Του Κώστα Παππά
(από το Σαββατιάτικο ένθετο της «Δημοκρατίας» για την Ορθοδοξία)
Στο Συμβούλιο της Επικρατείας προσέφυγαν πριν από μερικές ημέρες δύο θεολόγοι, ζητώντας να ανασταλεί προσωρινά και να ακυρωθεί η απόφαση του υφυπουργού Παιδείας που περιορίζει τον αριθμό των ωρών διδασκαλίας των Θρησκευτικών στο Λύκειο σε μία ώρα εβδομαδιαίως, από δύο που ίσχυε μέχρι τώρα.
Στην προσφυγή τους οι δύο καθηγητές τονίζουν ότι η απόφαση του υφυπουργού είναι άκυρη, τονίζοντας ότι η εισαγωγή στα σχολεία του μαθήματος των Θρησκευτικών και η διδασκαλία του σε επαρκή αριθμό ωρών αποτελεί ευθεία συνταγματική επιταγή (άρθρο 16 του Συντάγματος), όπως αυτή διατυπώθηκε και στον νόμο 1566/1985.
Επισημαίνουν ακόμη ότι ήδη από το 1988 το ΣτΕ έχει κρίνει ότι η μείωση των ωρών διδασκαλίας των Θρησκευτικών σε μία ώρα εβδομαδιαίως είναι αντισυνταγματική.
Η «δημοκρατία» βρήκε τους δύο καθηγητές (τα ονόματα των οποίων δεν είχαν γίνει γνωστά) και επικοινώνησε με τον έναν εξ αυτών, τον Κωνσταντίνο Σπαλιώρα, ο οποίος είναι και ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Θεολόγων και διδάκτωρ Θεολογίας. Ο δεύτερος είναι ο γραμματέας της Πανελλήνιας Ενωσης Θεολόγων Παναγιώτης Τσαγκάρης.
Ο κ. Σπαλιώρας ανέφερε στη «δημοκρατία»: «Ο λόγος για τον οποίο κάναμε την προσφυγή εναντίον του υπουργείου Παιδείας έχει να κάνει με την εγκύκλιο του κ. Δερμετζόπουλου που αφορά το ωράριο διδασκαλίας στα εσπερινά Λύκεια, σύμφωνα με την οποία από το σχολικό έτος 2015-2016 η μοναδική ώρα διδασκαλίας των Θρησκευτικών στην Δ’ Τάξη των εσπερινών Λυκείων ουσιαστικά καταργείται. Μεταξύ των άλλων θεμάτων που θέσαμε στον κ. Δερμετζόπουλο στις 23 Ιουλίου ήταν ο λόγος που καταργήθηκε αυτή η ώρα και στην ουσία οι μαθητές στερούνται το δικαίωμα της ολοκληρωμένης απόκτησης θρησκευτικής γνώσης, έτσι όπως επιβάλλεται από το άρθρο 16 του Συντάγματος για την καλλιέργεια της θρησκευτικής συνείδησης, αλλά και από το άρθρο 1 του νόμου1566 του ’85 (σύμφωνα με το οποίο ο σκοπός της Πρωτοβάθμιας και της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης είναι, μεταξύ άλλων, να υποβοηθά τους μαθητές να διακατέχονται από πίστη στην πατρίδα και από τα γνήσια στοιχεία της ορθόδοξης παράδοσης).
Στα σχολεία αυτά φοιτούν μαθητές που εργάζονται τις πρωινές ώρες και στερούνται τη δυνατότητα να γνωρίσουν σε βάθος την ορθόδοξη χριστιανική αγωγή. Θα γνωρίζετε όλοι ότι είμαστε σε μια φάση μεταρρυθμίσεων και στην εκπαίδευση – έχουμε την εφαρμογή του νέου Λυκείου, στο οποίο το μάθημα των Θρησκευτικών διατηρείται ως έχει, δύο ώρες στην Α’ και Β’ Λυκείου και μία στη Γ’. Εμείς ζητήσαμε και δεύτερη ώρα στην Γ’ Λυκείου, όμως δυστυχώς δεν δόθηκε. Ο προηγούμενος υπουργός Παιδείας, ο κ. Αρβανιτόπουλος, είχε βάλει μία ώρα στην Γ’ Λυκείου και η κυρία Ρεπούση διαμαρτυρήθηκε ότι οι μαθητές μαθαίνουν πιο πολλά θρησκευτικά απ’ ό,τι χημεία, τη στιγμή που η Χημεία διδασκόταν οκτώ ώρες. Ο κ. Αρβανιτόπουλος αργότερα είπε ότι εκ παραδρομής μπήκε η μία ώρα στην Γ’ Τάξη του Επαγγελματικού Λυκείου και την πήρε πίσω».
Γενικότερα για τον τρόπο διδαχής του μαθήματος των Θρησκευτικών, ο κ. Σπαλιώρας δήλωσε: «Εμείς, ως θεολόγοι, αγωνιζόμαστε να προσφέρουμε όσο γίνεται καλύτερα αυτά τα οποία το Σύνταγμα και οι υπουργικές αποφάσεις ορίζουν για το διδακτικό πρόγραμμα. Στο Γυμνάσιο εφαρμόζεται για τρίτη χρονιά φέτος το πιλοτικό πρόγραμμα σπουδών, μέσω του οποίου επιχειρείται στην ουσία η κατάργηση του θρησκευτικού μαθήματος έτσι όπως υπήρχε μέχρι τις ημέρες μας, δημιουργώντας πλείστα προβλήματα στους μαθητές. Αυτό συμβαίνει και στα Δημοτικά, στο σύνολο της υποχρεωτικής εκπαίδευσης. Ετσι, θα πρέπει να διδάσκουμε εμείς οι θεολόγοι και οι δάσκαλοι στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση τις διάφορες θρησκείες του κόσμου μαζί με τον χριστιανισμό, θα πρέπει να μιλάμε για τον ιουδαϊσμό, το Ισλάμ, τον ινδουισμό, τον βουδισμό και τον ταοϊσμό, τον κομφουκιανισμό παράλληλα με την Ορθοδοξία, τον ρωμαιοκαθολικισμό και τον προτεσταντισμό – είναι εννέα διαφορετικές θρησκείες από την Γ’ Τάξη του Δημοτικού! Φανταστείτε πόση σύγχυση θα υπάρχει στο μυαλό των μαθητών, γιατί οι ίδιοι δεν θα μπορέσουν να ξεκαθαρίσουν την ουσία καμίας θρησκείας. Μέσα από αυτό το πρόγραμμα, ο Χριστός αντιμετωπίζεται με τον ίδιο τρόπο με τον Μωάμεθ, τον Βούδα και τους δημιουργούς των άλλων θρησκειών, και θεωρείται και ο Χριστός ένας απλός ιδρυτής μιας θρησκείας, ένας απλός προφήτης. Με το νέο πρόγραμμα σπουδών είναι ξεκάθαρο ότι απειλείται η ορθόδοξη υφή του μαθήματος των Θρησκευτικών».
«Δεν υπάρχει ούτε λέξη για τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου στο μάθημα της Β’ Γυμνασίου»
Ο κ. Σπαλιώρας απαντά μέσω της «δημοκρατίας» και σε διάφορα επιχειρήματα που ακούγονται για το μάθημα των Θρησκευτικών. Χαρακτηριστικά, ανέφερε: «Εμείς, ως Πανελλήνια Ενωση Θεολόγων, δεν λέμε ότι οι μαθητές δεν πρέπει να γνωρίζουν και τις άλλες θρησκείες. Θεωρούμε, όμως, ότι ηλικιακά οι μικροί μαθητές του Δημοτικού και του Γυμνασίου δεν θα μπορέσουν να κατανοήσουν το πραγματικό γεγονός της θρησκείας. Το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνουν τα παιδιά (άλλα περισσότερο και άλλα λιγότερο) είναι ορθόδοξο χριστιανικό.
Ετσι, δεν μπορεί εύκολα ένας μαθητής να κατανοήσει τον βουδισμό ή το Ραμαζάνι των μουσουλμάνων. Το μόνο που κάνουμε είναι να δημιουργούμε σύγχυση στο μυαλό των παιδιών. Μπορείτε να φανταστείτε να διδάσκουμε ταυτόχρονα πέντε ξεχωριστές γλώσσες στους μαθητές του Δημοτικού ή πέντε διαφορετικές ιστορίες; Οι μαθητές θα βγαίνουν κενοί από το σχολείο. Ετσι, λοιπόν, η αλήθεια όπως τη δεχόμαστε οι ορθόδοξοι χριστιανοί του ενός ζώντος τριαδικού Θεού καταργείται, δεν υφίσταται. Στη Β’ Γυμνασίου δεν γίνεται καν αναφορά στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και οι μαθητές δεν θα μάθουν ποτέ αυτό το γεγονός».
Για την ίδρυση Τμήματος Ισλαμικών Σπουδών στη Θεσσαλονίκη πρόσθεσε: «H Πανελλήνια Ενωση Θεολόγων αντιδρά και δεν δέχεται την ίδρυση ενός τέτοιου τμήματος μέσα στη Θεολογική της Θεσσαλονίκης ή των Αθηνών, γιατί πιστεύουμε ότι αυτές οι σχολές έχουν έναν συγκεκριμένο σκοπό: να προσφέρουν την ορθόδοξη χριστιανική αγωγή. Η ίδρυση ενός Τμήματος Ισλαμικών Σπουδών θα προκαλέσει μεγάλο πρόβλημα, καλλιεργώντας ενδεχομένως και φονταμενταλιστικές τάσεις, είτε από τη μία είτε από την άλλη πλευρά. Το θεωρούμε επικίνδυνο για την εποχή μας. Δεν γίνεται να επιχειρούμε την άλωση ενός ορθόδοξου τμήματος από ένα ισλαμικό, με τις παρενέργειες του φανατισμού στον χώρο του Ισλάμ, όπως με τους τζιχαντιστές και το “ιερό κράτος του Ισλάμ”. Αν εισέλθουν τέτοια στοιχεία στη Θεολογική Σχολή της Θεσσαλονίκης, μπορείτε να φανταστείτε τις παρενέργειες… Μπορεί να δημιουργηθεί ένα τέτοιο τμήμα στη Φιλοσοφική Σχολή ή στο Πάντειο της Αθήνας – ας γίνει ένα Τμήμα Ισλαμικών, ένα Τμήμα Ιουδαϊκών ή Βουδιστικών Σπουδών.
Δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο, ούτε στην Ευρώπη ούτε στην Αμερική, η συνύπαρξη τέτοιων παράλληλων τμημάτων στον ίδιο χώρο. Γι’ αυτό συμπαρατασσόμεθα με τις απόψεις του παναγιωτάτου Ανθίμου της Θεσσαλονίκης και τη στάση που κρατά στο θέμα αυτό».
-120x86.jpg)
