Εκεί που υπάρχει ακόμη η ελπίδα-Το παράδειγμα του π. Αθηναγόρα

Του Κωνσταντινου Ζέρβα
αντιδημάρχου Ποιότητας Ζωής
δήμου Θεσσαλονίκης

Στην εποχή της εθνικής απαισιοδοξίας και της συλλογικής κατάθλιψης, υπάρχουν προσπάθειες που δημιουργούν ανάταση και δίνουν ελπίδα για το μέλλον. Ο πατέρας Αθηναγόρας είναι εφημέριος στο ναό Αγίου Νεκταρίου του Δενδροποτάμου, μιας από τις πιο υποβαθμισμένες περιοχές της Θεσσαλονίκης. Εκεί όπου οι περισσότεροι από εμάς ίσως δε θα βρεθούμε ποτέ. 

Μαζί με τους πολλούς επώνυμους κι ανώνυμους συνεργάτες του δίνουν στέγη και σίτιση, δημιουργούν αθλητικές ομάδες και κάνουν φροντιστήρια σε παιδιά Ρομά που οι γονείς τους αδυνατούν να τα αναθρέψουν ή τα έχουν εγκαταλείψει, σε παιδιά για την τύχη των οποίων έχει παρέμβει ο εισαγγελέας.

Προσπαθούν γι’ αυτά νύχτα και μέρα, για να έχουν τα αγαθά και τις συνθήκες μιας ζωής που χωρίς αυτήν τη βοήθεια έχουν ελάχιστες πιθανότητες να βιώσουν. Εχουν δημιουργήσει αυτό που έχουν βαπτίσει «Φάρο του Κόσμου». Και πρόσφατα, με τη βοήθεια του Περιβαλλοντικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, φοιτητών και καθηγητών που προσφέρουν το χρόνο και τη γνώση τους σε εθελοντική βάση, διαμόρφωσαν ένα χώρο με πράσινο. Ενα αδιαμόρφωτο οικόπεδο μετατράπηκε σε μικρό πάρκο με λαχανόκηπο.

Σε μια γωνιά της πόλης μας, λοιπόν, και σε κάποιους που εξ ορισμού δεν έχουν προοπτική κοινωνικής ένταξης, δίνεται η ευκαιρία μέσα από διαδικασίες εθελοντικής δράσης και αλληλεγγύης να συμμετέχουν στη μάθηση, στην άθληση, στη δημιουργία, να γίνουν ενεργά κομμάτια της κοινωνίας. Είναι ένα μεγάλο στοίχημα για τον τόπο μας, για όλους όσοι ασχολούμαστε με τα κοινά. Να επικροτούμε και να ενισχύουμε την εθελοντική προσφορά, τις δημιουργικές ιδέες, τις αποτελεσματικές δράσεις, προς όφελος αυτών που διαφορετικά δε θα έχουν τη δυνατότητα ενσωμάτωσης στις δομές της κοινωνίας μας. Με τις απολαβές αλλά και τις υποχρεώσεις της.

Εξάλλου, τι θα πει εντέλει «κοινωνία πολιτών»; Θα πει να βλέπεις τα ενεργά τμήματα της κοινότητας να προσφέρουν πνευματική ή χειρωνακτική εργασία, αγαθά και υπηρεσίες, για να εξυπηρετηθεί το κοινό καλό· να μαγειρεύουν και να διδάσκουν· να δίνουν τις γνώσεις τους και τον κόπο τους για τη δημιουργία ενός αστικού λαχανόκηπου· να βλέπεις χορηγούς να προσφέρουν ένα σπάνιο αγαθό και να δημιουργούνται ολόκληρα δίκτυα ουσιαστικής καθημερινής βοήθειας. Και η προσφορά αυτή να αλλάζει τη ζωή συμπολιτών μας που δε γνωρίζουν τι σημαίνει οικογενειακή συμπαράσταση και κοινωνική αλληλεγγύη.

Αυτή η προσπάθεια των φοιτητών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας βραβεύτηκε στο 3ο Green Party του δήμου Θεσσαλονίκης, την προηγούμενη Κυριακή. Και βραβεύτηκε από χιλιάδες συμπολίτες μας που συμμετείχαν μέσω της διαδικτυακής ψηφοφορίας. Με αισιοδοξία και διάθεση συμμετοχής και όχι από ενοχή. Και είναι θετικό η κοινωνία και η δημοτική αρχή να επιβραβεύουν τέτοιες προσπάθειες· να αποδέχονται τη σημασία τους και να ενισχύουν τέτοιες ενέργειες. Γιατί, τελικά, αυτές οι πρωτοβουλίες κάνουν τη διαφορά και δίνουν ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.