Στο κατανυκτικό Καθολικό της Ιεράς Μονής του Μεγάλου Σπηλαίου τελέσθηκε την Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012 η νεκρώσιμος ακολουθία διά την προς τον Κύριον εκδημία του μακαριστού Προηγουμένου της Μονής π. Νικηφόρου Θεοδωροπούλου.
Δεκάδες πνευματικά του παιδιά, κληρικοί, μοναχοί, λαϊκοί και φυσικά οι πατέρες της Μονής υπό τον Καθηγούμενο π. Ιερώνυμο Κάρμα, έσπευσαν να αποχαιρετίσουν τον πνευματικό τους πατέρα, αλλά και να προσευχηθούν στην Παναγία για την ανάπαυση της ψυχής του.
Στην ακολουθία προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης κ.κ. Αμβρόσιος, ο οποίος βαθύτατα συγκινημένος μίλησε για το έργο του π. Νικηφόρου, ενός εκ των πρώτων συνεργατών του στην αναγέννηση της μοναστικής ζωής στην περιοχή, όταν ανέλαβε την διαποίμανση της Ιεράς Μητροπόλεως Καλαβρύτων και Αιγιαλείας.
Ο Γέροντας από μικρό παιδί, μόλις έντεκα χρονών, πριν από τον πόλεμο το 1938, εγκαταστάθηκε στο Μοναστήρι του Μεγάλου Σπηλαίου και έκτοτε ολοκληρωτικά «ψυχή τε και σώματι» αφοσιώθηκε μέχρι την τελευταία του πνοή στην Παναγία, την οποία διακόνησε με ένθερμο ζήλο, ταπείνωση, αυταπάρνηση, ανιδιοτελή αγάπη και ευλάβεια.
Και η Παναγία τον αντάμειψε και τον εξέλεξε, ώστε το 1979 να αναλάβει Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής της, η οποία έκτοτε από “ιδιόρρυθμος” έγινε “Κοινόβιος”, και έκτοτε απερίσπαστοι οι μοναχοί υπηρετούν την Παναγία, στην υπηρεσία της οποίας έταξαν τους εαυτούς τους. Σε συνεργασία με τον Σεβασμιώτατο φρόντισε για την πνευματική αναγέννηση της μοναστικής ζωής, για την σωστή εκμετάλλευση της περιουσίας του Μοναστηριού, δρομολόγησε σε αρμονική συνεργασία με τους τοπικούς φορείς θέματα που αφορούσαν την ανακαίνιση της Μονής, ως και του Ορφανοτροφείου Καλαβρύτων.
Κυρίως όμως οι προσκυνητές και τα πνευματικά του παιδιά είδαν στο πρόσωπό του μια ασκητική και θεοφιλής μορφή. Διότι σε όλη του τη μοναστική πορεία στάθηκε πραγματικός πατέρας, ευπρόσδεκτος, εύχαρης και ευπροσήγορος, που τους αγκάλιαζε όλους με την αγάπη και την απλότητά του μεταδίδοντας τον Χριστό και εγγράφοντας στην ψυχή τους τα θεία μηνύματά Του. Ιδιαιτέρως τους μεταλαμπάδευε την αγάπη, την χάρη, τη στοργή και την ζεστασιά της Παναγίας της Μεγαλοσπηλαιώτισσας, την οποία βίωνε εσωτερικά ο ίδιος, από την παιδική του ηλικία, και την οποία αγάπησε και έκλεισε στην καρδιά του διαπαντός.
Από το 2003 έως σήμερα το πολυσχιδές έργο του το συνεχίζει η Μοναστική Αδελφότητα υπό την επάξια και εμπνευσμένη καθοδήγηση του Πανοσιολ. Καθηγουμένου π. Ιερωνύμου Κάρμα.
Ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε τον Άγιο Καθηγούμενο, τους Πατέρες καθώς και τους κατά σάρκα συγγενείς του μακαριστού Προηγουμένου, διότι ιδίως κατά την περίοδο της δοκιμασίας εκ της ασθενείας του, του συμπαραστάθηκαν και τον διηκόνησαν με πολύ αγάπη και ζεστασιά.
Το έργο και την προσωπικότητα του Μακαριστού εξήραν ο Δήμαρχος Καλαβρύτων κ. Γεώργιος Λαζουράς καθώς και εκπρόσωπος από την ιδιαιτέρα πατρίδα του τον Καλαμιά Αιγιαλείας.
Η ταφή του πραγματοποιήθηκε στο Κοιμητήριο της Ιεράς Μονής. Ας είναι αιωνία η Μνήμη του! Να έχουμε την ευχή του.
