Όσοι διαβάζουν με προχειρότητα τα Ιερά Κείμενα της Εκκλησίας προσπαθώντας να βρουν λάθη, “πετάνε τη σκούφια” από τη χαρά τους, όταν ανακαλύπτουν δύο διαφορετικές αφηγήσεις για τον θάνατο του Ιούδα. Και νομίζουν ότι βρήκαν επιτέλους λόγους για να προσβάλλουν την αφήγηση της Αγίας Γραφής. Όμως και εδώ τους διαφεύγουν κάποιες λεπτομέρειες…
Οι δύο διαφορετικές αφηγήσεις
Τα δύο επίμαχα χωρία, βρίσκονται το ένα στον Ματθαίο, και το άλλο στις Πράξεις των Αποστόλων. Ας τα δούμε και τα δύο, και μετά θα σχολιάσουμε αναλυτικότερα τις φαινομενικές αυτές διαφορές. Θα τα δούμε τόσο στο αρχαίο Κείμενο, όσο και σε μετάφραση, για ευκολότερη κατανόηση της αφήγησης:
Ματθαίος 27/κζ: 3-10: “3 Τότε ιδών Ιούδας ο παραδιδούς αυτόν ότι κατεκρίθη, μεταμεληθείς απέστρεψε τα τριάκοντα αργύρια τοις αρχιερεύσι και τοις πρεσβυτέροις 4 λέγων· ήμαρτον παραδούς αίμα αθωον. οι δε είπον· τι προς ημάς; συ όψει.
5 και ρίψας τα αργύρια εν τω ναω ανεχώρησε, και απελθών απήγξατο.
6 οι δε αρχιερείς λαβόντες τα αργύρια είπον· ουκ έξεστι βαλείν αυτά εις τον κορβανάν, επεί τιμή αίματός εστι. 7 συμβούλιον δε λαβόντες ηγόρασαν εξ αυτών τον αγρόν του κεραμέως εις ταφήν τοις ξένοις· 8 διο εκλήθη ο αγρός εκείνος αγρός αίματος έως της σήμερον.
9 τότε επληρώθη το ρηθέν δια Ιερεμίου του προφήτου λέγοντος· και έλαβον τα τριάκοντα αργύρια, την τιμήν του τετιμημένου ον ετιμήσαντο από υιών Ισραήλ, 10 και έδωκαν αυτά εις τον αγρόν του κεραμέως, καθά συνέταξέ μοι Κύριος”.
Μετάφραση Σπύρου Φίλου: “3. Τότε, ο Ιούδας, αυτός που τον παρέδωσε, βλέποντας ότι καταδικάστηκε, αφού μεταμελήθηκε επέστρεψε στους πρεσβύτερους τα 30 αργύρια, 4. λέγοντας: Αμάρτησα, επειδή παρέδωσα αθώο αίμα. Και εκείνοι είπαν: Και σε μας, τι; Αφορά εσένα.
5. Και ρίχνοντας τα αργύρια μέσα στον ναό, αναχώρησε· και φεύγοντας κρεμάστηκε.
6. Και οι ιερείς, παίρνοντας τα αργύρια, είπαν: Δεν επιτρέπεται να τα βάλουμε στο θησαυροφυλάκιο· επειδή, είναι τιμή αίματος. 7. Και αφού έκαναν συμβούλιο, αγόρασαν μ’ αυτά το χωράφι τού κεραμέα, για να θάβονται εκεί οι ξένοι. 8. Γι’ αυτό, το χωράφι εκείνο ονομάστηκε: Χωράφι αίματος, μέχρι τη σημερινή ημέρα.
9. Τότε, εκπληρώθηκε εκείνο που ειπώθηκε διαμέσου τού Ιερεμία τού προφήτη, που είπε: «Και πήραν τα 30 αργύρια, την τιμή που εκτιμήθηκε, τον οποίο εκτίμησαν οι γιοι Ισραήλ, 10. και τα έδωσαν στο χωράφι τού κεραμέα, καθώς ο Κύριος παρήγγειλε σε μένα»”.
Το δεύτερο χωρίο είναι το εξής:
Πράξεις 1/α: 18-20: “18 ούτος μεν ουν εκτήσατο χωρίον εκ μισθού της αδικίας, και πρηνής γενόμενος ελάκησε μέσος, και εξεχύθη πάντα τα σπλάχνα αυτού· 19 και γνωστόν εγένετο πάσι τοις κατοικούσιν Ιερουσαλήμ, ωστε κληθήναι το χωρίον εκείνο τη ιδία διαλέκτω αυτών Ακελδαμά, τουτέστιν χωρίον αίματος.
20 γέγραπται γαρ εν βίβλω ψαλμών· γενηθήτω η έπαυλις αυτού έρημος και μη έστω ο κατοικών εν αυτη· και την επισκοπήν αυτού λάβοι έτερος”.
Μετάφραση Σπύρου Φίλου: “18. Αυτός, λοιπόν, απέκτησε ένα χωράφι από τον μισθό τής αδικίας, και αφού έπεσε μπρούμυτα, σχίστηκε στο μέσον, και ξεχύθηκαν όλα τα εντόσθιά του· 19. και έγινε γνωστό σε όλους όσους κατοικούν στην Ιερουσαλήμ, ώστε το χωράφι εκείνο ονομάστηκε στη δική τους διάλεκτο: Ακελδαμά, δηλαδή: Χωράφι αίματος.
20. Επειδή, είναι γραμμένο στο βιβλίο των Ψαλμών: «Ας γίνει η κατοικία του έρημη, και ας μη υπάρχει κάποιος που να κατοικεί σ’ αυτή», και: «Άλλος ας πάρει την επισκοπή του»”.
Οι υποτιθέμενες αντιφάσεις
Στα δύο παραπάνω χωρία, οι “κριτικοί” της Αγίας Γραφής, (που στην πραγματικότητα είναι ψευδοκατήγοροι με παντελή έλλειψη ορθής κρίσης), εντοπίζουν τις εξής δύο διαφορές, που κατά την προκατειλημμένη γνώμη τους είναι αντιφάσεις:
1. Ο Ματθαίος μας λέει ότι ο Ιούδας “κρεμάστηκε”, ενώ ο Λουκάς στις Πράξεις, μας γράφει ότι “έπεσε και σχίστηκε και χύθηκαν τα εντόσθιά του”. Άρα, κατ’ αυτούς, μας δίνουν οι δύο αυτοί Ευαγγελιστές, διαφορετικό τρόπο θανάτου για τον Ιούδα.
2. Ο Ματθαίος μας λέει ότι τον αγρό του Κεραμέως, τον αγόρασαν οι ιερείς με τα χρήματα του Ιούδα, ενώ ο Λουκάς μας λέει ότι τον αγρό τον αγόρασε ο Ιούδας, κάτι όμως που δεν θα μπορούσε να συμβεί, εφόσον ο Ιούδας κατά τον Ματθαίο είχε ήδη κρεμαστεί.
Ο παρατηρητικός και απροκατάληπτος αναγνώστης, έχει ήδη διακρίνει τις απαντήσεις. Όμως, θα τις αναλύσουμε στη συνέχεια, ως απάντηση σε όσους διαβάζουν την Αγία Γραφή με προχειρότητα.
Ο τρόπος θανάτου του Ιούδα
Κατ’ αρχήν, εξετάζοντας την υποτιθέμενη πρώτη αντίφαση, περί του τρόπου θανάτου του Ιούδα, είναι χαρακτηριστικό, ότι οι ψευδοκατήγοροι που ψάχνουν για αντιφάσεις, ΥΠΟΘΕΤΟΥΝ κάποιες πληροφορίες, τις οποίες οι Ευαγγελιστές ΔΕΝ έγραψαν! Υποθέτουν, ότι οι Ευαγγελιστές έγραψαν τον λόγο του θανάτου του Ιούδα. Όμως μια προσεκτική ανάγνωση του κειμένου, δείχνει ότι ούτε ο Ματθαίος, ούτε ο Λουκάς έγραψαν οτιδήποτε για την αιτία θανάτου του Ιούδα. Μας λένε κάποια γεγονότα, χωρίς να ξεκαθαρίζουν ότι ο θάνατος του Ιούδα προήλθε από αυτά.
Ο ένας μας λέει ότι ο Ιούδας “κρεμάστηκε”, και ο άλλος ότι “έπεσε κάτω και χύθηκαν τα εντόσθιά του”. Σκεφθείτε λοιπόν το εξής: Είναι δυνατόν, κάποιος αν πέσει κάτω, να ανοίξει η κοιλιά του έτσι απλά, και να χυθούν τα εντόσθιά του; Γνωρίζετε κανέναν που να έπαθε ποτέ κάτι τέτοιο πέφτοντας; Φυσικά όχι! Για να συμβεί κάτι τέτοιο, θα πρέπει αυτός που έπεσε, ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΕΣΕΙ ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΨΗΛΑ!!!
Και εδώ, ερχόμαστε στο σημείο που έχει σημασία. Ο Λουκάς στις Πράξεις, αναφέροντας το περιστατικό της πτώσης του Ιούδα, δείχνει ότι ο Ιούδας έπεσε μεν, αλλά έπεσε από πολύ ψηλά! ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΕΠΕΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΔΕΝΔΡΟ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΚΡΕΜΑΣΤΕΙ!!! Και το θέμα ξεκαθαρίζει πλέον:
Ο ένας Ευαγγελιστής, μας αναφέρει το περιστατικό της κρεμάλας, και το άλλο, το περιστατικό της πτώσης του Ιούδα από την κρεμάλα. Και η ζημιά που έπαθε ο Ιούδας από την πτώση αυτή, όχι μόνο δεν δείχνει αντίφαση, αλλά αντιθέτως, ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΙ τα λόγια του Ματθαίου, ότι ο Ιούδας, πράγματι είχε κρεμαστεί κάπου ψηλά!!!
Η αγορά του αγρού του Κεραμέα
Τέλος, ας δούμε και τη δεύτερη δήθεν αντίφαση. Οι “κριτικοί” της Αγίας Γραφής, λένε το εξής:
“Ο ένας Ευαγγελιστής, λέει ότι ο Ιούδας κρεμάστηκε και τον αγρό τον αγόρασαν οι Ιερείς. Ο άλλος όμως, λέει ότι ο Ιούδας αγόρασε αγρό. Άρα είναι αντίφαση”.
Και πάλι οι άνθρωποι αυτοί, βάζουν στο κείμενο της Αγίας Γραφής, πράγματα που ΔΕΝ λέει στην πραγματικότητα! ΠΟΥΘΕΝΑ δεν λέει το κείμενο, ότι ο Ιούδας “αγόρασε” αγρό. Λέει: “ΑΠΕΚΤΗΣΕ”. Το κείμενο είναι σαφέστατο. Λέει: “εκτήσατο”. Αν κάποιος γίνεται “κτήτορας” σε κάτι, ΔΕΝ σημαίνει ότι ο ίδιος το αγόρασε! Θα μπορούσε κάλλιστα να το αγοράσει κάποιος άλλος!
Μάλιστα, και εδώ επίσης, ο ένας Ευαγγελιστής, όχι μόνο δεν αντιφάσκει, αλλά επιβεβαιώνει τον άλλον!
Ο Ματθαίος, λέει σαφέστατα, ότι “Και οι ιερείς, παίρνοντας τα αργύρια, είπαν: Δεν επιτρέπεται να τα βάλουμε στο θησαυροφυλάκιο· επειδή, είναι τιμή αίματος. 7. Και αφού έκαναν συμβούλιο, αγόρασαν μ’ αυτά το χωράφι τού κεραμέα, για να θάβονται εκεί οι ξένοι”. Λέει σαφέστατα, ότι τα χρήματα του Ιούδα, ΚΑΝΕΙΣ δεν τα πήρε. ΚΑΝΕΙΣ δεν αγόρασε για τον εαυτό του κάτι με τα χρήματα αυτά. ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΣΤΟΝ ΝΑΟ ΔΕΝ ΤΑ ΕΔΩΣΑΝ, επειδή ήταν “τιμή αίματος”. Άρα, και ο αγρός που αγοράσθηκε, δεν ανήκε σε κανέναν από τους Ιερείς, ούτε καν στον Ναό! Και παραδόθηκε ο αγρός αυτός, σε ΔΗΜΟΣΙΑ ΧΡΗΣΗ, να θάβονται εκεί οι ξένοι!
Αφού δεν ανήκε σε κανέναν, σε ποιον ανήκε, αν όχι στον κάτοχο των 30 αργυρίων της προδοσίας, δηλαδή στον Ιούδα; Και έτσι ο Ματθαίος, επιβεβαιώνει τον Λουκά, που αναφέρει ως “κτήτορα” του αγρού, τον Ιούδα!
Εδώ βεβαίως ίσως κάποιος μας πει το εξής: “Πώς είναι δυνατόν να απέκτησε τον αγρό ο Ιούδας, εφόσον ο Ιούδας ήταν νεκρός;”
Εδώ όμως, αυτοί που το ρωτούν αυτό, δεν κατανοούν την έννοια της λέξεως: “κτήτωρ”. Κτήτωρ μιας περιουσίας, ΔΕΝ είναι αυτός που την έχει, αλλά αυτός με του οποίου τα χρήματα αγοράσθηκε! Και ως απόδειξη, θα θυμίσουμε τα λόγια πού λέμε στους Χριστιανικούς Ναούς προσευχόμενοι για τους δωρητές του Ναού: “Υπέρ των αειδήμων κτητόρων του οίκου τούτου…” Αυτό αναφέρεται στους ΔΩΡΗΤΕΣ ΤΟΥ ΠΟΣΟΥ, ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΓΟΡΑΣΘΗΚΕ Ο ΝΑΟΣ. Και συνήθως, οι δωρητές είναι κεκοιμημένοι! Παρ’ όλα αυτά, “κτήτορες” λέγονται, γιατί ο Ναός αποκτήθηκε με ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ χρήματα!
Πιστεύουμε ότι τα παραπάνω, αποτελούν όχι μόνο μια απάντηση προς τους αμαθείς που θέλουν να μειώσουν την Αγία Γραφή, αλλά παράλληλα αποτελούν και απόδειξη της αμάθειας και της κακοπιστίας τους, ενάντια στο Θεόπνευστο και άγιο αυτό σύγγραμμα.
Ν. Μ.
