ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΡΗΤΗΣ: Στανικώ τω τρόπω θέλουν να επιβάλλουν τη ΔΗΘΕΝ ορθότητα καθώς και την αποδοχή και υποχρεωτικότητα των αποφάσεων

Λυκούργος Νάνης, ιατρός

O к.Βαρθολομαίος και οι συν αυτώ, στανικώ τω τρόπω θέλουν να επιβάλλουν στις συνειδήσεις των πιστών τη ΔΗΘΕΝ ορθότητα καθώς και την αποδοχή και υποχρεωτικότητα των αποφάσεων της εν Κρήτη ψευδο-συνόδου.

Προς τούτο στοχοποίησαν κατά τρόπο επιεικώς αήθη δύο αντιφρονούντες μητροπολίτες, τον εγνωσμένου Ορθοδόξου Ήθους και θεολογικού-επιστημονικού κύρους, ομολογητή π.Θεόδωρο Ζήση καθώς και την πλειάδα εκείνη των κληρικών και λαικών που απορρίπτουν πανηγυρικώς και μετά πατάγου τις προδοτικές επιταγές του εν Κολυμπαρίου “συνοδικού” μορφώματος.

Το καμουφλαρισμένα προδοτικό, όμως, κείμενο που αναφέρεται στις σχέσεις Ορθοδοξίας (δηλαδή της Ορθοδόξου Εκκλησίας) με τον “λοιπόν χριστιανικόν κόσμον” (τις αιρετικές “χριστιανικές” ομάδες και κοινότητες της Δύσεως δηλονότι)δεν το υπέγραψαν 32 επίσκοποι εκ των συμμετασχόντων, η δε Εκκλησία της Βουλγαρίας με ένα υπέροχο, θαυμάσιο, ομολογιακότατο και πατερικότατο κειμενό της (φρονώ ότι το εν θέματι κείμενο θα πρέπει ταχύτατα και άνευ χρονοτριβής να διανεμηθεί και να καταστεί κτήμα όσο γίνεται μεγαλύτερου αριθμού πιστών) αποδόμησε πλήρως το υποτιθέμενο κύρος της εν Κρήτη φαιδράς πανηγύρεως.

Επομένως αντίθετοι και αντικείμενοι και ενιστάμενοι προς τις προδιαληφθείσες “συνοδικές” αποφάσεις δεν τυγχάνουν μονάχα οι κατ αρχήν στοχοποιηθέντες αλλά και πολλοί άλλοι εκκλησιαστικοί και θεολογικοί παράγοντες αλλά και πλήθος πολύ ορθοφρονούντων κληρικών και λαικών ως τυγχάνει γνωστό στους παρακολουθούντες επισταμένως τα εκκλησιαστικά μας πράγματα τους οποίους ουδείς, όσο ψηλά και αν ίσταται, δύναται να αγνοήσει και παραθεωρήσει άνευ συνεπειών και ελαφρά τη συνειδήσει.

Αποτελεί στοιχειωδέστατο χρέος παντός μέλους της Εκκλησίας, ανεξαρτήτως ηλικίας, φύλου, γραμματικής μορφώσεως, επαγγελματικής ιδιότητος και καταρτίσεως,γεωγραφικής διαμονής και δραστηριοποιήσεως η απόρριψη της οικτρής ψευδοσυνόδου αλλά και η διαφώτιση των υπολοίπων μελών της Εκκλησίας περί της επικινδυνότητός της για το εκκλησιαστικό σώμα.

Προς τούτο, οργανωμένες ομάδες-πυρήνες ευαισθητοποιημένων πιστών στις πρωτεύουσες των νομών της πατρίδος μας θα μπορούσαν, διά της διοργανώσεως διαφωτιστικών ομιλιών (όπως έχει ήδη αρχίσει να γίνεται) από εγνωσμένου κύρους ομιλητές όπως π.χ. ο π.Θεόδωρος Ζήσης, ο π.Γεώργιος Μεταλληνός, ο π.Αθανάσιος Αναστασίου, ο π.Αναστάσιος Γκοτσόπουλος, ο κ.Τσελεγγίδης και έτεροι εκκλησιαστικοί και θεολογικοί παράγοντες καθώς και διά της διανομής φυλλαδίων και λοιπού σχετικού υλικού, να συμβάλλουν στη διάχυση και εδραίωση της αμφισβητήσεως, αποδομήσεως και απορρίψεως της θλιβερής “συνόδου”.

Δυστυχώς, άλλοι θα έπρεπε να είναι οι μπροστάρηδες των σχετικών αγώνων! Οι υποτιθέμενοι φιλοπαραδοσιακοί επίσκοποι, οι μονές του Αγίου Όρους, άλλες μοναστικές και ιεραποστολικές αδελφότητες, γνωστοί ανά το Πανελλήνιο, κατά τα άλλα, γεροντάδες, διάφοροι σύλλογοι και σωματεία κ.ο.κ.
Αφού κάτι τέτοιο δεν έχει επισυμβεί μέχρι στιγμής το βάρος του αγώνα, νομοτελειακώς, πίπτει επί των ώμων των προαναφερθεισών ομάδων και των προδιαληφθέντων πυρήνων.