Το κοινό ανακοινωθέν των θρησκευτικών ηγετών στην Κύπρο

Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου  κ. Χρυσόστομος και ο Μουφτής των Τουρκοκυπρίων Δρ. Talip Atalay  παρέστησαν χθες σε γεύμα του Πρέσβη της Σουηδίας κ. Klas Gierow  στην Πρεσβευτική του κατοικία. Το γεύμα πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του διαλόγου μεταξύ των Θρησκευτικών Ηγετών «Religious Track of the Cyprus Peace Process», που βρίσκεται κάτω από την αιγίδα της Σουηδικής Πρεσβείας στην Κύπρο.
Το κοινό ανακοινωθέν των Θρησκευτικών Ηγετών αναφέρει τα εξής: 

Ως Θρησκευτικοί Ηγέτες της Κύπρου, χαιρετίζουμε θερμά το κοινό ανακοινωθέν, που επιτεύχθηκε μεταξύ των Πολιτικών Ηγετών των δύο κοινοτήτων. Είμαστε ιδιαίτερα ενθαρρυμένοι με το κοινό μήνυμα ότι το στάτους κβο (status quo) είναι απαράδεκτο και ότι θα πρέπει να γίνουν σεβαστά τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, οι Θεμελιώδεις Ελευθερίες, καθώς και η διαφορετική ταυτότητα και την ακεραιότητα του άλλου. Καλωσορίζουμε, λοιπόν, την αποφασιστικότητα των Πολιτικών Ηγετών μας να επαναρχίσουν τις διαπραγματεύσεις με τρόπο αποδοτικό. Αναμένουμε ότι θα φθάσουν σε μια λύση, όπως αυτή έχει εκφραστεί μέσα από το κοινό ανακοινωθέν της 11ης Φεβρουαρίου 2014 και ότι θα στηρίξουν τις προσπάθειές μας να εφαρμόσουμε μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης.

Η Κύπρος έχει μακρά εμπειρία μέσα στους αιώνες, όπου Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι ζούσαν, εργάζονταν και προσεύχονταν πλάι-πλάι ειρηνικά.

Δυστυχώς, θύμα του Κυπριακού Προβλήματος ήταν και εξακολουθεί να είναι και η Θρησκεία. Έτσι, για πολλές δεκαετίες, ως Θρησκευτικοί Ηγέτες δεν είμασταν σε θέση να συναντιόμαστε, να ακούμε και να κατανοούμε ο ένας τον άλλο. Έχουμε συμφωνήσει, να συναντιόμαστε τακτικά, να ακούμε και να εκφράζουμε ανοιχτά τον σεβασμό μας, ο ένας τον άλλο. Οι συναντήσεις μας αυτές τα τελευταία χρόνια, μας έχουν βοηθήσει να γνωρίσουμε ο ένας καλύτερα τον άλλον και τις ανάγκες του. Μαζί, προσπαθήσαμε να βρούμε πρακτικές λύσεις, να οικοδομήσουμε εμπιστοσύνη μεταξύ μας και πετύχαμε.

Ευθύνη μας είναι να διασφαλίσουμε ότι το πολιτικό πρόβλημα θα επιλυθεί. Πιστεύουμε ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση από το να επικοινωνούμε, να συνεργαζόμαστε και να συνυπάρχουμε.

Το να εργαζόμαστε από κοινού και να προσπαθούμε να ξεπεράσουμε τις διαφορές μας, στηρίζοντας ο ένας τον άλλον είναι υποχρέωσή μας. Συνάμα τούτο αποτελεί το μέσο, που προβάλει την πίστη μας όταν υπάρχει αμφιβολία, την αγάπη όπου υπάρχει μίσος και την ελπίδα μπροστά στην απελπισία.

Η πίστη μας στο Θεό είναι η ελπίδα μας. Σε Αυτόν στρεφόμαστε γιατί τίποτα δεν είναι αδύνατο με το Θεό.