ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ – Εγκύκλιο η οποία θα διαβαστεί σε όλη την ελληνική επικράτεια απέστειλε η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, με αφορμή τη συμπλήρωση 50 ετών από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο.
Η εκκλησία της Ελλάδος διοργανώνει παράλληλα διάφορες εκδηλώσεις, όπως Επιστημονικό Συνέδριο για την «χριστιανική παράδοση της Κύπρου και την ανείπωτη καταστροφή Ναών, Μονών και μνημείων χριστιανικής λατρείας» από την εισβολή. Το συνέδριο θα πραγματοποιηθεί τον Δεκέμβριο από την Ειδική Συνοδική Επιτροπή Πολιτιστικής Ταυτότητος.
«Η τουρκική κατοχή του 37% της Κύπρου συνεχίζεται, με «τον βίαιο εκτοπισμό περισσοτέρων του 1/3 των Ελλήνων κατοίκων της Κύπρου», δολοφονίες και αιχμαλωσίες», επισημαίνει η Εκκλησία της Ελλαδος.
Παρατίθεται η Εγκύκλιος της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος
Εφέτος, ως γνωστόν, συμπληρώνονται πενήντα χρόνια από της, παρά πάσαν έννοιαν δικαίου, τουρκικής εισβολής στην αποστολοδιάβατη, αγιοτόκο και μαρτυρική νήσο της Κύπρου. Ως εκ τούτου, η Ιερά Σύνοδος της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος απεφάσισε να συμμετάσχει στην θλιβερή αυτή επέτειο με την αποστολή της μετά χείρας Συνοδικής Εγκυκλίου, η οποία θα αναγνωσθεί ανά την ελληνική επικράτεια, και, ακολούθως, με την διοργάνωση διαφόρων άλλων εκδηλώσεων, όπως Επιστημονικού Συνεδρίου για την χριστιανική παράδοση της Κύπρου και την ανείπωτη καταστροφή Ναών, Μονών και μνημείων χριστιανικής λατρείας, που προκλήθηκε από το μένος των εισβολέων.
Το εν λόγω Συνέδριο θα διοργανωθεί από την Ειδική Συνοδική Επιτροπή Πολιτιστικής Ταυτότητος και θα πραγματοποιηθεί, συν Θεώ, κατά το πρώτο δεκαπενθήμερο του προσεχούς Δεκεμβρίου.
Δυστυχώς, κατόπιν της ως άνω εισβολής, συνεχίζεται η απαράδεκτη κατοχή του 37% των εδαφών της Κύπρου. Εδώ ας υπενθυμίσουμε ότι μετά τα δραματικά γεγονότα του Ιουλίου του 1974 ακολούθησε μία ανελέητη εθνική εκκαθάριση, η οποία, εκτός των άλλων, είχε ως αποτέλεσμα τον βίαιο εκτοπισμό περισσοτέρων του 1/3 των Ελλήνων κατοίκων της Κύπρου, την δολοφονία 6.000 και πλέον ανθρώπων και την αιχμαλωσία άλλων 2.000, οι πλείστοι των οποίων εξετελέσθησαν, ακολούθως, εν ψυχρώ, ενώ 1.619 παραμένουν ακόμη αγνοούμενοι.
Περισσότεροι από 520 Ναοί της δεινοπαθούσης Νήσου, κοιμητήρια και τάφοι προγόνων και άλλα σεβάσματα βεβηλώθηκαν και εξακολουθούν να βεβηλώνονται, δεδομένου ότι απώτερος στόχος του εισβολέως είναι ο αφανισμός κάθε ίχνους που επιμαρτυρεί και τεκμηριώνει το ελληνικό και χριστιανικό παρελθόν της Κύπρου.
Ο Κυπριακός Λαός, καθ’ όλη την διάρκεια της άδικης, απαράδεκτης και αδιανόητης για κάθε πολιτισμένο έθνος καταλήψεως, βρίσκεται κυριολεκτικώς επί των αγωνιστικών επάλξεων. Απαιτεί την επικράτηση της δικαιοσύνης, της αλήθειας και της ειρήνης. Ζητεί την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής, καθώς και όλων των εποίκων. Αξιώνει την επιστροφή των εκτοπισθέντων Ελληνοκυπρίων προσφύγων στις εστίες των προγόνων τους, κατ’ εφαρμογήν των απαραγράπτων ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των αρχών της Ενωμένης Ευρώπης.
Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημάνουμε ότι ως Έλληνες οφείλουμε στην ιστορία, στους δεσμούς αίματος και, πρώτιστα, στην κοινή μας πίστη στον Κύριο Ιησού Χριστό και την κοινή Μητέρα μας, την Ορθόδοξη Εκκλησία, να καλλιεργούμε την συνείδηση ότι ο Ελληνισμός της Κύπρου και της Ελλάδος είμαστε ένα σώμα και ένα πνεύμα· ότι η Κύπρος αποτελεί το τελευταίο προπύργιο του Ελληνισμού στην Ανατολή· ότι η Κύπρος είναι ένα μέρος του Έθνους μας. Μέρος το οποίο κινδυνεύει και απειλείται διαρκώς και μεθοδευμένα. Γι’ αυτό πρέπει να βρισκόμαστε με κάθε τρόπο στο πλευρό των Κυπρίων αδελφών μας. Μάλιστα, είναι ιδιαιτέρως συγκινητικό ότι ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ. Γεώργιος και η περί Αυτόν Ιερά Σύνοδος, καθώς και ο Χριστεπώνυμος Κυπριακός λαός, σε σχετική επιστολή προς την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος ευχαριστούν την Εκκλησία μας και ολόκληρο τον Ελληνικό λαό για την συνεχή και σταθερή υποστήριξη της Ελλάδος στα δίκαια και αυτονόητα αιτήματα τους και τους αγώνες τους για την επικράτηση της νομιμότητας και την αποκατάσταση του δικαίου υπέρ της ηρωοθρέμμονος Κύπρου.
Χάριν της ιστορίας ας αναφέρουμε ότι και οι Κύπριοι αδελφοί μας συμμετείχαν στους αγώνες της Ελλάδος έναντι των ποικίλων εχθρών της, παρά τις αντίξοες συνθήκες. Επί παραδείγματι, ο εθνομάρτυρας Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανός (1756 – 1821) είχε αλληλογραφία με τον Αλέξανδρο Υψηλάντη κατά την διάρκεια προετοιμασίας της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821. Τόσο ο ίδιος, όσο και άλλοι κληρικοί και προύχοντες της Κύπρου μυήθηκαν στην Φιλική Εταιρία και συνέβαλαν στον Αγώνα όχι μόνο με χρηματική βοήθεια, αλλά και με την κρυφή έλευση πολλών Κυπρίων στην Ελλάδα, οι οποίοι πότισαν με το αίμα τους το δένδρο της Ελευθερίας. Η μαρτυρική μεγαλόνησος Κύπρος είχε συνείδηση του Πανελληνίου χαρακτήρα της Εθνεγερσίας, εξαιτίας της ελληνικότητος της Κυπριακής ψυχής. Μόνο στην άτυχη μάχη των Αθηνών το 1827, εκατόν τριάντα παλληκάρια της Κύπρου έδωσαν την ζωή τους για τον κοινό αγώνα και την Ελευθερία του Ελληνισμού. Το ίδιο έπραξαν Έλληνες Κύπριοι και στους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912 – 1913, στον Αυτονομιακό Αγώνα της Βορείου Ηπείρου το 1914 και στην επική εξόρμηση του 1940. Το αίμα τους χύθηκε ως σπονδή στον βωμό της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού.
Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,
Η Εκκλησία μας δεν παύει να προσεύχεται για την επικράτηση της ειρήνης και της δικαιοσύνης σε ολόκληρο τον κόσμο· και δεν παύει να μας υπενθυμίζει ότι μόνο με την αφομοίωση του Ευαγγελικού πνεύματος, του Σταυρού και της Αναστάσεως του Χριστού, ο άνθρωπος θα παύσει να αδικεί, να φονεύει, να καταπατεί το δίκαιο, να φιμώνει την αλήθεια, να φυγαδεύει την ελευθερία. Η Εκκλησία εργάζεται με την δύναμη του Αγίου Πνεύματος για τον εξανθρωπισμό του ανθρώπου, για να γίνει η γη Παράδεισος και πρόγευση της Βασιλείας του Θεού.
Ας ευχηθούμε οι θυσίες των Κυπρίων αδελφών μας για την Ελευθερία να δικαιωθούν ουσιαστικά. Κάτι που θα γίνει μόνον όταν ο Ελληνισμός της Κύπρου κατορθώσει να ζήσει αληθινά ελεύθερος, απαλλαγμένος από την στρατιωτική κατοχή και από άλλες μορφές επαχθών ανελεύθερων εξαρτήσεων.
† Ο Αθηνών ΙΕΡΩΝΥΜΟ Σ, Πρόεδρος
† Ο Καρυστίας και Σκύρου Σεραφείμ
† Ο Μονεμβασίας και Σπάρτης Ευστάθιος
† Ο Νικαίας Αλέξιος
† Ο Νικοπόλεως και Πρεβέζης Χρυσόστομος
† Ο Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου Θεόκλητος
† Ο Μαρωνείας και Κομοτηνής Παντελεήμων
† Ο Κίτρους και Κατερίνης Γεώργιος
† Ο Ιωαννίνων Μάξιμος
† Ο Ελασσώνος Χαρίτων
† Ο Θήρας, Αμοργού και Νήσων Αμφιλόχιος
† Ο Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Νικηφόρος
† Ο Αιτωλίας και Ακαρνανίας Δαμασκηνός
