Αποκλειστική συνέντευξις μεταστραφέντος παπικού Πανεπιστημιακού εις Ορθοδοξίαν στον ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΤΥΠΟ
ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ – Κωνσταντίνος Μπίννη: Ευχαριστώ τον Ο.Τ. που μου φιλοξενεί αυτή την συνέντευξη, την οποία έδωσα στον κ. Καραλή Γεώργιο ιταλιστί μεταφρασμένη ελληνιστί.
Ερώτησις: Που γεννηθήκατε και από που κατάγεσθαι;
Απάντησις: Γεννήθηκα το 1960 στην Bologna και παρέμεινα αρκετά χρόνια στην γενέτειρά μου πόλη. Σπούδασα Θεολογία στο Reggio Emilia, μετέπειτα στην Bologna και αργότερα στην Ρώμη. Παντρεύθηκα νεαρός 20 χρονών· η γυναίκα μου κοιμήθηκε το 2014 μετά από 34 χρόνια κοινής ζωής
Ερώτησις: Ποιες ήταν οι σπουδές σας;
Απάντησις: Σπούδασα Θεολογία· έκανα το μάστερ στην Bologna και το ντοκτορά στην Ρώμη. Από τα πρώτα χρόνια των σπουδών μου έλεγαν ότι ο τρόπος σκέψης μου είναι ορθόδοξος. Εγώ δεν καταλάβαινα τι σήμαινε να είναι κανείς Ορθόδοξος, γιατί για μένα κάθε Χριστιανός πρέπει να είναι Ορθόδοξος και όχι ετερόδοξος με την έννοια ότι πρέπει να πιστεύει σωστά στον Χριστό. Ενώ προχωρούσα τις σπουδές μου όλοι οι καθηγητές και ιδιαίτερα αυτοί που έκαναν Πατρολογία, Λειτουργική, Παλαιά Διαθήκη και Εκκλησιαστική ιστορία μου επαναλάμβαναν ότι σκεφτόμουνα σαν να ήμουν Ορθόδοξος. Αυτοί οι καθηγητές και συνάδελφοι μετέπειτα, οι περισσότεροι έχουν πεθάνει, αλλά έμειναν στην ιστορία ως μεγάλοι δάσκαλοι, γιατί προσπαθούσαν να βλέπουν τα πράγματα με αντικειμενικό τρόπο. Χρησιμοποιούσαν τις κατηγορίες της Ανατολικής Παραδόσεως.
Ερώτησις: Τι σπουδές κάνατε πάνω στην χριστιανό/ιουδαική παράδοση, όπως αποκαλείται;
Απάντησις: Την εποχή εκείνη πριν 40 χρόνια πήγαινα στην συναγωγή, για να μάθω εβραικά στην Modena. Πήγα πολλές φορές στο Ισραήλ για την γλώσσα (ulpan) και για δύο χρόνια παρακολούθησα μαθήματα γιεσιβά, για να μάθω το ταλμούδ.
Ερώτησις: Βοηθάει κάποιον αυτή η σπουδή, για να καταλάβει τον Χριστιανισμό;
Απάντησις: Διαμέσου αυτής την εμπειρίας έμμεσα προσπαθούσα να πλησιάσω τις ρίζες της χριστιανό-ιουδαικής παραδόσεως και της συριακής, που χρησιμοποιούν τα αραμαικά. Όταν επέστρεψα στην Ιταλία τελείωσα τις σπουδές στην Εκκλησιαστική Ιστορία που πάντα μου άρεσε μαζί με την Θεολογία. Έγινα πτυχιούχος και της Εκκλησιαστικής Ιστορίας με εξειδίκευση στους πρώτους πέντε αιώνες.
Ερώτησις: Όταν τελειώσατε τις σπουδές που διδάξατε;
Απ. Δίδαξα στο Ποντιφιακό Πανεπιστήμιο (Θεολογική Σχολή) της Ρώμης και της Bologna, βιβλική θεολογία της Παλαιάς Διαθήκης και θεολογία του κατά Ιωάννη Ευαγγελίου με πάμπολλες δημοσιεύσεις, που πολλοί διεθνώς χρησιμοποίησαν.
Ερώτησις: Πότε γνωρίσατε την Ορθόδοξη Παράδοση;
Απάντησις: Ενώ δίδασκα ερχόμουν συχνά στην Ελλάδα με την κοιμηθείσα σύζυγό μου. Επισκέφθηκα την Κέρκυρα, την Κρήτη και έτσι άρχισα να κάνω τα πρώτα βήματα στην γνωριμία αυτή και αισθανόμουνα σαν να βρισκόμουνα σε γνώριμο μέρος. Μη ξεχνώντας ότι η γιαγιά μου είχε καταγωγή από τις ελληνόφωνες-ορθόδοξες περιοχές της Καλαβρίας. Μετά θέλησα να επιστρέψω στην Ορθοδοξία και απευθύνθηκα σε μία ενορία στην Αθήνα. Άρχισα να κάνω κατήχηση που διήρκησε 4 χρόνια. Στις 14 Σεπτεμβρίου στην εορτή της Υψώσεως ξαναγύρισα στην Ορθοδοξία δεχόμενος το ορθόδοξο βάπτισμα με το όνομα Κωνσταντίνος στην αγία Μαρίνα Θησείου. Το όνομα αυτό το αγαπούσα πολύ, αν και όλοι που παραβρέθηκαν στην βάπτισή μου με φώναζαν Σταύρο, επειδή βαπτίσθηκα την ημέρα του Σταυρού. Ήταν η πιο ωραία ημέρα της ζωής μου, γιατί επέστρεψα στην Ορθοδοξία. Δεν μου αρέσει να μιλώ για μεταστροφή στην πίστη, αλλά επιστροφή σε αυτό που ήταν η παλαιά πίστη στον ιταλικό χώρο πριν την έλευση των Φράγκων. Και είμαι πολύ ευγνώμων σε όλους αυτούς που με βοήθησαν να κάνω αυτό το βήμα. Μετά από δύο χρόνια από τον θάνατο της γυναίκας μου και ενώ βρισκόμουν σε πορεία προς την Ορθοδοξία συνάντησα την τωρινή γυναίκα μου.
Ερώτησις: Η γυναίκα σας είναι Ορθόδοξη;
Απάντησις: Εγώ δεν ήθελα να νυμφευθώ με μυστήριο της παπικής εκκλησίας, αλλά με ορθόδοξο μυστήριο. Η γυναίκα μου είχε ξεκινήσει και αυτή την πορεία της προς την Ορθοδοξία, πριν με γνωρίσει και για μένα ήταν ένα μεγάλο δώρο. Τώρα μένουμε στην Ραβέννα και αισθανόμαστε σαν στο σπίτι μας, διότι η Ραβέννα ήταν εξαρχία της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Κωνσταντινουπόλεως. Μη ξεχνάμε ότι ο Ιουστινιανός διά μέσου του Αγίου Μαξιμιανού[1] στην Ραβέννα έκανε τα περίφημα ψηφιδωτά, τα οποία μέχρι σήμερα μπορεί κανείς να τα θαυμάσει. Ζούμε όμως στην σημερινή εποχή σε ένα μέρος που έχει χάσει τις χριστιανικές ρίζες και προσπαθούμε να βοηθήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο να ξαναγυρίσει στον Χριστιανισμό. Είθε ο Θεός να μας δίνει δύναμη να δίνουμε την μαρτυρία μας.
Ερώτησις: Είχατε διωγμούς από την παπική εκκλησία, όταν επιστρέψατε στην Ορθοδοξία;
Απάντησις: Οι παπικοί με απέλυσαν από το πανεπιστήμιο και με πέταξαν στον δρόμο σε ηλικία 60 χρόνων. Ευτυχώς που από την πατρική μου οικογένεια είχα πόρους, για να ζήσω. Βέβαια όλα αυτά δεν είναι τίποτε μπροστά σε αυτά που υπέστησαν οι μάρτυρες και οι ομολογητές της πίστεώς μας. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι παπικοί με το γάντι με πέταξαν στον δρόμο και αυτή την τύχη είχαν και έχουν αυτοί που ξαναγυρίζουν στην Ορθοδοξία συνεργεία πάντα με το Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως. Γιατί ο οικουμενισμός στο οποίο συμμετέχει το Φανάρι, δεν μπορεί ποτέ να ανεχθεί την επαναφορά στην ορθή πίστη. Το παράδειγμα μας ας γίνει γνωστό σε όλους τους Ορθόδοξους πιστούς, που συμμετέχουν στον Οικουμενισμό.
Ερώτησις: Δηλαδή σύμφωνα με το οικουμενιστικό πρόγραμμα που αποδέχεται το Πατριαρχείο της Κωσταντινοπόλεως ο μονόδρομος που προσφέρεται είναι η ένωση με τους Παπικούς;
Απάντησις: Μάλιστα και για εκεί ολοταχώς βαδίζουμε ακολουθώντας τον οικουμενισμό και αυτό θα πρέπει να γίνει γνωστό στον ορθόδοξο λαό.
Ερώτησις: Εσείς που επιστρέψατε στην ορθόδοξον πίστη η όπως επιθυμείτε να λέτε στον χριστιανισμό από την στιγμή που έχει αποχριστιανοποιηθεί εντελώς ο παπισμός, πως αισθάνεσθε τώρα που κατά τη γνώμη μου βρισκόμασθε ένα βήμα πριν από την ένωση με τους παπικούς;
Απάντησις: Η κατάσταση είναι πολλή σοβαρή. Όλοι εμείς που εξήλθαμε επισήμως από την παπική εκκλησία και αποτινάξαμε και την σκόνη από τον ρουχισμό μας, κινδυνεύουμε πάλι να εισέλθουμε από τα παράθυρα στον παπισμό. Οι καιροί είναι χαλεποί και επικίνδυνοι για την σωτηρία μας και βέβαια δεν συμφωνούμε με τις απόπειρες ενώσεως του Φαναρίου. Πάντως ότι και να γίνει, δεν θα αρνηθούμε την ορθόδοξη πίστη που με τόσους αγώνες και διωγμούς αποκτήσαμε. Ο Άγιος Μάρκος της Εφέσου, την εικόνα του οποίου φέρουν τα σπίτια όλων εκείνων που επέστρεψαν στην Ορθοδοξία, είθε να γίνει το στήριγμα και το φωτεινό παράδειγμα.
Σε ευχαριστώ πολύ, αδελφέ Κωνσταντίνε, για την ωραία εμπειρία και το μάθημα που δίνεις σε όλους εμάς που γεννηθήκαμε Ορθόδοξοι. Θα προσευχόμεθα για όλους εσάς που επιστρέψατε στην Ορθοδοξία, να σας δίνει δύναμη ο Θεός να κρατήσετε την πίστη μας αμόλυντη και καθαρή, όπως μας την παρέδωσαν οι Προφήτες, ο Χριστός, οι Απόστολοι, οι Πατέρες και οι Μάρτυρες-Ομολογητές.
Σημείωσις:
[1] Γεννημένος στην πόλη Ίστρια κοντά στην Πούλα της σημερινής Κροατίας, ο Μαξιμιανός χειροτονήθηκε επίσκοπος Ραβέννας το 546 από τον Πάπα Βιγίλιο στην Πάτρα. Ο Μαξιμιανός ήταν διάκονος ηλικίας σαράντα οκτώ χρονών, όταν έγινε ο εικοστός έκτος επίσκοπος της Ραβέννας. Αρχικά το ποίμνιο του Μαξιμιανού αρνήθηκε να τον δεχθεί, επειδή επιλέχθηκε από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό Α΄ και δεν ήταν ο αρχικός εκλεκτός τους. Ο Μαξιμιανός ήταν ένας πτωχός, διάκονος από την Πούλα που ανέβηκε σε υψηλή θέση ως προστατευόμενος του Ιουστινιανού. Δεν είχε εκλεγεί ως αρχιεπίσκοπος από τον λαό της Ραβέννας, αλλά με το ορθόδοξο ήθος που υπέδειξε ξεπέρασε την αντίθεσή τους και κέρδισε το σεβασμό τους. Με την διακριτικότητα, την γενναιοδωρία του αξιώθηκε να τελειώσει και τα μεγάλα έργα ανοικοδόμησης και διακόσμησης της εκκλησίας».
Ολοκλήρωσε την Βασιλική του Αγίου Βιταλίου και του Αγίου Απολλινάριου στην Κλάση στη Ραβέννα, και έκτισε αρκετές άλλες εκκλησίες, συμπεριλαμβανομένης της Santa Maria del Canneto στην πατρίδα του, την Ίστρια.
Ο Μαξιμιανός αφιερώθηκε στην αναθεώρηση των λειτουργικών βιβλίων και στην ανανέωση του λατινικού κειμένου της Βίβλου και παρήγαγε μεγάλο αριθμό φωτισμένων χειρογράφων. Είχε ένα κάλυμμα Αγίας Τράπεζας από το πιο ακριβό ύφασμα, πάνω στο οποίο ήταν κεντημένη μία απεικόνιση ολόκληρης της ζωής του Ιησού. Σε ένα άλλο υπήρχαν πορτρέτα όλων των προκατόχων του κεντημένα σε χρυσό φόντο.
Η πιο αξιοσημείωτη επισκοπική επίπλωσή του είναι ο Θρόνος του Μαξιμιανού, ο επισκοπικός θρόνος που κατασκευάσθηκε εξ ολοκλήρου από ελεφαντόδοντο. Μάλλον δημιουργήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και στάλθηκε στη Ραβέννα. Αποτελείται από διακοσμητικά φύλλα λουλουδιών που πλαισιώνουν διάφορα σχήματα, συμπεριλαμβανομένου ενός με το περίπλοκο μονόγραμμα του επισκόπου.
Σε ένα φημισμένο ψηφιδωτό του 6ου αιώνα στον Άγιο Βιτάλιο απεικονίζεται ο Μαξιμιανός (που αναφέρεται πάνω από την μορφή του) μαζί με τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό και τον διάκονό του.
Τιμάται ως άγιος τόσο από την Λατινική (22 Φεβρουαρίου) όσο και από την Ορθόδοξη Εκκλησία (21 Φεβρουαρίου).
