Του Σεβ. Μητροπολίτου Zιμπάμπουε Σεραφείμ Κυκκώτη
Η Εορτή της Ορθοδοξίας καθιερώθηκε το 842, με αφορμή την νίκη της ορθής πίστεως (ορθής δόξας > ορθής γν ώμης > Ορθοδοξίας), για το θεανθρώπινο πρόσωπο του Ιησού Χριστού και για τη τιμή στους αγίους μας διά των αγίων εικόνων.
Σταδιακά όμως, η εορτή επεκτάθηκε αποκτώντας ιδιαίτερη σημασία, με την έννοια ότι, άρχισε να αποτελεί ανάμνηση της νίκης της Ορθοδοξίας εναντίον κάθε μορφής κακοδοξίας, δηλαδή της κάθε αιρέσεως, και γενικότερα, περιφανή νίκη της Εκκλησίας κατά των ποικίλων αυτής εχθρών. Γι’ αυτό σε ορ ισμένες Ορθόδοξες Εκκλησίες, όπως στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, για να τονισθεί ο θρίαμβος της Ορθοδοξίας, με ειδική δέηση, αναγιγνώσκεται το Σύμβολον της Πίστεως, το οποίο αποτελεί το πιο ευσύνοπτο κείμενο, που η Εκκλησία μας, διά των αγίων Πατέρων της που συμμετείχαν στις πρώτες δύο Οικουμενικές Συνόδους (Νικαίας, 325 και Κωνσταντινουπόλεως, 381), υπογραμμίζει με σαφήνεια τις βασικότερες αρχές του περιεχομένου της διδασκαλίας της Χριστιανικής Πίστεως.
Η Εορτή της Ορθοδοξίας έχει μεγάλη Θεολογική σημασία για τη ζωή του Χριστιανού, διότι συνδέεται με τη σωτηρία του. Η προσπάθεια εκ μέρους των αιρετικών να διαστρεβλώσουν και να παραποιήσουν την ορθή χριστιανική διδασκαλία της Εκκλησίας μας, όπως αυτή αποκαλύφθηκε από τον Τριαδικό Θεόν και διδάχθηκε από τον Ιησού Χριστόν, τους αγίους Μαθητές του και τους διαδόχους τους (Αποστολική Διαδοχή), στην πραγματικότητα, ήταν μια απόπειρα να φράξουν τον σωτηριολογικό δρόμο του ανθρώ που, να τον κρατήσουν μακρυά από τον Θεόν, μακρυά από την εν Χριστώ σωτηρία. Έτσι η υπόθεση της Ορθοδοξίας ήταν υπόθεση επικρατήσεως της αλήθειας. Η εμφάνιση της κακοδοξίας ήταν προσπάθεια επιβολής του ψεύδους. Με το ψέμα ο άνθρωπος ούτε οικοδομείται, ούτε και σώζεται. Το σκοτάδι, που τον διακατέχει, γίνεται σκοτεινότερο. Έρχεται η πόρωση. Φθάνουμε σε μορφές ζωής χειρότερες από ζωώδεις, όπως εκείνες των Σοδόμων και των Γομόρρων. Επέρχεται η καταστροφή, ο πόνος κι η δυστυχία.
Μέσα στον σύγχρονο κόσμο της προόδου, αλλά και της αγωνίας, ο ρόλος της Ορθοδοξίας συνεχίζει να αποτελεί ζωντανή ελπίδα για ένα καλύτερο και δικαιότερο κόσμο. Η ευθύνη και η συνέπεια των χριστιανών προς τις αρχές του Ευαγγελίου, αποτελεί βασική προϋπόθεση για μια πειστική Ορθόδοξη μαρτυρία στον κόσμο που ζούμε. Καλούμαστε να γίνου ε Απόστολοι του Χριστού, αφού όμως πρώτα μαθητεύσουμε κοντά του, αφήνοντας κατά μέρος τον παλαιόν άνθρωπον της αμαρτίας κι αρχίζοντας να εφαρμόζουμε στη ζωή μας, με αγωνιστικότητα και συνέπεια τις θείες εντολές του Ιησού Χριστού. Μόνο όταν μετέχουμε της ζωής του Χριστού ζούμε χριστιανικά.
Η Κυριακή της Ορθοδοξίας είναι και εορτή α υτών, που παραμένουν σημαιοφόροι και πρωτοπόροι στον αγώνα και στην μαρτυρία της Ορθοδοξίας στον σύγχρονον κόσμο. Η χάρις του Θεού υπάρχει και λειτουργεί μέσα μας, όταν η ζωή μας πλησιάζει τη ζωή του Χριστού. Με την άξια συμμετοχή μας στο Μυστήριο της Θείας Κοινωνίας όλος ο κόσμος γίνεται σώμα μας. Αυτή είναι κι η μυστική ορθόδοξη διάσταση της θείας χάριτος. Να νοιώθουμε και να ζούμε τα προβλήματα του κόσμου ως δικά μας. Η χάρις του Θεού υπάρχει μέσα μας, όχι μόνο όταν μιλάμε καλά για θεολογικά θέματα, αλλά όταν νοιώσουμε μέσα μας μια εσωτερικ βελτίωση. Η ζωή μας είναι χρόνος μετανοίας. Για να έχουμε συνείδηση των ορίων μας και των αδυναμιών μας και της μη τελειοποιήσεώς μας, πρέπει να συγκρίνουμε τους εαυτούς μας με το Πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Ό,τιδήποτε γίνεται χωρίς να υπάρχει πίστη στον Ιησού Χριστόν, υπάρχει ο κίνδυνος να διαπράξουμε αμαρτία. Να ζεις χριστιανικά σημαίνει να συμπεριφέρεσαι καθώς πρέπει, όπου και να βρίσκεσαι. Η ζωή του πιστού «κέκρυπται» στη ζωή του Ιησού Χριστού, όταν μετέχουμε της ζωής του, όταν μιμούμαστε την ζωή του και τα έργα του. Όταν αγαπούμε όλου ς τους ανθρώπους και κάνουμε το καλύτερο γι’ αυτούς.
-250x180.jpg)
