Κύπρου Χρυσόστομος: Θα βρεθώ στην εμπροσθοφυλακή του αγώνα για τη σωτηρία της Κύπρου μας

Χαιρετισμός τού Αρχιεπισκόπου Κύπρου
κ.Χρυσοστόμου στην εκδήλωση τής παρουσίασης του βιβλίου τού  Ανδρέα Αγγελοπούλου «ΥΜΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ»

Μέσα στη σημερινή οικονομική ανέχεια και δυσπραγία, που είναι παράλληλα διαποτισμένη και με ένα έντονο υλιστικό και ευδαιμονιστικό κλίμα, το οποίο έχει υφαρπάσει και αποδιώξει κάθε πνευματική δροσιά και την έμφυτη ροπή τού ανθρώπου, για τα ανώτερα ιδανικά τής ζωής, η έκδοση  τού βιβλίου τού αγωνιστή  Ανδρέα Αγγελόπουλου με τίτλο «ΥΜΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ» αποτελεί όντως μια πνευματική όαση και μια θελκτική καταφυγή για μια εθνικοθρησκευτική ανατροφοδότηση και έμπνευση.
Μέσα από τις συγκινητικές σελίδες του ο αναγνώστης έχει τη ευκαιρία κατά ένα επαγωγικό τρόπο να ζήσει και πάλι μέσα του το ηρωικό  και ανεπανάληπτο έπος τού 1955-59. Έχει τη δυνατότητα να αναβιώσει το πνεύμα τού ηρωισμού και τής αυτοθυσίας των αγωνιστών τής ΕΟΚΑ.

Ο Ανδρέας Αγγελόπουλος υπήρξε από τους πρωταγωνιστές τού αγνού και ένδοξου εκείνου απελευθερωτικού αγώνα. Ως νέος που φλεγόταν από τα ανώτερα ιδανικά τής Θρησκείας του και τής απελευθέρωσης τής Πατρίδας του μυήθηκε από τους πρώτους στο κυοφορούμενο απελευθερωτικό κίνημα. Ο ίδιος θεώρησε την κατάταξή του στην ΕΟΚΑ – και όντως ήταν- μια ύψιστη τιμή.

«Διάβασα τον όρκο τού Αγώνα – γράφει – γραμμή – γραμμή  σιγά – σιγά  και συγκινημένος με βουρκωμένα μάτια». Ανέλαβε δε αμέσως δράση ως υπεύθυνος τής Εργαζόμενης Νεολαίας Λεμεσού και Προαστίων.

Η όλη δομή τού βιβλίου βοηθεί πολύ τον αναγνώστη να γνωρίσει επαρκώς τα δρώμενα τού  απελευθερωτικού μας αγώνα. Το πνεύμα που διαλάμπει, καθ’ όλη τη διάρκεια αυτού, στις ψυχές τού κυπριακού λαού είναι ο ενδόμυχος πόθος τής ελευθερίας του, που στην περίοδο εκείνη ταυτιζόταν με την ένωση τής Κύπρου με τη μητέρα Ελλάδα.

Τα γεγονότα καταγράφονται, αναλύονται και αξιολογούνται κατά χρονολογική σειρά. Η αξιολόγηση παρ’ όλο ότι δεν έχει οποιαδήποτε  λογοτεχνική ή επιτηδευμένη φόρτιση εν τούτοις όχι μόνο δεν μειώνει το μεγαλείο τού αγώνα αλλά απεναντίας συντελεί, ώστε να βιώνεται στις  αληθινές του διαστάσεις.

Το ίδιο συμβαίνει και στο δεύτερο μέρος με τίτλο «ΜΝΗΜΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΟΥ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΚΑ 19955-59», στο οποίο ο συγγραφέας αναφέρεται και  στα φρικτά βασανιστήρια που υπέστη στην Ομορφίτα, με αξιοθαύμαστη υπομονή και πίστη.

 
Αγαπητοί μου,

Στη μακραίωνη και πολυκύμαντη ιστορική διαδρομή τής πατρίδος μας ο λαός μας τροφοδοτούμενος αδιαλείπτως από τις αστείρευτες και βαθύριζες πνευματικές του πηγές, που είναι ο ζείδωρος Ελληνισμός και ο ουράνιος  και λυτρωτικός Χριστιανισμός, κατόρθωσε να διατηρήσει και την ελληνικότητα τού νησιού μας και τη χριστιανικότητα του κρυστάλλινη και ζωογόνα. Πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαδρομή αυτή διαδραμάτισε η Εκκλησία μας, η οποία στους χαλεπούς καιρούς τής δουλείας παραμύθισε, ενεψύχωσε το λαό της και στην κατάλληλη ώρα τέθηκε επί κεφαλής των απελευθερωτικών του αγώνων, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο.

Σήμερα η πολύπαθη Πατρίδα μας ευρίσκεται και πάλιν ενώπιον κινδύνων πολλών. Φανερών και αφανών. Πολιτικών και οικονομικών. Ιδεολογικών και ηθικών. Ως Προκαθήμενος τής Εκκλησίας νοιώθω τη φωνή τής Ιστορίας να με καλεί να βρεθώ στην εμπροσθοφυλακή αυτού του αγώνα για τη σωτηρία τής πολυφίλητης – πλην όμως – χαλεπαίνουσας Κύπρου μας. Και θα το πράξω πάση ψυχή και πάση δυνάμει.

Το χρέος αυτό αποτελεί την καλύτερη ανταπόδοση τιμής προς όλους τους αγωνιστές τής ΕΟΚΑ, που τόσο αξιοθαύμαστα αγωνίστηκαν, θυσίασαν τη ζωή τους στα πεδία των μαχών ή υπέστησαν  τόσα φρικτά  βασανιστήρια για την ελευθερία μας.

Η Εκκλησία Κύπρου απονέμει σήμερα στα εκλεκτά αυτά τέκνα της τον χρεωστικό της έπαινο. Αναμφίβολα τον δικαιούται και ο κύριος Ανδρέας Αγγελόπουλος, ο οποίος με το υπέροχο βιβλίο του « ΥΜΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ» μάς παρέχει τη δυνατότητα να αναβιώσουμε και πάλιν και να θαυμάσουμε το κάλλος και τον ηρωισμό τού ένδοξου απελευθερωτικού μας Αγώνα!