Την Κυριακή, 10 Ιανουαρίου 2016, η Α. Μ. ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ. κ. Χρυσόστομος και η Α. Σ. ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ. Ειρηναίος συλλειτούργησαν στον Ιερό Ναό της του Θεού Σοφίας στο Στρόβολο, συμπαραστατούμενοι από τους Θεοφιλεστάτους Επισκόπους Νεαπόλεως κ. Προρφύριο και Μεσαορίας κ. Γρηγόριο.
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ. Χρυσόστομος καλωσόρισε τον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο Κρήτης κ. Ειρηναίο και τη συνοδεία του στην Κύπρο και δοξολόγησε τον εν Τριάδι Θεόν που προσέφερε αυτήν την ευλογία της παρουσίας τους στην Νήσο των Αγίων και των μαρτύρων. Αναφέρθηκε στους ιστορικούς αδελφικούς δεσμούς που συνδέουν τους Κυπρίους με τους Κρήτες Έλληνες Ορθόδοξους Χριστιανούς.
Ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Κύπρου, εξέφρασε τη λύπη του που λόγω της παρατεινόμενης κατοχής μεγάλου τμήματος της πατρίδας μας, δεν μπορούμε να φιλοξενήσουμε σε ολόκληρη την νήσο μας τον υψηλό επισκέπτη μας, παρά μόνο στο ελεύθερο τμήμα. Επίσης, αναφέρθηκε στο τάμα του Αρχιεπισκόπου Κρήτης, να επισκεφθεί μια Κύπρο ελευθερωμένη, όπως προσεύχεται από την τελευταία του επίσκεψη του ως Μητροπολίτου, προτού η Χάρις του Παναγίου Πνεύματος τον ανέβασε στον αρχιεπισκοπικό θρόνο της Ημιαυτονόμου Εκκλησίας της Κρήτης, αναγνωρίζοντας η Εκκλησία τα πολλά του χαρίσματα που τον κοσμούν.
Στη συνέχεια τόνισε πόσο καλά οργανωμένη είναι η Εκκλησία του Αποστόλου Βαρνάβα και πόσο ο λαός μας αγαπά την Εκκλησία του. Η Ιεραρχία και εν γένει ο κλήρος μας αισθάνεται τον σφυγμό και τον παλμό του λαού μας. Είμαστε μαζί με τον λαό μας και πορευόμαστε όλοι μαζί γνωρίζοντας τι είναι εκείνο που ζητά ο λαός μας γαι την ψυχική του ωφέλεια, την πρόοδο και προκοπή του και ασφαλώς την απελευθέρωση του από τα δεινά που επέφερε η εισβολή των τουρκικών στρατευμάτων και η συνεχιζόμενη κατοχή. Προσδοκούμε, τόνισε με έμφαση ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου την ημέρα που και πάλι Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι θα ζουν όμορφα, ειρηνικά και δημιουργικά μαζί, όπως άλλωστε έζησαν μέσα στους αιώνες.
Τέλος, ο Κύπρου Χρυσόστομος, ευχήθηκε στον Αρχιεπίσκοπο Κρήτης κ. Ειρηναίο και στη συνοδεία του καλή παραμονή στη νήσο μας. Επίσης, ευχάριστο το υπόλοιπο διάστημα της εδώ παραμονής τους, όπου θα έχουν την ευκαιρία περισσότερο να γνωρίσουν το λαό μας και τις παραδόσεις του καθώς και το ορθόδοξό του φρόνημα και την εκκλησιαστική παράδοση στα πολλά ιερά προσκυνήματά μας και τα μοναστήρια μας.
Ακολούθως, αντιφώνησε ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Κρήτης ως εξής:
Μακαριώτατε Αρχιεπίσκοπε Nέας Ιουστινιανής και πάσης Κύπρου κύριε κύριε Χρυσόστομε,
Κυκλούντες, χάριτι Θεού, το Άγιον Θυσιαστήριον και όντες ήδη σύσωμοι και σύναιμοι μετά του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, μόνον λόγους δοξολογίας του Παναγίου Ονόματος του Τριαδικού Θεού ημών, δυνάμεθα να διατυπώσωμεν, εκδιπλούντες το έσω της καρδίας ημών ειλητάριον, εις το οποίον έχουν ήδη καταγραφεί ανεξιτήλως, πάντα όσα από της παρελθούσης Παρασκευής βιώνομεν πλησίον Υμών, υπό την σκέπην της Υμετέρας πολλής αγάπης και στοργής.
Εκ της Ηρωοτόκου Μεγαλονήσου Κρήτης, της κληρουχίας του Αγίου ενδόξου Αποστόλου Τίτου, του Πάτρωνος και Προστάτου και Εφόρου της Εκκλησίας ημών, ευρισκόμεθα κατ’ αυτάς, κατόπιν της Υμετέρας επισήμου και λίαν τιμητικής ευγενούς προσκλήσεως, εις την Μαρτυρικήν και Αγιοτόκον Μεγαλόνησον Κύπρον, την κληρουχίαν του Αγίου ενδόξου Αποστόλου Βαρνάβα και κομίζομεν εις Υμάς τον χαιρετισμόν, την αγάπην, τον σεβασμόν απάντων των Κρητών, της Ιεραρχίας, των Αρχόντων και του φιλογενούς Κρητικού λαού. Η Ημιαυτόνομος Εκκλησία της Κρήτης, έχουσα την κανονικήν εξάρτησιν και αναφοράν Αυτής, εις το Πάνσεπτον Οικουμενικόν Πατριαρχείον, χαιρετίζει σήμερον, εν Εκκλησία πληθούση και εν πανδήμω συμμετοχή λαού, την Αποστολικήν Αυτοκέφαλον Εκκλησίαν της Κύπρου, εν αισθήμασι αληθινής αγαλλιάσεως και εν αγάπη βαθεία και τιμή.
Δοξάζομεν και ευλογούμεν το Παντευλόγητον Όνομα του Τρισαγίου Θεού, διότι ηξίωσεν ημάς «εν τη κλάσει του άρτου» να κοινωνήσωμεν τω Θεώ και τοις αδελφοίς, να ψηλαφήσωμεν μετά δέους το Μυστήριον της Θείας Επιφανείας Αυτού εν τη Θεία Ευχαριστία, να γευθώμεν πηγής αθανάτου και ζωής αιωνίου. Είη το Όνομα Αυτού ευλογημένον, δι’ όσα εις ημάς πλουσίως και αδαπάνως δαψιλεύει, κατά την Θείαν Αυτού Πρόνοιαν, διά την ημετέραν σωτηρίαν!
Ιστάμεθα ενώπιον της Υμετέρας Θεοτιμήτου Μακαριότητος, εν χαρά και συγκινήσει βαθεία, ευχαριστούντες πάλιν και πολλάκις, δι’ όσα Αύτη, μετά των εκλεκτών συνεργών Αυτής, επεφύλαξεν εις ημάς κατά τας ημέρας ταύτας. Διαρκώς, εις πάσαν στιγμήν «αποκαλύπτεται» εις ημάς ποικιλοτρόπως, η ιστορική πορεία, ο πολιτισμός, η ταυτότητα, ο πόνος και η προσδοκία της Μεγαλονήσου Κύπρου και δημιουργεί ποικίλα και δυνατά συναισθήματα και συγκλονιστικά βιώματα, μη δυνάμενα να εκφρασθούν, διά του πεζού λόγου.
Πάσας τας προσγενομένας εκδηλώσεις της τιμής και της αγάπης Υμών, και πάντων των ενταύθα Αγίων Αδελφών Αρχιερέων, των Εξοχωτάτων και Εντιμωτάτων Αρχόντων και του ευγενούς Κυπριακού Λαού, κομίζομεν ως ασπασμόν αγάπης και ευώδες θυμίαμα, εις την Κρήτην και τους Κρήτας, διακηρύσσοντες, στεντορεία τη φωνή, τους μακρούς ιστορικούς δεσμούς αίματος, αγώνων, θυσιών, συναλληλίας, συμπορεύσεως και συμψυχίας, οι οποίοι συνδέουν αδιαρρήκτως Κυπρίους και Κρήτας.
Η Εκκλησία της Κύπρου, Αυτοκέφαλος ήδη από αρχαιοτάτων χρόνων και εξ Αποφάσεως Οικουμενικής Συνόδου, με την πολύτιμον και πολύπτυχον προσφοράν Αυτής εις την Μεγαλόνησον Κύπρον και ου μη μόνον, κηρύσσει, μαρτυρεί και λιτανεύει απροσκόπτως, επί αιώνας, το Μυστήριον της Ευσεβείας και το Μεγαλείον της Πίστεως και πιστοποιεί «κρίμασι οις οίδεν Κύριος» ότι, η δόξα της Εκκλησίας, παραμένει ο Σταυρός Αυτής, ως η δόξα του Χριστού υπήρξεν ουχί η Ανάστασις αλλά η εκούσιος Αυτού Σταύρωσις! Τούτο ακριβώς το οποίον βιώνει και μαρτυρεί επί σειράν αιώνων και η Μήτηρ Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησίας, η Εκκλησία των του Χριστού πενήτων, ως λέγει συχνάκις ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, η αεί Σταυρουμένη και μηδέποτε Αποκαθηλουμένη, ης η δόξα και το καύχημα και η χαρά Της, καθίσταται, αυτός ούτος ο Σταυρός Της!
Χαιρόμεθα και καυχώμεθα εν Κυρίω, διότι, η Εκκλησία της Κύπρου, παρά τας ποικίλας Εθνικάς δυσκολίας και δυσχερείας, δεν παύει να διαδραματίζει καθοριστικόν ρόλον εις την Πανορθόδοξον Πραγματικότητα, κυρίως δε εις την προετοιμασίαν της συγκλίσεως της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας, εκτός απροόπτου, εντός του προ ολίγου αρξαμένου νέου έτους, αλλά και εις τον ποικίλως ευαίσθητον χώρον της Μέσης Ανατολής.
Ήλθομεν, μετά της ημετέρας συνοδείας, εις την Μεγαλόνησον Κύπρον, ευλαβικοί προσκυνητές των σεβασμάτων της Πίστεως και της Ιστορίας, κομίζοντες εν ταυτώ, το διά πρώτην φοράν από του έτους 1733, εξελθόν, εκ του Ιερού Μητροπολιτικού ημών Ναού εν Ηρακλείω Κρήτης, τεμάχιον του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Μηνά, του θαυματουργού, του Στρατηλάτου και Ελευθερωτού, επ’ ελπίδι, προσευχή και προσδοκία, της ιδικής του καθοριστικής αρωγής, διά το ποθούμενον και θεόσδοτον δώρον και αγαθόν της ελευθερίας.
Ψηλαφούμε μετά σεβασμού την Πατρώαν ευσέβειαν του Κυπριακού Λαού, των Κυπρίων Αδελφών ημών. Υποκλινόμεθα ενώπιον των ιερών προσώπων των αγωνιστών διά την ελευθερίαν. Δεν αποτελεί υπερβολήν της στιγμής ή σχήμα λόγου, ότι, εν τοις προσώποις υμών, των Αδελφών Κυπρίων, ατενίζομεν αυτούς τους εαυτούς ημών. Αλληλοκαθρεπτίζονται Κύπρος και Κρήτη. Κύπριοι και Κρήτες, έχομεν βαθυτάτην ιστορικήν και πολιτιστικήν σχέσιν και ουσιαστικά κοινά χαρακτηριστικά γνωρίσματα, άτινα καταδεικνύουν τον πλούτον του πολιτισμού, της ταυτότητος και της ιστορικής πορείας ημών.
Ιστάμεθα μετά σεβασμού και συντόνου προσευχής, ενώπιον της δυσκόλου πραγματικότητος, την οποίαν βιώνει η Μεγαλόνησος κατά την τελευταίαν τεσσαρακονταετίαν, βέβαιοι όντες, ότι ο Δωρεοδότης Θεός, ταίς πρεσβείαις των πολυπληθών Κυπρίων Αγίων, θα δώση διέξοδον εις τα αδιέξοδα, «σύνεσιν εν πάσιν» και δικαίαν επίλυσιν εις ανυπέρβλητα εμπόδια! Έχοντες ήδη προσκυνήσει εις τα «Φυλακισμένα Μνήματα», κατά την χθεσινήν πρωΐαν, έχομεν βεβαίαν την πεποίθησιν ότι, πέραν των σωμάτων και εν γένει πάντων των αισθητών και απτών πραγμάτων και πραγματικοτήτων, αι ψυχαί και αι συνειδήσεις δεν φυλακίζονται με κανένα απολύτως τρόπον!
Κατακλείοντες την προσλαλιάν ταύτην, επιθυμούμεν, να εκφράσωμεν την ευχήν, όπως μη υπάρξουν ποτέ «Φυλακισμένες Συνειδήσεις» και να διαβεβαιώσωμεν ότι είμεθα και θα παραμείνωμεν αληθείς αδελφοί, «εν φρονούντες και εν ποθούντες», σύμψυχοι μετά του Ηρωικού και Φιλογενούς Κυπριακού Λαού, του οποίου αδελφοί είμεθα και αισθανόμεθα πάντες οι Κρήτες!
Ασπαζόμενος εν ευχαριστίαις, την Υμετέραν Μακαριότητα, απευθύνομαι προς τους αδελφούς Κυπρίους και λέγω το, Χαίρετε, αδελφοί ηγαπημένοι, και πάλιν ερώ χαίρετε και η δύναμις και η Χάρις του Θεού είη μεθ’ υμών! Αμήν!
Η Ακολουθία ολοκληρώθηκε με ιερά Μνημόσυνα, μεταξύ των οποίων και του μακαριστού Υπουργού Εξωτερικών Αλέκου Μιχαηλίδη. Για τον αείμνηστο Υπουργό, μίλησε η πρώην Υπουργός Εξωτερικών κ. Ερατώ Κοζάκου Μαρκουλή.
Στη συνέχεια, η κ. Γιόλα Μιχαηλίδου παρέθεσε πρόγευμα στην κατοικία της, στον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο Κρήτη και τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Κύπρου με τη συνοδεία τους και σε άλλους οικείους και τιμητές του έργου και της προσφοράς του Αλέκου Μιχαηλίδη.
){kind=link}