Του Μανώλη Κείου
Πολύς λόγος γίνεται το τελευταίο διάστημα για τις λεγόμενες συμπροσευχές μεταξύ Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών ή άλλων δογμάτων. Πολλοί επίσης είναι εκείνοι που στοχοποιούν συγκεκριμένους Ιεράρχες. Μέχρι που αναγκάστηκε προ ημερών ο Μητροπολίτης Σύρου σε απαντητική του επιστολή σε άρθρο του “Ορθόδοξου Τύπου” να διατυμπανίσει “ΟΥΔΕΠΟΤΕ συνευχήθημεν μετά ΡωμαιοΚαθολικών”…
Ως συνέχεια αυτής της αγωνιούδους προσπάθειας ήρθε χθες η ανακοίνωση της δεύτερη μέρας της συνεδρίασης της Ιεραρχίας η οποία μεταξύ άλλων στεκόταν στο ζήτημα των συμπροσευχών και συγκεκριμένα ανέφερε: “Αναφορικά με τον θεολογικό διάλογο στο Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών (ΠΣΕ), τονίστηκε η ανάγκη αποφυγής κάθε μορφής συμπροσευχής”
Επειδή προφανώς το κακό έχει παραγίνει με τις συμπροσευχές ανά την Ευρώπη και όχι μόνο, επειδή με διάφορες αφορμές, άλλοτε την ειρήνη, άλλοτε το περιβάλλον, Ορθόδοξοι Ιεράρχες συμμετέχουν σε συμπροσευχές όχι μόνο με Ρωμαιοκαθολικούς, αλλά και με Προτεστάντες και Αγγλικανούς και Μονοφυσίτες και..και..και.. ων ουκ έστιν αριθμός, η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδας ένιωσε την ανάγκη να λάβει επίσημη θέση.
Με τη μόνη διαφορά ότι και ο ίδιος ο Οικουμενικός Πατριάρχης συμμετείχε πρόσφατα στην προσευχή για την ειρήνη που είχε διοργανώσει ο Πάπας Φραγκίσκος στο Βατικανό με την παρουσία Ισραηλινών και Παλαιστινίων.
Συνεπώς το ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής: Η απόρριψη των συπροσευχών από πλευράς Ιεραρχίας αφορά μόνο στο ΠΣΕ, στο οποίο αναφέρθηκε στη χθεσινή του εισήγηση ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας ή επεκτείνεται και στις συμπροσευχές του Πατριάρχη;
Πρόκειται δηλαδή για ΟΧΙ σε ΄κάθε είδους συμπροσευχή, όπως ορίζουν οι Ιεροί Κανόνες, ή είναι ΌΧΙ “αλα καρτ”; Όχι τίποτε άλλο, αλλά επειδή ο Νοέμβριος είναι κοντά και η επίσκεψη του Πάπα στο Φανάρι πλησιάζει…
Ο χρόνος θα δείξει αν ήταν μια δέσμευση ουσίας ή εντυπωσιασμού για να καταλαγιάσει λίγο ο αναβρασμός από τα συνεχή φαινόμενα συμπροσευχών….
