Ηγεμονία είχε επιβάλει στους ναούς και στις μονές, μια σειρά από σημαντικούς ιερείς και ιερομονάχους, μεγάλες πνευματικές μορφές, αλλά και η ζέουσα ευσέβεια των Σαμίων, συντέλεσαν ώστε η τοπική μας Εκκλησία, ιδίως από το 1860 και μετά, να γνωρίσει ημέρες προόδου και ακμής. Ναοί και μονές χτίστηκαν και ανακαινίστηκαν, διακοσμήθηκαν με έργα τέχνης και λειτούργησαν απρόσκοπτα. Οι εκκλησιαστικές τέχνες αναπτύχθηκαν, και οι σχέσεις με Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως στερεώθηκαν και διευρύνθηκαν. Ορισμένες από τις όψεις αυτής της πορείας, αυτού του εκκλησιαστικού έργου, προσπαθήσαμε να παρουσιάσουμε συστηματικά στις ανακοινώσεις των ημερίδων αυτών.

Όπως και άλλοτε έχουμε σημειώσει, οπωσδήποτε η έρευνα για τα ζητήματα αυτά ούτε ολοκληρώθηκε, ούτε και πρόκειται να σταματήσει. Η πρόσφατη ψηφιοποίηση των κειμηλίων της Μητροπόλεώς μας, ο συνεχής εμπλουτισμός του Εκκλησιαστικού Μουσείου μας, η ίδρυση, τα περιεχόμενα και η αδιάκοπη διεύρυνση των συλλογών εντύπων βιβλίων και χειρογράφων της Μητροπολιτικής Βιβλιοθήκης μας, το αποδεικνύουν περίτρανα. Το υλικό που υπάρχει είναι πολύ και αξιολογότατο, και είναι δική μας ευθύνη να το περισώσουμε και να το μελετήσουμε, μιας και αποτελεί κοινό κτήμα όλων μας, κοινή μας κληρονομιά, την οποία οφείλουμε να διασώσουμε, να συντηρήσουμε, να μελετήσουμε και να προβάλουμε.

Περισσότερο παρά ποτέ, στους κρίσιμους και οριακούς καιρούς μας, η ακριβής, έγκυρη και επιστημονικά ελεγμένη ιστορική γνώση αποτελεί όχι πολυτέλεια, αλλά ανάγκη, συνιστά τροφή πνευματική που οδηγεί σε αυτογνωσία, πατριδογνωσία και εθνική αυτοσυνειδησία. Την γνώση αυτή θέλει να σας προσφέρει η τοπική μας Εκκλησία, αναδεικνύοντας όσα μας ενώνουν, και όσα αν τα γνωρίζουμε μπορούν να μας κάνουν υπερήφανους και αισιόδοξους, αυξάνοντας τον πατριωτισμό και την αγάπη μας για την Ορθόδοξη Εκκλησία και την πατρίδα μας, για τις παραδόσεις και την παράδοσή μας».