Μια σημαντική συνέντευξη, με την οποία εγείρει το τεράστιο πρόβλημα του παντουρκισμού, το οποίος προσπαθεί να επιβάλλει το προξενείο της Κομοτηνής, δίνει ο Στρατηγός ε.ε Φράγκος Φραγκούλης στην εφημερίδα «Νέα Εγνατία» και το δημοσιογράφο Νίκο Χαζαρίδη.
Ο πρώην Υπουργός Εθνικής Άμυνας και αρχηγός ΓΕΣ αναφέρεται στα λάθη που έχουν κάνει οι ελληνικές κυβερνήσεις στην περιοχή μας και καταθέτει διάφορες προτάσεις για να αντιμετωπιστούν οι τουρκικές προκλήσεις. Όπως ισχυρίζεται ο κ. Φραγκούλης, τα οπλικά συστήματα που διαθέτει ο ελληνικός στρατός στις ευαίσθητες περιοχές του Αιγαίου και της Θράκης και το υψηλό φρόνημα των ανδρών των ενόπλων δυνάμεων, μπορούν να εγγυηθούν την ασφάλεια της πατρίδας μας. Η Ελλάδα…σύμφωνα με όσα επισήμανε ο στρατηγός, έχει στη φαρέτρα της και άλλα μέσα, εκτός από στρατιωτικά, για να υπερασπιστεί τις θέσεις της στα εθνικά θέματα. Αρκεί, κατά τον ίδιο, να επιδείξει της απαραίτητη πολιτική βούληση.
Κύριε Φράγκο έχουμε κάνει ήδη τις διαπιστώσεις μας τόσο για προβλήματα που υπάρχουν στη Θράκη, όσο και για τα προβλήματα που «γέννησε» κατά καιρούς η αλλοπρόσαλλη πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων;
Προσωπικά έχω βαρεθεί να κάνω διαπιστώσεις και να καταγράφω προβλήματα. Ήρθε η ώρα να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους. Η αποχή στις πρόσφατες εκλογές ανήλθε στο 45% και έτσι δώσαμε το δικαίωμα σε ορισμένους ανύπαρκτους να υψώσουν το ανάστημα τους. Και δεν είναι μόνο αυτό.
Ήδη, στην έκθεση 100 σελίδων που κατέθεσαν στο συμβούλιο των υπουργών Εξωτερικών, το οποίο ασχολείται με την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας, περιλαμβάνονται τα θέματα αναγνώρισης τουρκικής μειονότητας στη Θράκη. Με περισσό θράσος ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών κατέθεσε αυτό το υπόμνημα, το οποίο εξακολουθεί να παραμένει αναπάντητο. Μάλιστα, κάνοντας ένα βήμα παραπέρα, ζητάει και αναγνώριση δικαιωμάτων της μουσουλμανικής μειονότητας της Ρόδου. Εκεί δηλαδή που το κόμμα της Ισότητας της Ειρήνης και της Φιλίας που σάρωσε στην Ξάνθη και την Ροδόπη, πήρε μόνο 15 ψήφους.
Επίσης, έχουν καταφέρει να βάλουν στην ατζέντα της ισλαμικής διάσκεψης, στην οποία συμμετέχουν 54 κράτη, το θέμα της αναγνώρισης του κατεχόμενου τμήματος της Κύπρου ως τουρκικό κράτος. Εμείς, αντί να απαντήσουμε στις κυκλωτικές κινήσεις της Άγκυρας, την υποβοηθούμε με ορισμένα λάθη μας. Για παράδειγμα, η περίπτωση Σαμπιχά ή και οι συνασπισμοί με τους τουρκόφωνους φανατικούς του Προξενείου ή ακόμη και η απαξίωση των μουσουλμάνων που δηλώνουν με υπερηφάνεια ότι είναι Έλληνες. Για να έρθουμε κάποια στιγμή στο δια ταύτα, χρειάζεται πολιτική βούληση και κοινωνική αυτενέργεια.
Η απροθυμία της ελληνικής πολιτείας να απαντήσει στις προκλήσεις της Άγκυρας είναι και το μοναδικό πρόβλημα που έχουμε στης Θράκη;
Όχι, βεβαίως. Δείτε λίγο τι γίνεται με την τουρκική τράπεζα Ziraat, η οποία δανείζει με 3% τους τουρκογενείς για να αγοράζουν τις περιουσίες των ελλήνων και από την άλλη πλευρά έχουμε τις ελληνικές τράπεζες που δανείζουν με 14%, με αποτέλεσμα να έχουμε 10 αγοραπωλησίες από τουρκόφωνους πράκτορες του τουρκικού προξενείου και καμία από έλληνες. Οι Τούρκοι προσπαθούν να αλλάξουν το status quo της εδαφικής κυριότητας στη Θράκη. Επιδιώκουν να περάσουν πάνω από το 50% στη Ροδόπη, τόσο σε πληθυσμιακό, όσο και σε εδαφικό επίπεδο, για να εγείρουν θέμα αυτονομίας. Όσοι επαίρονται ότι έχουν την ευθύνη αυτού του τόπου, ας ρίξουν λίγο το βλέμμα τους προς τα κει. Ο ελληνικός πληθυσμός στη Θράκη έχει γεράσει, ο παραγωγικός ιστός της χώρας έχει καταστραφεί και το μόνο που μας κρατάει όρθιους στην περιοχή, είναι η κοινωνική συνοχή και η οικογένεια. Αν δεν υπήρχε αυτό, δεν ξέρω που θα ήμασταν.
Η δράση του Τουρκικού Προξενείου, που αν δεν κάνω λάθος, είναι γνωστή στην κυβέρνηση, πώς αντιμετωπίζεται;
Επέλεξαν ένα τρόπο που δεν αποδίδει. Ο Τούρκος καταλαβαίνει με την ισχύ. Η αδιαφορία, η ανοχή, η καλή διάθεση, οι καλές προθέσεις, δεν εξυπηρετούν σε τίποτα. Και αυτό δεν γίνεται μόνο από την πολιτεία, αλλά και από τους εκλεγμένους ταγούς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Ο κ. Μπουτάρης, για παράδειγμα, διοργανώνει πρόγευμα για τούρκο υπουργό. Δεν είναι όλα τόσο απλά, θα έπρεπε να το δει λίγο πιο ευρύτερα, πέρα από τα μικροσυμφέροντα που νομίζει ότι εξυπηρετεί στον τουριστικό τομέα. Πόσο έλληνας μπορεί να λέγεται; Πόσο κύριος μπορεί να είναι; Δεν θα βγάλουμε και τα παντελόνια για τον τουρισμό. Η τουριστική προβολή πρέπει να γίνει σε μια ισότιμη βάση και γι’ αυτά που εμείς προσφέρουμε ως χώρα. Θα πρέπει να εκτιμήσουν αυτό που τους δίνουμε. Εάν είναι να φέρουμε τουρισμό και να δηλώσουμε υποταγή τότε λυπάμαι πάρα πολύ. Πιο άνδρας είναι ο Γκρούεφσκι, ο πρόεδρος των Σκοπίων, ο οποίος αρνήθηκε να προβάλει τα τούρκικα σήριαλ, αν δεν μεταγλωττιστούν.
Στα περισσότερα κείμενα σας, κάθε φορά που καταθέτετε προτάσεις για την αντιμετώπιση των προκλήσεων της Άγκυρας, χρησιμοποιείτε τον όρο «επιθετική διπλωματία». Τι ακριβώς εννοείτε;
Είναι απλά τα πράγματα. Όταν δέχεσαι έναν ανηλεή διπλωματικό πόλεμο, όχι μόνο στα λόγια, αλλά και στην ουσία, τότε περνάς στην αντεπίθεση. Η ομάδα που αμύνεται χάνει. Επιθετική διπλωματία σημαίνει ότι αντεπιτίθεμαι όταν προσβάλλουν τη νοημοσύνη μου.
Μπορείτε να γίνεται πιο συγκεκριμένος;
Σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο της θάλασσας είναι αναφαίρετο δικαίωμα της Ελλάδος η επέκταση των χωρικών μας υδάτων από έξη σε δώδεκα ναυτικά μίλια και παρά ταύτα η Άγκυρα αποφάσισε με CASUS BELLI και μας απειλεί ότι αυτό είναι αιτία πολέμου. Δεν θα είναι εύκολα τα πράγματα γι’ αυτούς. Δεν μπορούν να μιλούν για ένταξη στην ΕΕ και να έχουν εδαφικές διεκδικήσεις. Εδώ, ακόμη δεν έχουμε θέσει θέμα ίδρυσης Προξενείου στην Τραπεζούντα. Οι Τούρκοι έχουν ένα Προξενείο περισσότερο από μας. Πως γνωρίζουν ότι υπάρχει Τουρκικό Προξενείο και στον Πειραιά;
Είστε σίγουρος ότι οι Ευρωπαίοι θα τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους και δεν θα κοιτάξουν το δικό τους συμφέρον;
Αν δεν συμφωνήσουμε εμείς, δεν μπορούν να κάνουν τίποτα. Δυστυχώς, δεν προσπαθούμε να πάρουμε αυτό που δικαιούμαστε. Τα ίδια κάναμε και με την ενταξιακή πορεία της Αλβανίας. Τους ανοίξαμε την πόρτα, χωρίς να βάλουμε θέμα για τους τσάμηδες και την ΑΟΖ. Περάσανε ντούκου. Δεν καταλαβαίνουν από καλή συμπεριφορά οι γείτονες. Πρέπει να αλλάξει η στάση μας. Έχουμε το δικαίωμα του βέτο και δεν μπορούν να κάνουν τίποτα ακόμη και τώρα που είμαστε σε δύσκολη θέση.
Γιατί επισημαίνετε συχνά πυκνά την ανάγκη να ενισχύσουμε τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας μας; Υποτίθεται ότι δόθηκαν κάποια δισεκατομμύρια για το σκοπό αυτό τα προηγούμενα χρόνια…
Όταν μιλάμε για ενίσχυση της Άμυνας πρέπει να διασφαλίσουμε καύσιμα, πυρομαχικά, ανταλλακτικά και μια αξιοπρεπή διαβίωση για όλους τους έλληνες. Η Άμυνα είναι υπόθεση όλων μας. Και του στρατού και της κοινωνίας. Όλοι οι έλληνες χρειάζονται μια διαφορετική και πάνω απ’ όλα, ίση μεταχείριση. Δεν μπορεί να τους κόβεις 54% και συ να μην κόβεις τίποτα από σένα. Όσο για τα εξοπλιστικά προγράμματα, εκείνο που έχω να πω είναι ότι η στρατιωτική ηγεσία έκανε το καθήκον της. Κάποιοι άλλοι ήθελαν να μπούμε στη λογική των απευθείας αναθέσεων για διάφορους λόγους…
Στον Άκη Τσοχατζόπουλο αναφέρεστε;
Όχι, βέβαια, το έγκλημα ήταν διαχρονικό. Ακόμη και στην περίπτωση του καταδρομικού «Αβέρωφ» ζητήθηκε μίζα. Το ίδιο συνέβη και το πρώτο δάνειο που πήρε το ελληνικό έθνος το 1824. Από τα χρήματα που μας χρέωσαν, πήραμε μόνο το 1/10. Μην αφορίζουμε κάποιον, για να ξεφορτωθούμε τις ευθύνες μας. Υπάρχουν πολλοί που εμπλέκονται, αλλά αυτό είναι θέμα της Δικαιοσύνης.
Πολλοί εμφανίζονται ιδιαιτέρως ανήσυχοι από την κούρσα εξοπλισμών της Τουρκίας, σε σημείο μάλιστα που να πιστεύουν ότι μπαίνει και ένα θέμα υπεροπλίας της γείτονος στο Αιγαίο και τη Θράκη. Υπάρχει τέτοιο ζήτημα;
Πέρα των οπλικών συστημάτων, εκείνο που μετράει είναι το φρόνημα ενός λαού και το ηθικό του. Πάντα χρειάζεται η κατάλληλη προετοιμασία ενός λαού για να αντιμετωπιστούν δύσκολες καταστάσεις. Εμείς δεν φοβόμαστε την Τουρκία. Οι γείτονες μας έχουν τεράστια εσωτερικά προβλήματα. Έχουν 30% Αλεβήδες που δεν πιστεύουν στην Τουρκία. Έχουν 28 εκατομμύρια Κούρδους. Δηλαδή οι μειονότητες τους είναι πάνω από 65-70% του συνολικού πληθυσμού. Αυτά δεν πρέπει να τα αγνοούμε. Εκεί πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή μας. Δεν χρειάζεται τίποτε άλλο, παρά μόνο περισσότερη κατανόηση και αγάπη για τους Έλληνες. Τότε δεν θα μας φοβίζει κανένα οπλικό σύστημα. Εφτά εκατομμύρια ήταν ο στρατός των Ιταλών το ’40 και δεν φοβήθηκε κανείς. Το ίδιο έγινε και στην επανάσταση του ’21. Χρειάζεται καλό ηθικό. Και τα οπλικά συστήματα άνθρωποι τα χειρίζονται. Τα δικά μας είναι άριστα. Χρειαζόμαστε καλή συντήρηση, σωστή διαχείριση και στοχευμένες αγορές όταν κρίνετε αναγκαίο. Δεν πρέπει να ανησυχούμε. Τα στρατευμένα παιδιά εκτελούν κατά άριστο τρόπο το καθήκον τους.
