Μνήμη του Προφήτου Μωϋσέως και Ααρών του πρώτου αρχιερέως των Εβραίων (4 Σεπτεμβρίου)

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου

Η Εκκλησία στις 4 Σεπτεμβρίου τιμά τη μνήμη του Προφήτου Μωϋσέως και Ααρών του πρώτου αρχιερέως των Εβραίων. Επίσης, εορτάζουμε τη μνήμη του Ιερομάρτυρος Βαβύλα επισκόπου Αντιοχείας.

Ο Προφήτης Μωυσής, γεννήθηκε στην Αίγυπτο γύρω στο 1569 π.Χ. Ο πατέρας του ήταν Εβραίος, ονομαζόταν Άβραμ και καταγόταν από τη φυλή του Λευί και η μητέρα του Ιωχαβέδ. Όταν ο Φαραώ διέταξε να σφάξουν τα νήπια των Εβραίων η μητέρα του τον έβαλε σ’ ένα κιβώτιο και τον άφησε στις όχθες του Νείλου εγκαταλείποντας το στην θεία πρόνοια. Το βρέφος το βρήκε η κόρη του Φαραώ Θέρμουθιν, η οποία το υιοθέτησε και του έδωσε το όνομα Μωυσής, που σημαίνει «σεσωσμένος από τα ύδατα». Ανατράφηκε ως γνήσιος υιός της πριγκίπισσας και έμαθε όλη την σοφία και την γνώση των Αιγυπτίων, χωρίς εν τούτοις να αποξενωθεί από την πίστη των πατέρων του και την αγάπη προς το εβραϊκό έθνος.

Όταν ο Μωησής ήταν σαράντα χρονών σκότωσε κάποιον Αιγύπτιο, που είχε επιτεθεί εναντίον ενός Ισραηλίτη και για να σωθεί κατέφυγε στη γη Μαδιάμ, όπου έγινε βοσκός. Εκεί παντρεύτηκε την Σαπφώρα και απέκτησε δύο γιους. Κατά την πολυχρόνιο εξορία του επιδιδόταν στην αποστολή, να ποιμάνει το λογικό Του ποίμνιο. Συγχρόνως καθάριζε την καρδιά και τον νου του με την προσευχή προς τον αληθινό Θεό.

Ο Θεός του φανερώθηκε υπό μορφήν πυρός, το οποίο έβγαινε μέσα από μία βάτο, που φλεγόταν αλλά δεν καιγόταν. Με την θεοφάνεια αυτή, η οποία προεικόνιζε το μέγα μυστήριο της ενανθρωπήσεως του Χριστού, ο Θεός κάλεσε τον Μωυσή να επιστρέψει στην Αίγυπτο, για να ελευθερώσει τον λαό του από την δουλεία. Επειδή όμως ήταν βραδύγλωσσος και δίσταζε να αναλάβει το έργο αυτό, ο Θεός του έδωσε ως βοηθό και διερμηνέα τον αδελφό του Ααρών.

Στην αρχή του τρίτου μηνός από την έξοδο τους, οι ισραηλίτες έφθασαν και στρατοπέδευσαν στο Σινά. Ο Κύριος κάλεσε τότε τον Μωυσή να ανέβει μόνος στην κορυφή του όρους. Εκεί του αποκαλύφθηκε υπό μορφή πυρός μέσα σε γνοφώδη νεφέλη. Ο θεόπτης Μωυσής μιλούσε στον Θεό με πολλή οικειότητα, όπως ομιλεί κάποιος προς τον φίλο του. Κατά την φοβερή αυτή αποκάλυψη της δόξης του ο Κύριος τού παρέδωσε τις εντολές του Νόμου γραμμένες σε δύο πέτρινες πλάκες. Κατά τις σαράντα ήμερες και νύκτες που παρέμεινε επάνω στο όρος, ο Μωυσής διδάχθηκε από τον Θεό ό, τι ήταν αναγκαίο, για να αποκτήσει ο λαός την θεογνωσία.

Κατά την μακροχρόνια αυτή περιπλάνηση έξω από την γη Χαναάν, ο Μωυσής με θαυμαστή πραότητα και σύνεση αντιμετώπιζε τις συνεχείς μεμψιμοιρίες, τις αντιζηλίες και τις ανταρσίες του δυσκυβέρνητου λαού.

Στο τέλος, έχρισε ως διάδοχο του τον Ιησού του Ναυή και ευλόγησε για τελευταία φορά τις δώδεκα φυλές. Πέθανε σε ηλικία εκατόν είκοσι ετών στην κορυφή Φασγά του όρους Ναβαύ (ή Νεβώ), όπου είχε ανεβεί για να του δείξη ο Κύριος την επηγγελμένη γη. Εκεί ετάφη, χωρίς ποτέ να μάθη κανείς τον ακριβή τόπο της ταφής του.

Ο Άγιος Βαβύλας, που τιμούμε επίσης σήμερα, έζησε επί βασιλείας Νουμεριανού, ο οποίος δολοφόνησε το γιο του βασιλιά των Περσών τον οποίο κρατούσε αιχμάλωτο. Την ενέργεια αυτή ο επίσκοπος Αντιοχείας Βαβύλας την αποδοκίμασε έντονα. Όταν κάποια στιγμή θέλησε ο Νουμεριανός να παρακολουθήσει τη λειτουργία στον Ιερό Ναό της Αντιοχείας, του απαγόρευσε την είσοδο λέγοντάς του ότι στο ναό δεν έχουν θέση κοινοί εγκληματίες σαν αυτόν. Ο αυτοκράτορας, οργισμένος τότε, διέταξε να συλλάβουν και να φυλακίσουν τον Βαβύλα. Την επόμενη μέρα τον αποκεφάλισαν. Τρεις μαθητές του έτρεξαν να του συμπαρασταθούν. Συνελήφθησαν και αυτοί, και αποκεφαλίστηκαν αφού δεν δέχτηκαν να αρνηθούν την πίστη τους.

Η ευθύτητα των κληρικών είναι σπουδαίο χάρισμα. Η σταθερότητα των χριστιανών, και μάλιστα των ιεραρχών, σε αρχές που δεν εκποιούνται μπροστά σε άδικες αποφάσεις ή πράξεις των αρχόντων, μακροπρόθεσμα κερδίζουν τη δικαίωση και ενώπιον του Θεού, αλλά και ενώπιον της ιστορίας της ανθρωπότητας.