Σαν σήμερα πριν οκτώ χρόνια η Ελλάδα παρακολουθεί συγκλονισμένη, τις εξελίξεις για την εξαφάνιση του 11χρονου μαθητή Άλεξ Μεσχισβίλι στη Βέροια. Σαν σήμερα πριν οκτώ χρόνια, μία υπόθεση άνοιξε και ακόμα δε λέει να κλείσει. Αυτές τις ημέρες η εξαφάνιση του Αλεξ ήρθε και πάλι στην επικαιρότητα, μετά την εμφάνιση κάποιων οστών.
Η ύπαρξη ενός πρόχειρου τάφου στο κοιμητήριο του χωριού Ραψωμανίκης, κοντά στην Βέροια αποκάλυψε οστά που φαίνονταν να ανήκουν σε νεαρό άτομο. Δίνοντας ελπίδες στην μάνα για άλλη μια φορά, έγινε η εκταφή τους και πραγματοποιήθηκε ιατροδικαστική εξέταση όπου και αποδείχθηκε πως τα οστά ανήκουν σε μια ηλικιωμένη γυναίκα.
Ο εκταφέας που σόκαρε με την αποκάλυψη του πρόχειρου τάφου, δηλώνει πως τα οστά βρέθηκαν πριν τέσσερα με πέντε χρόνια, περίπου μισό μέτρο κάτω από την επιφάνεια. Επειτα τα έθαψε αλλού τοποθετώντας ένα σημάδι από πάνω. Την ίδια στιγμή, η μητέρα του μικρού αδικοχαμένου Αλεξ, είπε πως πριν μερικά χρόνια είχε δει ένα ύποπτο μήνυμα σε ένα από τα σχόλια για την υπόθεση του γιου της στο ίντερνετ, που έγραφε πως ο Αλεξ βρίσκεται θαμμένος στο συγκεκριμένο νεκροταφείο.
Εν τω μεταξύ, ένας από τους πέντε ανήλικους δράστες που σκότωσαν τον Αλεξ, βγήκε μπροστά στις κάμερες και με κρυμμένο το πρόσωπό του, αποκάλυψε με λεπτομέρειες το πώς σκότωσαν το παιδί. Παρά τις απειλές που δέχθηκε, ήθελε να στηρίξει την αλήθεια από την αρχή και προέτρεψε και τους άλλους τέσσερις να μιλήσουν έστω και τώρα. Βαθιά μετανιωμένος πλέον, ζήτησε από τη Νατέλα Ιτσουαϊτζε να τον συγχωρέσει.
Τι έγινε όμως όλα αυτά τα χρόνια; Γιατί η υπόθεση δεν έχει λυθεί ακόμα; Πάμε να δούμε την ιστορία από την αρχή.
Η Νατέλα Ιτσουαϊτζε ήρθε το 1999 από την Γεωργία στη Βέροια για να ξεφύγει από την άθλια οικονομική κατάσταση που υπήρχε στη χώρα της και να προσφέρει ένα καλύτερο μέλλον σ το παιδί της. Μετά από λίγα χρόνια, κατάφερε να φέρει και τον Αλεξ, ένα παιδί χαμηλών τόνων που είχε μεγάλο ταλέντο στη μουσική. Το αγόρι μάθαινε με τον καιρό ελληνικά και προσπαθούσε να προσαρμοστεί σε μια καινούρια του ζωή.
Πριν οκτώ χρόνια την Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2006, ο Αλεξ άφησε την προπόνηση μπάσκετ στο κλειστό γυμναστήριο της «Ελιάς» και ξεκίνησε να πηγαίνει προς το πρακτορείο προπό του πατριού του, Δημήτρη. Η μοίρα όμως είχε άλλα σχέδια γι αυτόν.
Στο δρόμο προς το πρακτορείο, βλέπει πέντε ανήλικα αγόρια από το σχολείο του να κάθονται σε ένα παγκάκι στο πάρκο της Ελιάς. Η ομάδα, αφού είδε μόνο του το θύμα, άρχισε να του επιτίθεται λεκτικά ενώ ο Αλεξ τους έλεγε να τον αφήσουν ήσυχο. Τα αγόρια που είχαν και ιστορικό παραβατικής συμπεριφοράς, εξαγριώθηκαν και άρχισαν να επιτίθενται σωματικά στον ανυπεράσπιστο Αλεξ. Αιμόφυρτος, τρέχει και προσπαθεί να διαφύγει από την συμμορία που τον καταδίωξε και τον στρίμωξε στην πλατεία του δημαρχείου της Βέροιας σε ένα σημείο με μαρμάρινη σκάλα.
Στριμώχνοντάς τον, στο κεφαλόσκαλο της σκάλας, του επιτίθενται ξανά με αλλεπάλληλες κλωτσιές και γροθιές. Εξαντλημένος πια, ο Αλεξ προσπαθεί ξανά να ξεφύγει αλλά όπως σηκώνεται, ένας από τους πέντε δράστες του βάζει τρικλοποδιά, με αποτέλεσμα να χάσει την ισορροπία του και να κατρακυλήσει στα μαρμάρινα σκαλιά ύψους δύο μέτρων και να χτυπήσει το πίσω μέρος του κεφαλιού του.
Τα παιδιά σοκαρίστηκαν και έτρεξαν κοντά στο παιδί που δε κουνιόταν. Μόλις κατάλαβαν ότι ήταν νεκρός, μετέφεραν και εγκατέλειψαν το άψυχο σώμα του σε μια παρατημένη μονοκατοικία. Ομως οι δράστες, αφού είδαν πως η μητέρα του έψαχνε μανιωδώς για το παιδί της, ξαναπήραν το νεκρό παιδί και με μια καρότσα τον μετέφεραν σε έναν ποταμό όπου και τον πέταξαν. Επειτα, πήγαν σπίτια τους σαν να μη συνέβη τίποτα.
Παράλληλα, η απελπισμένη μητέρα του Αλεξ, είχε ξεκινήσει να ψάχνει το παιδί της και απευθύνθηκε στην Αστυνομία και στο «Χαμόγελο του Παιδιού». Ομως ούτε και αυτές οι έρευνες οδήγησαν στη λύση. Αφού είδε ότι δεν υπήρχε αποτελέσμα, στράφηκε στην εκπομπή «Φως στο Τούνελ» της Αγγελικής Νικολούλη όπου και ζήτησε βοήθεια.
Η δημοσιογράφος, περίπου ένα μήνα μετά καταφέρνει να βρει το ένα από τα πέντε παιδιά και επικοινωνεί μαζί του καταλαβαίνοντας πως αναμιγνύεται με τον φόνο του Αλεξ.
Η ασφάλεια της Βέροιας θεώρησε την υπόθεση της κυρίας Νικολούλη ακραία χάνοντας χρόνο σε λάθος έρευνες. Πέρασαν άλλοι δυο μήνες με την Αγγελική Νικολούλη να παρουσιάζει διάφορα στοιχεία μέσα από την εκπομπή της. Τότε, ενεπλάκη και πάλι η Αστυνομία της Θεσσαλονίκης που ανέκρινε τα πέντε παιδιά τα οποία τελικά ομολόγησαν.
Μετά από πολύ χαμένο χρόνο, η Αστυνομία ξεκίνησε τις έρευνες στα μέρη όπου τα παιδιά είχαν μεταφέρει το πτώμα αλλά δε βρήκαν κανένα ίχνος.
Τα παιδιά κατά τη διάρκεια των ερευνών συνέχισαν να μένουν με τις οικογένειές του, οι οποίες τους έπαιξαν μεγάλο ρόλο και τελικά όπως φαίνεται επηρρέσαν τα παιδιά, πειθοντάς τους να πάρουν πίσω τις καταθέσεις τους. Η Αστυνομία τότε όρισε πέντε εμπειρογνώμονες ψυχίατρους για τα παιδιά για να διαπιστώσουν αν λένε αλήθεια ή ψέματα.
Τελικά, η Αστυνομία σχημάτισε δικογραφία εναντίον των ανήλικων δραστών και στη συνέχεια τους ασκήθηκε ποινική δίωξη για «ανθρωποκτονία από πρόθεση» και «περιύβριση νεκρού» αλλά κατηγορήθηκαν επιπλέον και οι γονείς για «παραμέληση εποπτείας ανηλίκων».
Τα χρόνια παιρνούν με εκατοντάδες μαρτυρίες, τηλεφωνημάτα, έρευνες και υποθέσεις. Ακούστηκαν φήμες για κυκλώματα παιδεραστίας και εμπορίας παιδιών.
Πλέον 14 άτομα εμπλέκονται στην υπόθεση. Το μονομελές δικαστήριο κρίνει ένοχους τους ανήλικους για «μη σκοπούμενη σωματική βλάβη» και «περιύβριση νεκρού».
Ενας από τους ανήλικους δράστες, ο Βορειοηπειρώτης, μεταφέρεται στην Αθήνα έπειτα από απειλές που δέχθηκε για τη ζωή του μιας και δεν έπαιρνε πίσω την κατάθεσή του που υποστήριζε πως τα πέντε παιδιά σκότωσαν τον Αλεξ.
Τελικά σε επόμενη δίκη καταδικάστηκαν και οι γονείς των παιδιών. Ενας άλλος από τους ανήλικους δράστες, το Ελληνόπουλο, είχε μαρτυρήσει στον παππού του τη δολοφονία του Αλεξ. Για τον παππού, ορίστηκε ποινή φυλάκισης τεσσάρων ετών και έξι μηνών για υπόθαλψη εγκληματία κατά συρροή και για ψευδορκία μάρτυρα κατ’ εξακολούθηση. Το δικαστήριο δεν του αναγνώρισε κανένα ελαφρυντικό και αποφάσισε η ποινή να είναι εφέσιμη και εξαγοράσιμη.
Η μητέρα του Αλεξ, Νατέλα, με μία απόπειρα αυτοκτονίας πια στο ιστορικό της, και μία αποζημίωση 150.000 ευρώ οχτώ χρόνια μετά, συνεχίζει να ψάχνει το πτώμα του παιδιού της.
Και η ιστορία θα συνεχίζεται μέχρι την ημέρα που θα βρεθεί επιτέλους το παιδί.
{youtube}utTp7bvPfOs{/youtube}
){kind=link}