Μετά τη δημοσίευση του μηνύματος της στάσης της Ι.Μ. Κουτλουμουσίου για τις μέρες που ζούμε, και πιο συγκεκριμένα για την άποψή της στο δημοψήφισμα, σύμφωνα με τον Ιερομόναχο Χρυσόστομο Κουτλουμουσιανό, η Ι.Μ. δέχτηκε κάποια τηλεφωνήματα καθώς όπως αναφέρει ο Ιερομόναχος ” τάραξε τις συνειδήσεις κάποιων Χριστιανών” . Μεταξύ άλλων αναφέρεται στα πραγματικά “συμφέροντα” των μοναχών καθώς και στις νέες αντιλήψεις των Ελλήνων. “Οι μονές (τουλάχιστον του Αγίου Όρους) συμφέρον έχουν μάλλον από το Ναι και την παρουσία της Ελλάδας στην καρδιά της Ευρώπης, αφού έτσι θα έχουν μέρος στα πακέτα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μπορούμε όμως να μένουμε σε τέτοια κριτήρια;” σχολιάζει, ενώ επίσης εξηγεί τι είναι κατά την άποψή του ραγιαδισμός!
Αναλυτικά το κείμενό του:
Όταν αποφάσισε η μονή Κουτλουμουσίου να κάνει παρέμβαση στα σημερινά δρώμενα, ήταν γιατί θέλησε να δώσει την πνευματική διάσταση των πραγμάτων, δηλαδή, ότι η λύση του προβλήματος βρίσκεται σε τελευταία ανάλυση μέσα μας, στην απόφαση να αγωνισθούμε με φιλότιμο. Το Όχι, όμως, που εξάγεται από το κείμενο της μονής, τάραξε τις συνειδήσεις κάποιων Χριστιανών.
Τί έχουμε πάθει; Είναι απίστευτο πόσο ο φόβος έχει γεμίσει τις κυψέλες του μυαλού μας. Μέχρι τώρα όλοι κατά των παράνομων μνημονίων, όλοι αγανακτισμένοι ενάντια σε μια Ευρώπη που τρώει τα παιδιά της, και περισσότερο τα παιδιά της Ελλάδας, όλοι ενημερωμένοι για τη νέα τάξη των πολυεθνικών, πάσχοντες τη μετατροπή της πατρίδας μας σε αποικία χρέους, θυμωμένοι κατά χρηματισμένων δημοσιογράφων.
Και τώρα τί; Πώς η Ευρώπη, που μας έκανε το βίο αβίωτο και εξαγγέλλει τρισχειρότερα, έγινε ξαφνικά μέσα στο μυαλό μας η θύρα της ευτυχίας των παιδιών μας; Είμαστε παραλυμένοι μπροστά σε εικόνες χάους και γενικής κατάρρευσης που αναπαράγονται δραματικά από τα ΜΜΕ. Ακούμε εδώ κι εκεί: “τι θα γίνει την επόμενη μέρα αν θα ψηφίσουμε όχι; Οι μοναχοί καλά τα λένε από θέση ασφαλείας, αλλά τα κανάλια αποκαλύπτουν όλη την αλήθεια”!
Έχω να πω το εξής: Οι μονές (τουλάχιστον του Αγίου Όρους) συμφέρον έχουν μάλλον από το Ναι και την παρουσία της Ελλάδας στην καρδιά της Ευρώπης, αφού έτσι θα έχουν μέρος στα πακέτα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μπορούμε όμως να μένουμε σε τέτοια κριτήρια; Διερωτώμαι, τη νύχτα που η Ελλάδα απάντησε Όχι στη φασιστική συμμαχία δεν είχε σκεφθεί την επόμενη μέρα; Εμείς πρώτοι στην Ελληνική ιστορία είμαστε τόσο φωτισμένοι, ώστε να αγωνιούμε για την επόμενη μέρα, και μάλιστα να τρέμουμε μπροστά σε πράγματα ανυπόστατα; Αυτό δεν νομίζω ότι είναι συμβατό με την ιστορία μας ή με τη Χριστιανική φιλοσοφία. Τρέμουμε το ρίσκο, ακόμη κι αν υφίστανται λόγοι τιμής και αρχής. Καλύτερη η πλήρης υποτέλεια, αφού μας εξασφαλίζει μια ψευδαίσθηση ασφάλειας. Είναι κι αυτό μια θυσία. Μόνο που είναι άκαρπη…
Θυμάμαι κάτι που είχε πει ο μητροπολίτης Φλωρίνης Αυγουστίνος, όταν είχε επισκεφθεί τη μονή μας: “Οι σημερινοί Χριστιανοί παραμερίσαμε την ευαγγελική αρετή της φρονήσεως και επινοήσαμε, αντ’ αυτής, μιαν άλλη λέξη έξυπνη, τη σύνεση!” Μιλώντας ρεαλιστικά, η σύνεση μεταφράζεται ως μέριμνα να διασφαλίσω, έστω προσωρινά, τα κεκτημένα μου (λίγα ή πολλά) και τη θεσούλα μου. Ερωτώ λοιπόν, σε τί διαφέρει ο ραγιαδισμός απ’ αυτό; Το φοβισμένο όμως μυαλό θα επινοήσει κάποιο επιχείρημα: “Τί φταίω εγώ; Ας φρόντιζε ο Θεός να δημιουργήσει μια άλλη, καλή Ευρώπη. Μετά χαράς θα πήγαινα σ’ αυτήν!” Και θα ησυχάσει…
-120x86.jpg)
