Η ψυχολογία του όχλου και το ανεξέλεγκτό της

Του Κων/νου Ερρίπη, θεολόγου – Καρδιολόγου

– Ο όχλος είναι το ανομοιογενές πλήθος ανθρώπων που συγκροτήθηκε άτυπα και που καλείται να λάβει θέση άμεσα και συνήθως με οξύ τρόπο σε ένα φλέγον γι’ αυτόν ζήτημα.

– Στην συμπεριφορά του όχλου επικρατεί περισσότερο το συναίσθημα παρά η λογική, περισσότερο η παραπληροφόρηση παρά η σωστή ενημέρωση, περισσότερο το υποσυνείδητο παρά η ορθή κρίση. Γι’ αυτό και είναι άκρως επικίνδυνος.

– Λόγω των ιδιοτήτων του αυτών ο όχλος καθίσταται εύκολα υποχείριο των δημαγωγών, οι οποίοι τον άγουν και τον φέρουν κατά το δοκούν και τον περιτειχίζουν χρονικά, ώστε να καλείται να αποφασίσει άμεσα σε θέματα ζωής ή θανάτου, πολέμου ή ειρήνης, καταδίκης ή αθώωσης, καταστροφής ή ανοικοδόμησης.

– Η συμπεριφορά του όχλου είναι πάντοτε ακραία, όχι τόσο στις αρχικές της θέσεις όσο στην τελική της έκβαση.

– Η ψυχολογία του όχλου εκφράζει την απόγνωση των χρονίως καταπιεζομένων, την άφατη πικρία των έναντι των θεσμών που τους απογοήτευσαν και την εκδίκηση που ζητεί το υποσυνείδητο για την ικανοποίηση του περί δικαίου αιτήματός του.

– Ο όχλος δεν είναι καλός ή κακός, όπως δεν είναι καλό ή κακό ένα εργαλείο. Ο όχλος είναι προιόν καταπίεσης του ανθρώπου από τον συνάνθρωπό του, είναι προιόν αδικίας, περιφρόνησης, έλλειψης αγάπης προς τον πλησίον.

_ Η ύπαρξη ανεξέλεγκτου όχλου είναι ο μέγιστος έλεγχος του Θεού προς τα πλάσματά του, είναι ο αδέκαστος κριτής της συμπεριφοράς των αναξίων τέκνων του και ο συνεχής συνειδησιακός έλεγχος όσων ακόμη διαθέττουν πέραν των ζωωδών ενστίκτων και ευγενή αισθήματα.