Το πρωί της Κυριακής 21ης Οκτωβρίου τα λεωφορεία ξεκίνησαν από την πλατεία έξω από την Αρχιεπισκοπή για την κατεχόμενη Μονή του Αποστόλου Βαρνάβα. Καθώς πλησιάζαμε πια πολύ κοντά στον έλεγχο διαβατηρίων, τα συναισθήματα συγκίνησης και δέους μετατράπηκαν ξαφνικά σε αδικίας. Περνώντας από τους ελέγχους οι κόκκινες σημαίες της Τουρκίας δεν άργησαν να κάνουν την εμφάνισή τους, και δυστυχώς δεν ήταν λίγες. Κτήρια, παλιά σπίτια, παλιές πολυκατοικίες, άλλα περιτριγυρισμένα πλέον από συρματοπλέγματα, «συρματοπλέγματα της ντροπής»…
Οπως αναφέρει εν συνεχεία ανακοινωθέν της Αρχιεπισκοπής Κύπρου, στην πορεία για το κατεχόμενο Μοναστήρι του Ιδρυτού της Εκκλησίας μας μία σειρά από χωριά και στρατόπεδα αλληλοδιαδέχονταν το ένα το άλλο. Τα φυλάκια, με τη σημαία του κατακτητή να ανεμίζει, ζωντάνεψαν αισθήματα πατριωτισμού… Τα χωριά Μια Μηλιά, Τραχώνι, Βώνη, Έξω Μετόχι, Λύση, Κοντέα, Κυθρέα, όλα παραταγμένα μάς υποδέχονταν, σαν να μας φώναζαν «ελάτε και σε εμάς, είμαστε κι εμείς ορθόδοξοι». Βουβά καμπαναριά, ναοί με μεγάλη ιστορία και κληρονομιά, μάρτυρες αμέτρητων ιερών μυστηρίων.
Μέσα σε αυτό το έντονα συγκινησιακό κλίμα και με ιερή κατάνυξη, τελέσθηκε -μία από τις εξ αρχής του έτους προγραμματισμένες- Θεία Λειτουργία στο Καθολικό της Μονής του αγίου ενδόξου Αποστόλου Βαρνάβα, η οποία βρίσκεται λίγα μόλις χιλιόμετρα έξω από την κατεχόμενη Αμμόχωστο, μεταξύ των αρχαιολογικών χώρων Σαλαμίνας και Έγκωμης. Πολλοί ήταν οι πιστοί που προσήλθαν και αυτή τη φορά για να προσευχηθούν στον Ιδρυτή και προστάτη της αρχαιοτάτης Εκκλησίας της Κύπρου στο κατεχόμενο Mοναστήρι, το οποίο ανάγει την ίδρυσή του στα τέλη του 5ου αιώνα από τον αρχιεπίσκοπο Ανθέμιο, όταν αποκαλύφθηκαν τα οστά του Αποστόλου Βαρνάβα και επ’ αυτών το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο.
Του ιερού συλλειτούργου προεξήρχε ο Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα και πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου Αρχιμ. Ιωάννης Ιωάννου, συλλειτουργούντων κληρικών της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου.
Ο Πανοσιολογιώτατος κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας κήρυξε το θείο λόγο. Στο κήρυγμά του αναφέρθηκε στα νοήματα της ευαγγελικής περικοπής. Οι ισχυρές δυνάμεις του σκότους, οι οποίες είναι αμέτρητες στον καθένα μας ξεχωριστά, έχουν την εξουσία πάνω μας, αφού πρώτοι εμείς τους δίδουμε την ευκαιρία να δρουν στην ζωή μας. Όμως και πάλι, παρόλη την αμέλεια, αμετανοησία και ραθυμία μας στον πνευματικό αγώνα, ο Κύριος της ζωής και του θανάτου, είναι πιο ισχυρός από αυτές και μπορεί άμεσα να μας απαλλάξει από αυτές, όπως και με τον δαιμονισμένο υιό της περικοπής.
Βασικό μας όπλο, τόνισε ο Καθηγούμενος π. Ιωάννης, είναι ο σταυρός του Κυρίου μας, με το περιεκτικό του νόημα. Όπως μας ομολόγησε ο Απόστολος Παύλος στη σημερινή αποστολική περικοπή «Χριστῷ συνεσταύρωται, ζῇ δὲ ἐν αὐτῷ Χριστός». Και όπου ο Χριστός, εκεί δεν υπάρχει χώρος για τις δαιμονικές ενέργειες. Η σταυρική ζωή, η οποία πρέπει να γίνει ο τρόπος ζωής και θεώρησης όλων μας, είναι το μυστικό για την αιώνια επιτυχία. Όπως και αν εκφράζεται το θείο θέλημα στη ζωή του καθενός μας, είτε με την παραχώρηση μίας ασθένειας, μίας ιδιαίτερης δυσκολίας, μίας συκοφαντίας, αδικίας ή παραγνώρισης, πρέπει να γίνεται αγογγύστως αποδεκτό από τον άνθρωπο, ώστε με παρρησία να ομολογεί μαζί με τον Απόστολο ότι πλέον «ζῇ ἐν ἐμοὶ Χριστός».
Τέλος, τόνισε στους πιστούς ότι όλοι οι ανθρώπινοι υπολογισμοί και ευγενείς πόθοι που έχουμε, για πράγματα και καταστάσεις του εφήμερου παρόντος αιώνος, είναι μάταιοι, αν δεν υπολογίζουμε ότι πάντοτε στο τέλος γίνεται το θέλημα του Θεού. Είτε προαγωγή λέγεται, είτε οποιαδήποτε εξουσία, εντός και εκτός Εκκλησίας, όσο ευλογοφανής και αν ακούγεται (πρβ. «εἴ τις ἐπισκοπῆς ὀρέγεται, καλοῦ ἔργου ἐπιθυμεῖ), δεν είναι κατορθωτή, αν δεν συνηγορεί και το θείο θέλημα, ακόμη κι αν στα μάτια των ανθρώπων φαίνεται εύλογη και δίκαιη.
){kind=link}