Χαρά & Βασίλειος Νικόπουλος: Κόρη και πατέρας συντάραξαν με τις πατριωτικές φωνές τους (φωτο)

Εξαιρετικές οι εισηγήσεις του κ.Βασιλείου Νικόπουλου & της ηρωίδας δασκάλας κόρης του κ.Χαράς Νικοπούλου στην Σχολή Γονέων Κατερίνης. Για πρώτη φορά πατέρας & κόρη στο ίδιο βήμα, συγκλόνησαν και συγκίνησαν το ακροατήριο.

Τη Δευτέρα 3/2/2014 η Σχολή Γονέων-Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κατερίνης στα πλαίσια των ομιλιών της είχε την τιμή και χαρά να έχει ως ομιλητές πατέρα και κόρη ,τον κ. Βασίλειο Νικόπουλο, τ .Πρόεδρο του Αρείου Πάγου, Δρ. Νομικής και την κ. Χαρά Νικοπούλου, δασκάλα. Το θέμα του πρώτου ομιλητή ήταν και της δεύτερης ομιλήτριας

Ο κ. Νικόπουλος χαρακτήρισε τον αιώνα μας ως αιώνα υποκριτικής δημοκρατίας, πολεμικής παραφροσύνης και στυγνής δικτατορίας του κέρδους με σκοπό την αποδόμηση της ανθρώπινης κοινωνίας μέσω των πολυεθνικών επιχειρήσεων. Ιδιαίτερα η ισοπέδωσε και ευτέλισε το έθνος και την πατρίδα με την αποσύνθεση, την κακοποίηση και κατασυκοφάντηση των παραπάνω αξιών.

Οι έννοιες αυτές πολεμούνται  λυσσωδώς από ξένους αποδομητές και δυστυχώς  και από
ντόπιους μισθοφόρους, ακόμη και σήμερα στην Ελλάδα, της νέας τάξης πραγμάτων. Κατά τον Βρετανό ιστορικό Έριχ Σμπάουν είναι ψευδής η αντίληψη ότι τα έθνη προϋπάρχουν του κράτους, παραθεωρώντας και αγνοώντας  τα Ομηρικά έπη και τον πατέρα της Ιστορίας Ηρόδοτο. Το έθνος αποτελεί αρχέγονη έννοια που την αναφέρει και ο Απ. Παύλος ως δημιουργία Θεού.

Ο πλέον συνοπτικός και επιτυχής ορισμός είναι αυτός του Ηροδότου για τα χαρακτηριστικά του έθνους, και μάλιστα του ελληνικού ,το όμαιμον, το ομόγλωσσον, το ομόθρησκον και το ομότροπον.
Το όμαιμον ως πρώτο στοιχείο ταυτότητας για τους ανήκοντες στο ίδιο έθνος δείχνει την ίδια καταγωγή, ενώ το ομόγλωσσον την ελληνική γλώσσα που ομιλείται και γράφεται για αιώνες έστω κι αν είναι μοναχική. Η γλώσσα είναι εθνικό θέμα κι όχι πολιτικό .Είναι ζωντανός οργανισμός με δημιουργό τον λαό και πολλούς λογομάστορες Όμηρο, Θουκυδίδη ,Ισοκράτη, Δημοσθένη, Σαπφώ, Μ. Βασίλειο, Ρωμανό τον Μελωδό, Χρυσόστομο, Άννα Κομνηνή, Κασσιανή, Σολωμό, Παπαδιαμάντη, Καζαντζάκη, Σεφέρη, Ελύτη για να αναφέρουμε ενδεικτικά μερικούς.

Όσο για το ομόθρησκο οι αρχαίοι Έλληνες πάντα είχαν την ίδια θρησκεία, λάτρευαν τους ίδιους θεούς, έκτιζαν ναούς και πρόσφεραν θυσίες. Με την έλευση του Χριστιανισμού ενισχύθηκε η χριστιανική πίστη με τους  Έλληνες έτσι ώστε κατά την Τουρκοκρατία ο Χριστιανός να ταυτίζεται με τον Έλληνα. Και ο Πλούταρχος ομολογεί ότι βρήκε πόλεις χωρίς τείχη, χωρίς νόμισμα, χωρίς θέατρα και γυμναστήρια αλλά όχι χωρίς ναούς ή βωμούς.
Το ομότροπον αναφέρεται στον τρόπο ζωής, στα ήθη και έθιμα, στις παραδόσεις, στη φιλοξενία, στο φιλότιμο, στα δημοτικά τραγούδια ,γενικά στα στοιχεία πολιτισμού.

Στη δεύτερη εισήγηση η κ. Νικοπούλου αναφέρθηκε στην Ελληνίδα μάνα( εφόσον την προηγούμενη μέρα 2/2 λόγω της Υπαπαντής γιορτάζει η μητέρα) που μεταλαμπαδεύει στο παιδί της την αγάπη για την πατρίδα. Αφού διάβασε τρία κείμενα από παλιά αναγνωστικά για τις Σπαρτιάτισσες μάνες και τη μάνα του ’40 τόνισε το χρέος της μάνας να διαπαιδαγωγήσει σωστά τα παιδιά της, όχι με κτητική τάση, με αξίες για την πατρίδα.
Ανάφερε ως δυνατά πρότυπα την ανδρεία και δωρική απλότητα της Σπαρτιάτισσας, τη Δέσπω Τζαβέλλα που δέχτηκε με ικανοποίηση το θάνατο του γιου της Φώτη γιατί πληγώθηκε στο στήθος, την αυτοθυσία της Σουλιώτισσας στο Ζάλογγο, τη Θρακιώτισσα Δόμνα Βιζβίζη που πολέμησε τους Τούρκους με το πλοίο τους και το βράδυ τάιζε ή θήλαζε τα 5 παιδιά της.

Τη μάνα της προσφυγιάς που ξαναγέννησε τη σύγχρονη Ελλάδα, τη διευθύντρια του Ορφανοτροφείου Σμύρνης Ελισάβετ Κοντοστάθη-Τορτούρη που μην έχοντας δικά της παιδιά διέσωσε εκατό ορφανά από τη φλεγόμενη Σμύρνη, ναύλωσε καράβι, τα έφερε στη Θεσσαλονίκη και δημιούργησε το ορφανοτροφείο . Αν θέλουμε σήμερα Λεωνίδα, Μ. Αλέξανδρο, Κολοκοτρώνη, Παλληκαρίδη, Αυξεντίου να αναζητήσουμε τη μάνα.

Ο αυθεντικός λόγος των δύο ομιλητών ενθουσίασε τους ακροατές και απάντησαν διεξοδικά και εύστοχα στις ερωτήσεις που υποβλήθηκαν.
Στην επόμενη ομιλία 10/2/2014 θα μιλήσει ο ιερομόναχος π. Εφραίμ, Σιμωνοπετρίτης, με θέμα .