Στοιβαγμένοι, εξουθενωμένοι από την πείνα και την αϋπνία, εκατοντάδες ψυχές σε λίγα τετραγωνικά, στο πάτωμα, σε στενούς διαδρόμους, με τα παιδιά τους αγκαλιά και τον φόβο στα μάτια.
Η κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι μετανάστες στους χώρους κράτησης κοντά σε λιμάνια και κρατητήρια αστυνομικών τμημάτων είναι άθλια.
Το πρόβλημα μάλιστα είναι τέτοιο που όχι μόνον κινδυνεύουν οι ίδιοι οι μετανάστες, αλλά και οι λιμενικοί και αστυνομικοί που τις περισσότερες φορές τους αγοράζουν οι ίδιοι φαγητό ή τους αποτρέπουν από την… αυτοκτονία.
Οι γεμάτες φυλακές και το κύμα μεταναστών που εισρέουν καθημερινά στη χώρα μας σε συνδυασμό με το πολυδαίδαλο σύστημα που επικρατεί στους χώρους κράτησης, έχουν σαν αποτέλεσμα να γεμίζουν και τα κρατητήρια των συνοριακών τμημάτων του Έβρου, τα λιμεναρχεία στα νησιά και τα κρατητήρια των αστυνομικών τμημάτων όλης της Επικράτειας.
Οι ένστολοι έχουν πολλάκις προειδοποιήσει για την κατάσταση που χειροτερεύει και για τις δύο πλευρές καθημερινά, χωρίς το πρόβλημα να φαίνεται ότι λύνεται.
Η Ένωση Συνοριακών Φυλάκων Έβρου είχε καταγγείλει από το καλοκαίρι κιόλας ότι στα κρατητήρια παραμένουν για μήνες ποινικοί κρατούμενοι, κάτι που έχει σαν αποτέλεσμα κάθε μέρα οι συνθήκες να γίνονται χειρότερες. Η Ένωση Συνοριακών Φυλάκων είχε προχωρήσει σε αναφορά στον γενικό αστυνομικό διευθυντή της περιφέρειας καθώς και στις εισαγγελίες πρωτοδικών Ορεστιάδας και Αλεξανδρούπολης και στην εισαγγελία πρωτοδικών Θράκης, στην οποία περιγράφονται τα προβλήματα. Παρόλα αυτά η κατάσταση παραμένει ίδια.
Τραγική και απαράδεκτη χαρακτηρίζουν οι λιμενικοί την κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι μετανάστες στους χώρους κράτησης στο Λιμεναρχείο Σάμου. Συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι των λιμενικών κατέγραψαν την κατάσταση , όπου υποστηρίζουν ότι «Ανύπαρκτοι χώροι κράτησης μετατρέπουν το Λιμεναρχείο Σάμου σε ξενοδοχείο, εστιατόριο, νοσοκομείο με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την υγιεινή και ασφάλεια του προσωπικού. H Υπηρεσία αναγκάζεται να αυτοσχεδιάζει, να προσφέρει ανθρωπιστική βοήθεια με χρήματα των συναδέλφων που στη θέα των πεινασμένων ανθρώπων, παιδιών, άρρωστων, δεν μπορεί παρά να θέτει σε προτεραιότητα την αλτρουιστική του διάθεση και όχι την στείρα υπηρεσιακή.
Ανυπαρξία οποιασδήποτε μέριμνας για την λύση απλών καθημερινών προβλημάτων που ανακύπτουν (υγιεινή και καθαριότητα λαθρομεταναστών) αλλά και μέτρων προφύλαξης του προσωπικού από μολυσματικές ασθένειες (γάντια, μάσκες κλπ) αναγκάζοντας τους συναδέλφους και σε αυτή την περίπτωση να καλύπτουν τις σχετικές ανάγκες από την τσέπη τους.
Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά σε παλαιότερη ανακοίνωσή τους: «Μέσα σε αυτό το τόσο αρρωστημένο υπηρεσιακό περιβάλλον ακόμη και οι ανθρώπινες αντοχές εξαντλούνται κάτι το οποίο όλοι οφείλουμε να αναγνωρίσουμε, να το αναδείξουμε και κυρίως να μην κρυβόμαστε πίσω από δάχτυλό μας».
«Βόμβα» που απειλεί την κοινωνία, τον έλληνα αστυνομικό και τον κρατούμενο, χαρακτηρίζουν το ζήτημα και οι αστυνομικοί, οι οποίοι κάνουν λόγο για «κρατητήρια- στάβλους». Υπενθυμίζεται ότι σοβαρά προβλήματα από τη μακροχρόνια παραμονή συλληφθέντων παράνομων μεταναστών στα αστυνομικά τμήματα έχει καταγγείλει με έγγραφό της και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων (ΠΟΑΣΥ).
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η κατάσταση που επικρατεί στα κρατητήρια της Α.Δ. Κοζάνης, καθώς σύμφωνα με την Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Κοζάνης, υπάρχουν άνθρωποι που κρατούνται σε ακατάλληλους χώρους και από πλευράς ασφάλειας αλλά και υγιεινής για περισσότερο από ένα χρόνο -από Ιούνιο του 2012- με αποτέλεσμα να έχει διαταραχθεί η ψυχική τους υγεία.
Όπως υποστηρίζουν οι αστυνομικοί: «Τα προβλήματα κατά την παραμονή τους είναι πολλά με κυριότερο τη διαταραχή της ψυχικής ισορροπίας των κρατουμένων, καθώς λόγω της μακράς περιόδου περιορισμού τους σε ακατάλληλους για μακρόχρονη παραμονή χώρους, το μεγαλύτερο μέρος αυτών έχουν αποκτήσει ψυχολογικά προβλήματα. Κατά καιρούς έχουν εκφράσει αυτοκτονικές ιδέες. Οι φιλότιμες προσπάθειες των αστυνομικών που έχουν καταστεί περισσότερο ψυχολόγοι παρά φρουροί τους, προλαμβάνουν τα χειρότερα».
