Χριστουγεννιάτικο μήνυμα Σερρών Θεολόγου: Να συμπορευτούμε «εν πα­ρο­ξυ­σμω α­γα­πης» μαζί Του

“Η εορτή των Χριστουγέννων μας φέρνει ως δώρο την ειρήνη. Όχι την ανθρώπινη, την συμβατική ειρήνη που είναι επισφαλής, αλλά την ειρήνη του Θεού “ αναφέρει μεταξύ άλλων στο χριστουγεννιάτικο μήνυμά του ο Μητροπολίτης Σερρών & Νιγρίτης Θεολόγος

Ακολουθεί ολόκληρη η εγκύκλιος:

«Θεός ων ειρήνης, Πατήρ οικτιρμών, της μεγάλης βουλής Σου τον Άγγελον, ειρήνην παρεχόμενον, απέστειλας ημίν· όθεν θεογνωσίας, προς φως οδηγηθέντες, εκ νυκτός ορθρίζοντες, δοξολογούμέν Σε, Φιλάνθρωπε» (Κα­τα­βα­σι­αι Χρι­στου­γεν­νων).
 Αγαπητοί μου αδελφοί,
Γιά μία ακόμη φορά μας αξιώνει το έλεος του Κυρίου μας να εορτά­σουμε με­σα στον λει­τουρ­γι­κο χρο­νο της Εκ­κλη­σι­ας μας την θεία ενανθρώπησή Του, να προσκυνήσουμε το μέγα και παρά­δοξο μυστήριο της σαρκώσεώς Του, να χαρούμε την σωτήρια «Επίσκεψή» Του στη γη και να λάμψουν τα πρόσωπα και οι ψυχές μας από το φως του ουρανοδρόμου αστέρος της αγίας Βηθλέεμ.

Ο παντοδύναμος Θεός γεννιέται ως φαινομενικά αδύναμο βρέφος στην μικρή πολίχνη της Ιουδαίας, για να αναστήσει τον πεσμένο άνθρωπο και να ανακαινίσει την κτίση. Το αγγελικό μήνυμα της ειρήνης και της χαράς προς τους ταπεινούς ποιμένες, την νύχτα της Γεννήσεως του θεανθρώπου ήταν η απάντηση του ουρανού στην παγκόσμια αγωνία για «γνώσιν Θεού», λύτρωση και σωτηρία.
Με την ενανθρώπησή Του ο Κύριος γκρέμισε τον μεσότοιχο της ανθρώπινης αμαρτίας – αποτυχίας που χώριζε την γη από τον ουρανό, τον άνθρωπο από το Θεό και αποκατέστησε πράγματι την ειρήνη, όχι μόνον στην εξωτερική της διάσταση, αλλά κυρίως στην εσωτερική της προοπτική. Η εορτή των Χριστουγέννων μας φέρνει ως δώρο την ειρήνη, «το γλυ­κυ πραγ­μα και όνομα» (Αγ. Γρηγόριος ο Θεολόγος). Όχι την ανθρώπινη, την συμβατική ειρήνη που είναι επισφαλής, αλλά την ειρήνη του Θεού.  

Αυ­τη η ει­ρη­νη πηγάζει α­πο την αγαπητική σχέση του αν­θρω­που με τον Θεό και α­πο­τε­λεί πολύτιμο προνόμιο του αληθινού χριστιανού, καθώς κατά τον ιερό Χρυσόστομο, «πολλά τα χαρακτηρίζοντα τον χριστιανισμόν, μάλλον δε πάντων και καλλίτερον απάντων η προς αλλήλους αγάπη και ειρήνη».

Ο άνθρωπος δεν έχει πραγματική ειρήνη, όταν αυτή κατασκευάζεται στον χώρο των ανθρώπινων ιδεολογιών, συμφερόντων και σκοπιμοτήτων. Στο πανανθρώπινο αι­τη­μα για ει­ρη­νη μο­νη απάντηση είναι ίδιος ο Κύριός μας Ιησούς, ο Οποίος κατά τον ουρανοβάμονα Παύλον είναι «η ειρήνη ημών» (Εφεσ. 6, 14), είναι ο «Θεός της ειρήνης» και «Πατήρ των οικτιρμών». Αυτή την «πάντα νούν υπερέχουσαν ειρήνην του Θεού» (Φιλ. 4, 7) υ­μνησαν δοξολογικώς οι άγγελοι. Με την ενανθρώ­πηση του Χρι­στού γεν­νιέται ε­νας νε­ος κο­σμος γε­μα­τος φως, ζωή, ελ­πι­δα και χαρά.

Βιούντες προσωπικώς το μυ­στη­ρι­ο της θεί­ας ε­ναν­θρω­πη­σε­ως με­σα στην Ορθόδοξη Εκ­κλη­σι­α μας, αποκτούμε την δυνατότητα να γνωρίσουμε τον Θεό στο θεανδρικό πρόσωπο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, να γίνουμε ειρηνοφόροι άνθρωποι, συμπο­λίτες των αγίων και οικείοι του Θεού. Μόνο με την χάρη του ενανθρωπήσαντος Υιού και Λόγου του Θεού μπορούμε να μεταμορφώσουμε την καρδιά μας σε νοητή φάτνη, όπου αεί γεννάται ο φι­λαν­θρωπος Θεός.

Ο Κύριος ε­πα­να­προσ­δι­ο­ρι­ζει διά της θείας Σαρκώσεώς Του την αν­θρω­πι­νη ιστορία και δίδει σε αυτήν ουσιαστικό περιεχόμενο και σκοπό. Δυστυχώς, όμως, και σήμερα, με­γα­λο με­ρος της αν­θρω­πο­τη­τας ζεί με δική του επιλογή «εν σκότει και σκιά θανάτου», χωρίς Θεό, πίστη, πνευματική πυξίδα, αρχές και αξίες. Αυτή είναι η πραγματική αιτία της φτώχειας, των κρίσεων και της απελπισίας. Ο θεάνθρωπος Κύριός μας όμως δεν παύει να μας καλεί κοντά Του. Ανοίγοντας την καρδιά μας στο σωτήριο κάλεσμά Του, η ύπαρξή μας θα ξαναβρεί την χαμένη της αξία. Αξία, τόσο πολύτιμη και μοναδική, ώστε ο ένας και παντοδύναμος Θεός έγινε άνθρωπος. Γιατί όπως γράφει ο Μέγας Αθανάσιος «Αυτός έγινε άνθρωπος για να θεοποιηθούμε εμείς οι άνθρωποι. Αυτός εφανέρωσε τον εαυτό του με ανθρώπινο σώμα, προκειμένου εμείς να λάβουμε ιδέα του αοράτου Θεού Πατρός».
Αγαπητοί μου αδελφοί,

Μέσα στον ραγ­δαίως μεταβαλλόμενο και ταρ­α­χώδη κόσμο κα­ποιων εν­τυ­πω­σι­α­κων επιτυ­χιών αλλά πε­ρισ­σο­τε­ρων δυ­στυ­χως τραγικών πτώσε­ων, κρι­σε­ων, α­να­σφα­λει­ας, τρο­μο­κρα­τι­ας και πο­λε­μων, το ελ­πι­δο­φο­ρο μήνυμα του εν σαρκί γεννηθέντος Κυρίου μας πα­ρη­γο­ρεί την τρομαγμένη και αγωνιώσα ψυχή μας. 

Με αφετηρία τα εφετεινά Χριστούγεννα ας δοξάσουμε με όλη την δύναμη της ψυχής μας την άφατη φιλανθρωπία και συγκατάβαση του Χριστού μας και ακολουθώντας τα βήματά Του, να συμπορευτούμε «εν πα­ρο­ξυ­σμω α­γα­πης» μαζί Του και με την ευλογημένη εικόνα Του, τον απελπισμένο, προδομένο, α­πο­γο­η­τευ­με­νο αλλά και διψασμένο, όσο ποτέ για πίστη, αλήθεια, α­γα­πη, αλληλεγγύη, ειρήνη και δικαιοσύ­νη, σύγχρονο άνθρωπο. Ο­λοι εμείς, «οι κου­ρα­σμε­νοι στρα­το­κο­ποι» τούτης της ζω­ης ας ευχαριστήσουμε με όση δύναμη έχουμε τον «εν υ­ψι­στοις Θε­ον» και επί γης φανέντα Κύριο, εμπιστευόμενοι τις α­πο­στα­με­νες και προδομένες ελπίδες μας σε Εκείνον, που χα­ρι­ζει στην ύπαρξή μας φως, αλήθεια, ζωή, χαρά, προ­ο­πτι­κη, ελ­πι­δα και ειρήνη.
Ευλογημένα και άγια Χριστούγεννα

Μετ’ ευχών εγκαρδίων
και αγάπης εν Χριστώ νηπιάσαντι

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ