“Για τη μικρή μας πατρίδα το πρόβλημα των 1619 Αγνοουμένων μας, όπως ήταν το 1974 είναι τραγικά μεγάλο” ανέφερε μεταξύ άλλων στον χαιρετισμό του ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου στην εκδήλωση για τους αγνοούμενους στο Πανόραμα Αγνοουμένων Ακολουθεί ολόκληρος ο χαιρετισμός:
Σεβαστοί μου Γονείς και Συγγενείς των Αγνοουμένων μας,
Κάθε φορά που το θέμα των Αγνοουμένων μας έρχεται εντονότερα μέσα μας – βέβαια ουδέποτε έφυγε – όπως είναι η παρούσα σύναξη και η δέηση προς τον Κύριο για την ανεύρεσή τους ή την ανάπαυση των ψυχών τους, νιώθουμε μία ανείπωτη οδύνη να διαπερνά τα σπλάχνα μας.
Το θέμα των Αγνοουμένων είτε αυτοί είναι Ελληνοκύπριοι είτε είναι Τουρκοκύπριοι αποτελεί το πιο τραγικό πρόβλημα, που δημιούργησε η τουρκική εισβολή τού 1974, γιατί είναι κατ’ εξοχή πρόβλημα που αφορά τον Άνθρωπο. Και για την Εκκλησία ο κάθε Άνθρωπος είναι μια έμψυχη εικόνα τού Θεού, την οποία οφείλουμε να σεβόμαστε.
Ασφαλώς, για τη μικρή μας πατρίδα το πρόβλημα των 1619 Αγνοουμένων μας, όπως ήταν το 1974 είναι τραγικά μεγάλο. Είναι πρόβλημα που πυρπολεί με οδύνη τις ανθρώπινες καρδιές μας, συγκλονίζει τις οικογένειές τους και ο πόνος εκτείνεται σε κάθε συγγενή ή γνωστό, και επηρεάζει δυσμενώς όλο τον λαό. Λαμβάνει προεκτάσεις που επηρεάζουν αρνητικώς και τη λύση του πολιτικού μας προβλήματος.
Ο αγώνας μας για ανεύρεση των αγνοουμένων μας άρχισε από την επομένη τής εισβολής. Όλοι ενθυμούμαστε με συγκίνηση τις αγωνιώδεις προσπάθειες που κατέβαλε ο αείμνηστος Μακάριος καθώς και οι διάδοχοί του, για την ανεύρεση των αγνοουμένων μας ή την ταυτοποίηση των οστών τους και την παράδοση αυτών στους οικείους τους, για την απόδοση των επιβαλλόμενων τιμών και τον ενταφιασμό τους.
Η πρόσφατη απόφαση του ΕΔΑΔ (Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων), η οποία λήφθηκε στις 12 Μαΐου 2014 συνιστά μια σημαντική εξέλιξη, όσον αφορά στο θέμα των παραβιάσεων των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και στο θέμα των Αγνοουμένων και Εγκλωβισμένων μας.
Το ΕΔΑΔ πολύ ορθά συνέλαβε την ουσία τού προβλήματός μας, που έγκειται στη δυνατότητά μας να διερευνήσουμε την τύχη τού κάθε Αγνοουμένου, δηλώνοντας πως μέχρι σήμερα η Τουρκία παρέλειψε να πράξει. Δυστυχώς και πάλι η αντίδραση της Τουρκίας ήταν απόλυτα αρνητική με την επίσημη δήλωσή της ότι θα εφεσιβάλει την απόφαση.
Βέβαια, εμείς, ανεξαρτήτως τής στάσεως τής Τουρκίας, θα συνεχίσουμε αόκνως τις προσπάθειές μας, μέχρι να εξακριβώσουμε την τύχη και του τελευταίου μας αγνοουμένου. Γι’ αυτό και χαιρετίζομε με ικανοποίηση την ανακοίνωση τής Παγκύπριας Οργάνωσης Συγγενών Αδηλώτων Αιχμαλώτων και Αγνοουμένων ότι «θα μελετήσει την απόφαση και τους τρόπους αξιοποίησής της με την Κυπριακή Κυβέρνηση και θα πάρει νομική συμβουλή από νομικούς με εξειδίκευση στο ευρωπαϊκό δίκαιο στην Κύπρο και στο εξωτερικό» για την καλύτερη δυνατή εφαρμογή της.
Παράλληλα καλούμε και την κυβέρνηση να μελετήσει και αυτή δεόντως όλες τις νομικές πτυχές τής απόφασης και να ενεργήσει δραστήρια προς κάθε κατεύθυνση για την αξιοποίηση τής αποφάσεως τού ΕΔΑΔ, από πολιτικής από νομικής και ιδιαίτερα από πρακτικής απόψεως.
Άλλωστε υπάρχουν διεθνείς συμβάσεις και πρωτόκολλα διεθνών Σωμάτων, όπως είναι ο ΟΗΕ, και το Συμβούλιο τής Ευρώπης, που σαφώς προνοούν ότι τα εμπλεκόμενα μέρη έχουν υποχρέωση να επιτρέπουν και να διευκολύνουν την ελεύθερη πρόσβαση σε οποιαδήποτε πηγή πληροφοριών, που θα μπορούσε να βοηθήσει στη διερεύνηση των περιπτώσεων αγνοουμένων προσώπων.
Επιπλέον, το πρόσφατο ψήφισμα τού Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ημερομηνίας 12 Φεβρουαρίου 2015, επιβεβαιώνει για μια ακόμη φορά την ανάγκη, όπως η Τουρκία συνεργαστεί με τη Διερευνητική Επιτροπή για τους Αγνοουμένους στην Κύπρο, παρέχουσα πρόσβαση σ’ όλη την κατεχόμενη Κύπρο, καθώς και πληροφορίες που θα βοηθήσουν την Επιτροπή στο έργο της.
Σεβαστοί μου Γονείς και Συγγενείς των Αγνοουμένων μας.
Διερμηνεύοντας το πνεύμα τού Χριστιανισμού και της επίσημης Εκκλησίας τής Κύπρου, την οποία εκπροσωπώ, απευθύνω θερμότατη έκκληση και προς την Τουρκία και ιδιαίτερα προς τον νεωστί εκλεγέντα εκπρόσωπο τής τουρκοκυπριακής κοινότητας κ. Μουσταφά Ακκιντζί, ο οποίος παρουσιάζεται με ανθρωπιστικό πνεύμα και πίστη προς τις αξίες τής ζωής, να επιδείξουν πνεύμα συναντίληψης και συμπάθειας στον κοινό ανθρώπινο πόνο, που ταλανίζει εδώ και πολλές δεκαετίες και ελληνικές και τουρκοκυπριακές οικογένειες. Τους καλώ να συνεργαστούμε με πνεύμα αλληλοκατανόησης και αγάπης προκειμένου να φέρουμε εις πέρας το ανθρωπιστικό τούτο πρόβλημα. Η ειλικρινής αυτή συνεργασία μόνο γαλήνη και ηρεμία θα φέρει στις ψυχές των οικογενειών που έχουν αγνοουμένους. Παράλληλα θα καλλιεργήσει και την ψυχολογία, ότι πέραν τού θέματος αυτού έχουμε και τη δυνατότητα να συνεργαστούμε και να επιλύσουμε και το πολιτικό μας θέμα, πράγμα που θα μάς επιτρέψει να ζήσουμε ειρηνικά και δημιουργικά στο ευλογημένο αυτό νησί που η αγάπη τού Θεού μας χάρισε. Η δυνατότητα αυτή δεν είναι απλώς μια ποθητή ιδεολογία ενός κληρικού που αγαπά τον άνθρωπο και ιδιαίτερα τον κάθε πονεμένο άνθρωπο. Είναι μία δυνατότητα και παράλληλα ένα ηθικό χρέος για ένα ευτυχέστερο μέλλον αμφοτέρων των κοινοτήτων μας.
Με το όραμα αυτό εκφράζω την ολόθυμη ευχή, όπως η αγάπη τού Θεού συντμήσει το χρόνο τής δοκιμασίας των οικογενειών των Αγνοουμένων μας και δώσει ένα αίσιο τέλος στο μεγάλο αυτό δράμα τού λαού μας.
Μετ’ ευχών εγκαρδίων
Ο ΚΥΠΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ Β΄
-120x86.jpg)
