“Δεν αισθανόμουν καλά να ακούω για τα προβλήματα της Ελλάδας, για τις δοκιμασίες στις οποίες υπόκεινται οι πολίτες και εγώ να κάθομαι στο Λονδίνο”
Της Γιώτας Κοντογεωργοπούλου
Είναι μόλις 42 ετών και αν είναι κάτι που τον κάνει εξ αρχής ενδιαφέροντα, είναι το ότι την εποχή που η κρίση άρχισε να δείχνει τα δόντια της στην Ελλάδα και να καταπίνει όνειρα, προσδοκίες και ανθρώπους, αυτός, ο πατέρας Γεώργιος Ντάγκας, η “ψυχή¨της Καθολικής εκκλησίας της Πάτρας, άφησε την ευημερία του Λονδίνου, όπου ζούσε και ιερουργούσε για πέντε χρόνια και επέστρεψε στην πατρίδα του, για να καταλήξει στην πρωτεύουσα της Αχαϊας με την μακρά παράδοση στο καθολικό στοιχείο και να δώσει κυριολεκτικά “φτερά” στην Καθολική Κοινότητα που τον θεωρεί- και δικαίως- σημείο αναφοράς της.
“Δεν αισθανόμουν καλά να ακούω για τα προβλήματα της Ελλάδας, για τις δοκιμασίες στις οποίες υπόκεινται οι πολίτες και εγώ να κάθομαι στο Λονδίνο και να είμαι παρατηρητής. Ήθελα να είμαι μέσα στον κόσμο και να τον βοηθάω. Να κάνω ό,τι μπορώ. Επέστρεψα για αυτό το λόγο” μου λέει.
Η επιστροφή του πατέρα Γεώργιου Ντάγκα, ο οποίος κάνει ποδήλατο, γυμνάζεται, γνωρίζει μουσική, έχει εξαιρετική φωνή πάει σε συναυλίες και είναι σινεφίλ, δεν είχε προορισμό τη Θεσσαλονίκη, που είναι η πατρίδα του, αλλά την Πάτρα, η οποία ήδη στα 2,5 χρόνια της παρουσίας του στην πόλη, τον έχει αγκαλιάσει αναγνωρίζοντας την θέρμη με την οποία νοιάζεται για τους ανθρώπους και την τόλμη με την οποία προχωράει σε πρωτοβουλίες που κάνουν την Καθολική εκκλησία της Πάτρας σημείο αναφοράς για δράσεις που ξεφεύγουν από το αμιγώς θρησκευτικό στοιχείο και γίνονται δράσεις συνάντησης των ανθρώπων, ουσιαστικής επαφής, προβληματισμού και κοινωνικής συνοχής, και οι οποίες- και αυτό είναι το πολύ σημαντικό, όπως μου λέει,- απευθύνονται σε πολίτες όλων των δογμάτων και των πίστεων, καθώς το “μαζί” των ανθρώπων, η αγάπη και η προσφορά, αρκούν ως συγκολλητική ουσία των σχέσεων στις μέρες μας.
Υπ΄αυτήν την έννοια ο πατέρας Γεώργιος Ντάγκας, ο οποίος πριν σπουδάσει Θεολογία, σπούδασε Οικονομικές επιστήμες και κατόπιν έκανε σπουδές στην Αγγλία, αποτελεί έναν ιερέα- πρότυπο και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι όπου και αν βρεθώ στην πόλη ακούω και μια ενθουσιώδη αναφορά για αυτόν τον μορφωμένο, μοντέρνο και πολύ αξιόλογο νέο ιερέα, που πάει λίγο παραπέρα την έννοια της λέξης “παππάς” έτσι όπως την έχουμε περιορίσει σε στεγανά που εν τέλει τα ξεπερνούν η εποχή και οι πραγματικές νέες ανάγκες των ανθρώπων.
Ο πατέρας Γεώργιος έχει καταφέρει να επαναφέρει στην Καθολική εκκησία ανθρώπους που επί χρόνια ήταν απόντες και να ξαναενώσει τους Καθολικούς μεταξύ τους. Σε κάθε λειτουργία, μιας κανονικής Κυριακής, δηλαδή μιας Κυριακής που δεν είναι γιορτή, στην Καθολική Εκκλησία προσέρχονται περί τα 300 άτομα. Έχει καταφέρει όμως και να φέρει στις λειτουργίες και πολλούς ορθόδοξους που δεν αλλάζουν βεβαίως πίστη, αλλά με την παρουσία τους επιβραβεύουν το σημαντικό του έργο.
Το αδιαχώρητο επικρατεί κάθε Κυριακή.
Αλλά η δράση του δεν σταματάει εδώ.
Κάθε Δευτέρα και Τετάρτη στο ενοριακό κέντρο της Καθολικής Εκκλησίας γίνονται δωρεάν μαθήματα Ιταλικών που απευθύνονται σε όλους τους πολίτες και όχι μόνο στους καθολικούς από τρεις εθελοντές καθηγητές ανάμεσα στους οποίους και η σύζυγος του πρώην Δημάρχου Πατρέων Γιάννη Δημαρά, Μαριλένα.
Κάθε Πέμπτη γίνεται γυμναστική με τη ευγενική προσφορά της γυμνάστριας κ. Μιαούλη και κάθε Τρίτη βράδυ βραδιές κινηματογράφου, ανοικτές επίσης για όλους τους πολίτες της Πάτρας.
Κάθε Κυριακή ο πατέρας Γεώργιος κάνει λειτουργία στα Αγγλικά για τους ξένους της πόλης, ενώ έρχεται και ιερέας από το Ναύπλιο, ο οποίος τελεί τη λειτουργία στα Πολωνικά.
Πέρυσι αναβίωσε για πρώτη φορά μετά από 28 χρόνια στη Πάτρα η τελετή της Αγίας Δωρεάς με εντυπωσιακή συμμετοχή, ενώ αυτό το Σάββατο, στις 8 το βράδυ, θα πραγματοποιηθεί μια εκδήλωση που τιτλοφορείται «Μακαρονάδα Νεολαίας» για νέους απο 16 έως 36 ετών αφιερωμένη στην γιορτή του Χριστού Βασιλιά, με σύνθημα «μην τρως μόνος σου μακαρόνια, έλα να τα απολαύσουμε μαζί»!
Στο πλαίσιο της γιορτής θα σχηματιστεί και ομάδα εθελοντισμού του Καθολικού ιερού ναού της Πάτρας, εγχείρημα που γίνεται για 1η φορά. Στόχος είναι η δημιουργία μιας ομάδας νέων εθελοντών που θα απευθύνονται στην κοινωνία της πόλης και στους έχοντες ανάγκη.
“Αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι η Καθολική Εκκλησία είναι ανοικτή για οποιονδήποτε άνθρωπο καλής θέλησης. Πάνω από όλα είναι ο άνθρωπος” μου λέει ο πατέρας Γεώργιος. Και το σημαντικό είναι ότι τον πιστεύω ότι το εννοεί.
