Με αφορμή την θέσπιση νομοθεσίας που θα επιτρέπει τις εκτρώσεις, η Εκκλησία της Κύπρου εξέδωσε εγκύκλιο στην οποία αναφέρει μεταξύ άλλων ” Αν μπορούμε να φονεύουμε το αγέννητο, γιατί να μην μπορούμε να κάμουμε το ίδιο και με το γεννηθέν; Εξάλλου κάποια ασθένεια μπορεί να πλήξει οποιοδήποτε σε κάθε στάδιο της ζωής του. Θα ήταν ορθή αντιμετώπιση της ασθένειας η θανάτωση του ασθενούς;”. Αναλυτικά:
ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΕΚΤΡΩΣΕΩΝ
Η Ιερά Σύνοδος παντί τω χριστεπωνύμω πληρώματι της Αγιωτάτης Αποστολικής Εκκλησίας της Κύπρου.
Χάρις υμίν και ευλογία παρά του εν Τριάδι προσκυνουμένου Θεού ημών.
Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,
Τη σημερινή μεγάλη εορτή της Ορθοδοξίας, κατά την οποία πανηγυρίζουμε τον θρίαμβο της Εκκλησίας επί των παντός είδους αιρέσεων και τιμούμε το ήθος της αμωμήτου πίστεώς μας, όπως αυτό βιώθηκε ανά τους αιώνας από τον Ορθοδοξο λαό, επιλέξαμε να απευθυνθούμε προς εσάς, καθιστώντας σας μετόχους της αγωνίας μας σ’ ένα βασικό τομέα της ανθρώπινης ζωής.
Θα έχετε, ίσως, πληροφορηθεί από τα Μ.Μ.Ε. ότι επιχειρείται από τη Βουλή των Αντιπροσώπων θέσπιση νομοθεσίας, που να επιτρέπει τις εκτρώσεις, κάτω από κάποιες χαλαρές προϋποθέσεις. Το θέμα άπτεται βασικών αρχών της πίστεώς μας και έρχεται σε αντίθεση με το Ορθοδοξο ήθος του λαού μας. Επιθυμούμε, γι’ αυτό, να εκθέσουμε προς εσάς, τα πιστά μέλη της Εκκλησίας, τη θέση μας, όπως ήδη έχουμε κάμει και προς τους αρμοδίους φορείς.
Η Εκκλησία, στηριζομένη πάνω στην Αγία Γραφή και την Ιερά μας Παράδοση, πιστεύει ότι η ανθρώπινη ζωή υφίσταται εξ άκρας συλλήψεως, από τη στιγμή δηλαδή της γονιμοποίησης, οπότε γίνεται και η εμψύχωση του ανθρώπου. Απαιτείται, ως εκ τούτου, από τη στιγμή αυτή, πλήρης σεβασμός και προστασία προς το νέο ανθρώπινο πρόσωπο. Την πίστη της αυτή διακηρύττει εμπράκτως η Εκκλησία με τη θέσπιση εορτών, οι οποίες αναφέρονται στη σύλληψη επιφανών αγίων προσώπων, την έναρξη της ζωής τους δηλαδή, στα σπλάχνα των μητέρων τους. Έτσι δεν εορτάζουμε μόνο τη γέννηση της Θεοτόκου, στις 8 Σεπτεμβρίου, αλλά και τη σύλληψή της από την Αγία Άννα, εννέα ακριβώς μήνες προηγουμένως, στις 9 Δεκεμβρίου. Το ίδιο και για τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο: γιορτάζει η Εκκλησία τη σύλληψή του στις 23 Σεπτεμβρίου και εννέα μήνες αργότερα, στις 24 Ιουνίου, τη γέννησή του. Και διά την κατά σάρκα γέννηση του Χριστού έχουμε την αντίστοιχη εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, εννέα μήνες προηγουμένως.
Ο Απόστολος Παύλος αναφέρεται στην επιλογή του από τον Θεό για το αποστολικό έργο πριν από τη γέννησή του και λέγει ότι ο Θεός τον «αφώρισεν εκ κοιλίας μητρός αυτού και τον εκάλεσε διά της χάριτος αυτού…» (Πρβλ. Γαλ.1,15). Στην Παλαιά Διαθήκη ο Ησαίας αναφέρει: «Εκ κοιλίας μητρός μου εκάλεσε το όνομά μου» (Ησ. 49,1). Και πολλά άλλα χωρία της Αγίας Γραφής μιλούν για τον ανθρωπο κατά τη διάρκεια της κύησής του, πριν από τη γέννησή του.
Η Εκκλησία, ως εκ τούτου, θεωρεί (και σε τούτο δεν αμφιταλαντεύθηκε ποτέ) ότι η έκτρωση, η τεχνητή δηλαδή διακοπή της κύησης, συνιστά φόνο. Ο Μέγας Βασίλειος μιλά ανεπιφύλακτα:
«Η φθείρασα κατ’ επιτήδευσιν, φόνου δίκην υπέχει» (Β ́ Κανών Μεγάλου Βασιλείου). Δηλαδή η έγκυος γυναίκα που ξεπίτηδες θανατώνει το έμβρυο είναι φονεύτρια. Ξεκαθαρίζει ότι «..αι τα αμβλωθρίδια διδούσαι φάρμακα φονεύτριαί εισι και αυταί, και αι δεχόμεναι τα εμβρυοκτόνα δηλητήρια» (Η ́ Κανών Μεγάλου Βασιλείου). Δηλαδή είναι φονείς τόσον εκείνοι που δίνουν τα φάρμακα για έκτρωση όσο και εκείνες που λαμβάνουν τα δηλητήρια που φονεύουν το έμβρυο. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος θεωρεί την έκτρωση έγκλημα βαρύτερο και από τον φόνο. Κατά τον φόνο το θύμα μπορεί να αμυνθεί, το έμβρυο, όμως, στερείται αυτής της δυνατότητας.
Με βάση τα πιο πάνω καταλαβαίνετε ότι η έκτρωση δεν αφορά τη γυναίκα και το σώμα της, ούτε τη γυναίκα και τον άνδρα της. Το κυοφορούμενο είναι ξεχωριστό πρόσωπο με αναφορά στον Θεό. Και είναι ο Θεός που έχει εξουσία πάνω του και κανένας άλλος.
Στο συζητούμενο νομοσχέδιο προβάλλεται και ως λόγος για την έκτρωση η διάγνωση ασθενειών εις το έμβρυο, οι οποίες και θα κατατρύχουν τον άνθρωπο, όταν γεννηθεί. Υπάρχουν, όμως, και γεννηθέντα βρέφη με ασθένειες. Επιτρέπεται και τούτων η θανάτωση; Αν μπορούμε να φονεύουμε το αγέννητο, γιατί να μην μπορούμε να κάμουμε το ίδιο και με το γεννηθέν; Εξάλλου κάποια ασθένεια μπορεί να πλήξει οποιοδήποτε σε κάθε στάδιο της ζωής του. Θα ήταν ορθή αντιμετώπιση της ασθένειας η θανάτωση του ασθενούς;
Διά την Εκκλησία ουδεμία λύση δύναται να θεωρηθεί ηθική και αποδεκτή, αν καταστρέφει ανθρώπινη ζωή σε οποιοδήποτε στάδιό της. Προς τοις άλλοις δεν μπορεί να παραβλεφθεί και το γεγονός ότι, τόσον ιατρικώς όσον και στατιστικώς, επιβεβαιώνεται η φόρτιση με τύψεις και απροσμέτρητο άγχος των γυναικών, που για οποιοδήποτε λόγο προχωρούν σε έκτρωση.
Υπεύθυνα φρονούμε ότι εάν εγκριθεί το προτεινόμενο νομοσχέδιο, θα συμβάλει στην υποτίμηση της ανθρώπινης ζωής και στην αποιεροποίηση του ανθρώπινου προσώπου. Πιστεύουμε ακραδάντως ότι οι νόμοι πρέπει να έχουν ως στόχο, αφ’ ενός μεν την προστασία των ασθενεστέρων τάξεων των ανθρώπων -και τέτοια τάξη είναι και τα έμβρυα- αφ’ ετέρου δε τη διαπαιδαγώγηση της κοινωνίας∙ και δεν μπορούν σε καμιά περίπτωση να ανάγουν σε κανόνα δικαίου μίαν εξόφθαλμη παρανομία. Νομοθετήματα ξένα προς τα ήθη του λαού μας πρέπει να αποφεύγονται. Ακόμα και σε λαούς που δεν έχουν πρόβλημα υπογεννητικότητας και εθνικής επιβίωσης, τέτοια νομοθετήματα αμβλύνουν τα ηθικά αισθητήρια των ανθρώπων και συμβάλλουν στη διάλυση της κοινωνίας.
Καλούμε τις αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους, που χωρίς την απαιτούμενη θρησκευτική και εθνική ευαισθησία, και χωρίς τον πρέποντα σεβασμό προς τα ήθη του λαού μας, έχουν ετοιμάσει το προτεινόμενο νομοθέτημα, να αναλογισθούν τις ευθύνες τους απέναντι στον Θεό και την πατρίδα μας και να αναθεωρήσουν την πράξη τους. Πολύ περισσότερο καλούμε τους βουλευτές να αποφύγουν την ψήφιση ενός νόμου, που παραθεωρεί βασικές αρχές της πίστης μας και ευτελίζει την ανθρώπινη ζωή. Πως μπορούν οι βουλευτές να συνδυάσουν τη συχνή παρουσία τους στους ναούς και την εκφώνηση λόγων, με την προκλητική παραθεώρηση του «ου φονεύσεις», που είναι μία από τις βασικές εντολές του Θεού;
Κάνουμε έκκληση προς όσες γυναίκες η οικογένειες αντιμετωπίζουν το δίλημμα της έκτρωσης για οποιοδήποτε λόγο (οικονομική στενότητα, ασθένειες του εμβρύου η της μητέρας, κοινωνική κατακραυγή κ.α.) να μη διαπράξουν φόνο μιάς ανυπεράσπιστης ύπαρξης, αλλά να απευθύνονται προς εμάς, τα Μέλη της Ιεράς Συνόδου, προσωπικώς. Και εμείς, πέραν της ηθικής στήριξης και των συμβουλών, αναλαμβάνουμε υπεύθυνα και με κάθε μυστικότητα, να δώσουμε ασφαλές καταφύγιο και κάθε είδους βοήθεια μέχρι τη γέννηση του παιδιού.
Θέτοντας τους εκλελεγμένους αντιπροσώπους του λαού απέναντι των ευθυνών τους, καλούμε τον πιστό λαό του Θεού, όπως απαιτήσει από τους εντολοδόχους του σεβασμό προς τη θρησκεία και το ανθρώπινο ήθος του.
Επικαλούμενοι προς όλους, άρχοντες και αρχομένους, τον φωτισμό και την ενίσχυση του εν Τριάδι προσκυνουμένου Θεού ημών, κατά το στάδιο των πνευματικών αγώνων, το οποίο διανύουμε, διατελούμε
Μετ’ ευχών διαπύρων
Η Αγία και Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Κύπρου.
Ιερά Σύνοδος, 7 Μαρτίου 2016.
-120x86.jpg)
