Πριν αλέκτωρ λαλήσαι από το περίφημο τρίωρο γεύμα του Αρχιεπισκόπου με τον πρωθυπουργό, η Εκκλησία βρίσκεται ενώπιον μιας νέας πρόκλησης. Μετά τα Θρησκευτικά ήρθε η αποτέφρωση των νεκρών….
Στην ολοκλήρωση του θεσμικού πλαισίου που είναι απαραίτητο για την ίδρυση αποτεφρωτηρίων νεκρών στην Ελλάδα προχώρησε το υπουργείο Περιβάλλοντος.Όπως αναφέρει η Καθημερινή, χάρη σε μια τροποποίηση της νομοθεσίας που έγινε πέρυσι, τα αποτεφρωτήρια «αποδεσμεύθηκαν» χωρικά από τα νεκροταφεία και πλέον η εγκατάστασή τους είναι πολύ ευκολότερη.
Ωστόσο, το μοναδικό «εμπόδιο» στη νομοθεσία είναι ότι δικαίωμα ίδρυσης αποτεφρωτηρίου νεκρών εξακολουθούν να έχουν μόνο οι δήμοι, οι οποίοι έως σήμερα συμμερίζονται τις αντιδράσεις της Εκκλησίας.
Η απόφαση, την οποία υπογράφει ο υπουργός Περιβάλλοντος Πάνος Σκουρλέτης, αφορά στη διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης των Κέντρων Αποτέφρωσης Νεκρών (ή οστών), ολοκληρώνοντας το θεσμικό πλαίσιο. Οι μονάδες αυτές υπόκεινται στη διαδικασία των «πρότυπων περιβαλλοντικών δεσμεύσεων».
Η αποτέφρωση επετράπη στη χώρα μας το 2006. Ωστόσο, δεν μπορούσε να εφαρμοστεί όσο η πολιτεία δεν εξειδίκευε τους όρους ίδρυσης ενός αποτεφρωτηρίου. Οπερ εγένετο τελικά το 2010, με μια απόφαση που ρύθμισε τεχνικού χαρακτήρα ζητήματα. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, όμως, ετέθη ως όρος η γειτνίασή τους με νεκροταφείο, κάτι που υπονόμευσε εκ νέου την υπόθεση. Περαιτέρω, η αλλαγή της νομοθεσίας περί περιβαλλοντικής αδειοδότησης το 2011 έκανε εκ νέου απαραίτητη την εξειδίκευση των περιβαλλοντικών περιορισμών. Το 2014, ένας νόμος (Ν. 4277) ήρε τον περιορισμό περί νεκροταφείων, ορίζοντας ότι τα αποτεφρωτήρια μπορούν να χωροθετηθούν σχεδόν παντού, εκτός από περιοχές κατοικίας.
Η Ιερά Σύνοδος
Πάντως η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος έχει λάβει συγκεκριμένη θέση περί του θέματος. Σε περσινή εγκύκλιό της αναφέρει:
«Περί των κανονικών συνεπειών της καύσεως νεκρών»
Πρωτ. 5055
Αριθμ. Διεκπ. 2415 Αθήνησι 29η Οκτωβρίου 2014
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 2 9 5 9
Προς
Τούς Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτας
της Εκκλησίας της Ελλάδος
Εις τας Έδρας των
Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος, με αφορμή το νέο νομοθετικό καθεστώς για την αποτέφρωση νεκρών, σύμφωνα με τα άρθρα 48 και 49 του Νόμου 4277/2014 «Νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας – Αττικής και άλλες διατάξεις» (Φ.Ε.Κ. 156/1-8-2014, τ. Α΄), κατά την Συνεδρία Αυτής της 14ης μηνός Οκτωβρίου ε.ε., επελήφθη και του ζητήματος τούτου και απεφάσισε να σας ενημερώσει περί των κανονικών συνεπειών από την αποτέφρωση του σώματος.
Με τα άρθρα 48 και 49 του Νόμου 4277/2014 ο νομοθέτης δεν λαμβάνει υπ’ όψιν τις θρησκευτικές πεποιθήσεις του νεκρού. Εάν ο θανών δεν είχε εκφρασθεί εν ζωή περί της μετά θάνατον επιθυμίας ταφής ή αποτεφρώσεως του σώματός του, η αποτέφρωση δύναται να λάβει χώρα με μόνη τη δήλωση του/της συζύγου ή «συντρόφου», μετά του/της οποίου/ας έχει συνάψει «σύμφωνο συμβίωσης», ή τη δήλωση των συγγενών πρώτου ή δευτέρου βαθμού.
Τούτο, κύημα του συγχρόνου μηδενιστικού τρόπου ζωής και της τάσεως προς αποθρησκευτικοποίηση κάθε πτυχής και εκφάνσεως της ζωής του ανθρώπου, αποτελεί εκ προοιμίου καταστρατήγηση των θρησκευτικών πεποιθήσεων του κεκοιμημένου μέλους της Εκκλησίας, έλλειψη σεβασμού και φροντίδος προς το ανθρώπινο σώμα.
Η Εκκλησία δεν δέχεται για τα μέλη Της την αποτέφρωση του σώματος, διότι τούτο είναι ναός του Αγίου Πνεύματος (Α΄ Κορ. 6, 19), στοιχείο της υποστάσεως του κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν Θεού πλασθέντος ανθρώπου (Γεν. 1, 24), και περιβάλλει αυτό με σεβασμό και τιμή ως έκφραση αγάπης προς το κεκοιμημένο μέλος Της και ως εκδήλωση πίστεως στην κοινή πάντων ανάσταση.
Κατόπιν τούτου, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος απεφάσισε να ενημερώσει, στο πλαίσιο της αγρύπνου ποιμαντικής φροντίδος Της, το ευσεβές Αυτής πλήρωμα, κληρικούς και λαικούς, για τις ακόλουθες κανονικές συνέπειες της αποτεφρώσεως του σώματος:
-Η αποτέφρωση του σώματος δεν είναι σύμφωνη προς την πράξη και παράδοση της Εκκλησίας για θεολογικούς, κανονικούς και ανθρωπολογικούς λόγους.
-Προς αποφυγήν οιασδήποτε θεολογικής, κανονικής και ανθρωπολογικής εκτροπής, απαραίτητος είναι ο σεβασμός των θρησκευτικών πεποιθήσεων και η διακρίβωση της οικείας βουλήσεως του κεκοιμημένου και όχι η βούληση ή η δήλωση των οικείων του.
-Εκείνος ο οποίος αποδεδειγμένως οικειοθελώς εδήλωσε την επιθυμία περί καύσεως του σώματός του, δηλώνει την αυτονόμησή του και ως εκ τούτου δεν τελείται Νεκρώσιμος Ακολουθία και Ιερό Μνημόσυνο υπέρ αυτού.
Παρά ταύτα, επαφίεται στην ποιμαντική σύνεση και την διακριτική ευχέρεια του οικείου Μητροπολίτου η τέλεση απλώς Τρισαγίου.
Επί δε τούτοις, κατασπαζόμενοι την υμετέραν Σεβασμιότητα εν Κυρίω, διατελούμεν μετ’ αγάπης.
† Ο Αθηνών Ι Ε Ρ Ω Ν Υ Μ Ο Σ, Πρόεδρος
† Ο Σταγών και Μετεώρων Σεραφείμ
† Ο Περιστερίου Χρυσόστομος
† Ο Κεφαλληνίας Σπυρίδων
† Ο Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος
† Ο Τρίκκης και Σταγών Αλέξιος
† Ο Καρπενησίου Νικόλαος
† Ο Λήμνου και Αγίου Ευστρατίου Ιερόθεος
† Ο Γουμενίσσης, Αξιουπόλεως και Πολυκάστρου Δημήτριος
† Ο Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας Παντελεήμων
† Ο Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου Δαμασκηνός
† Ο Δρυινουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Ανδρέας
† Ο Ξάνθης και Περιθεωρίου Παντελεήμων
Ο Αρχιγραμματεύς
† Ο Μεθώνης Κλήμης
-120x86.jpg)
