Του ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ
Τα τελευταία χρόνια της κρίσης ακούμε διαρκώς για την “ελληνοτουρκική επιχειρηματική συνεργασία”.
Για την Τουρκία που μπορεί να επενδύσει σε κάθε νησί του Αιγαίου, να φέρει “καραβάνια τουριστών” κι έτσι να συμβάλλει στην “σωτηρία” μας. Ουδείς λογικός άνθρωπος μπορεί να πει όχι σε μια υγιή σχέση γειτονικών χωρών που η μία επενδύει στην άλλη κερδίζοντας τελικά και οι δύο.
Ας μην γελιόμαστε κι ας αφήσουμε τα παραμύθια στην άκρη. “Υγεία” στις ελληνοτουρκικές σχέσεις δεν υπάρχει και το “μικρόβιο” που τις “σκοτώνει” βρίσκεται στην Άγκυρα.
Αυτό που θα πρέπει να καταλάβουμε στην Ελλάδα και ειδικά όσοι κυβερνούν είναι ότι το Αιγαίο δεν μπορεί να δοθεί…αντιπαροχή. Οι όποιες πραγματικά ωφέλιμες για την οικονομία τουρκικές επενδύσεις βεβαίως να συζητηθούν και να προχωρήσουν κανείς δεν λέει το αντίθετο. Έχουμε όμως την αίσθηση ότι επικρατεί η λογική της αντιπαροχής! Βάζουμε το καλύτερο… “οικόπεδο” του πλανήτη και βάζουν τους…εργολάβους για να το δουλέψουν.
Απ΄ όσα ακούστηκαν από επίσημα χειλη στο ελληνοτουρκικό επιχειρηματικό φόρουμ προκύπτει ότι ακόμη και σήμερα που η Ελλάδα είναι υπό κατάρρευση και η Τουρκία υποτίθεται ότι πετάει , οι ελληνικές επενδύσεις στην Τουρκία είναι πολύ περισσότερες απ΄ ότι οι τουρκικές στην Ελλάδα. 6,6 δις δολάρια έχουν επενδύσει ελληνικά συμφέροντα στην Τουρκία, πολύ χαμηλότερα χωρίς να πουν καν πόσα είναι τα τουρκικά λεφτά που έχουν πέσει επενδύσεις στην Ελλάδα. Και υπόθέτουμε τα περισσότερα στον τουρισμό απο τον οποίο η Τουρκία κερδίζει πολύ περισσότερα απ΄ όσα βάζει. Να μας γεμίζει κάποια νησιά με τουριστές που έχουν το οικονομικό “προφίλ” του Έλληνα της δεκαετίας του 1990 δεν είναι δα και η “σωτήρια επένδυση”. Τα νησιά μας πρέπει εμείς να βρούμε τρόπους να τα γεμίσουμε με τουρίστες υψηλού επιπέδου όπου αυτό είναι εφικτό.
Οι αγορές ή οι ενοικιάσεις μαρινών σε ακριτικά νησιά δεν λέμε ότι θα πρέπει να απορρίπτονται αν οι όροι είναι καλοί και μας συμφέρουν, αλλά ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι τουρκικές μαρίνες είναι άκρως ανταγωνιστικές με τις δικές μας. Αντί να τις φτιάξουμε και να τις εκμεταλλευθούμε πρέπει να τις δίνουμε στον βασικό ανταγωνιστή;
Πολλά είναι τα παραδείγματα που αποδεικνύουν την λογική της …αντιπαροχής. Που είναι εύκολη και γρήγορη αλλά δεν έχει κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Η Τουρκία δεν θέλει βέβαια σε καμία περίπτωση να σωθεί εύκολα η Ελλάδα. Οι επιχιερηματίες της θέλουν να βγάλουν πολλά χρήματα αν είναι δυνατόν γρήγορα και εύκολα όπως κάθε επιχειρηματίας στον κόσμο. Αλλά η κυβέρνησή τους δεν έχει καμία αγωνία για την οικονομική μας τύχη. Η Άγκυρα επενδύει και μάλιστα πάρα πολλά λεφτά εκεί που θέλει . Εκεί που έχει βάλει στόχο να “πατήσει το πόδι της” γερά. Στην Θράκη όπου οι αγορές εκτάσεων από μουσουλμάνους που δηλώνουν φανατικά Τούρκοι διαδέχονται η μία την άλλη εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Με φθηνό χρήμα από την τράπεζα Ζιράτ , οι “τούρκοι” έχουν σαρώσει τα πάντα . Κι εμείς φυσικά κοιμόμαστε ή κάνουμε ότι κοιμόμαστε που είναι και το χειρότερο.
Ας μην παραμυθιαζόματε λοιπόν με τα θερμά λόγια του “πονηρούλη” Αχμέτ Νταβούτογλου. Αν και “αμερικανοσπουδαγμένος” είναι ένας γνήσιος ανατολίτης που ξέρει να παζαρεύει και τελικά να σε “ρίχνει” . Αν ήθελε πράγματι συνεργασία στο Αιγαίο θα είχε κάνει μερικές απλές κινήσεις καλής θέλησης για να το αποδείξει. Θα είχε ανακοινώσει εδω από την Αθήνα ότι αποσύρει το Barbaros, για παράδειγμα. Όχι ότι θα πιστεύαμε τις ειλικρινείς του προθέσεις αμέσως αλλά θα ήταν μια καλή αρχή. Τα περαστικά στον Κύπριο πρόεδρο μέσω του Σαμαρά δεν αρκούν και ακούγονται περισσότερο ως ειρωνεία για τα όσα έχουμε υποστεί από την πολιτική Νταβούτογλου και κυρίως για όσα πιθανότατα μας περιμένουν.
